εργασία_Chapter 6

Ο Job απάντησε,

Είθε τα προβλήματά μου να ζυγιστούν μαζί, και όλες οι καταστροφές μου να τοποθετηθούν σε ισορροπία.

Σήμερα, είναι βαρύτερα από την άμμο της θάλασσας, οπότε τα λόγια μου είναι ανυπόμονα.

Επειδή το βέλος του Παντοδύναμου με διαπέρασε, το δηλητήριό του κατέφαγε το πνεύμα μου. Ο τρόμος του Θεού μου επιτέθηκε σε σχηματισμό.

Πώς μπορούν τα άγρια γαϊδουράκια να γαβγίζουν όταν έχουν γρασίδι, και πώς μπορούν οι αγελάδες να βρυχηθούν όταν έχουν τροφή;

Μπορούμε να φάμε κάτι που είναι άχαρο και στερείται αλατιού; Τι γεύση έχει το πράσινο αυγού;

Δεν θέλω να πλησιάσω το φαγητό που βρίσκω ενοχλητικό.

Είθε να λάβω αυτό που ζητάω, ο Θεός να μου δώσει αυτό που λαχταρώ.

Είθε ο Θεός να με συντρίψει και να απλώσει το χέρι του για να με κόψει.

Επειδή δεν έχω παρακούσει τα λόγια του Αγίου, ακόμα το παίρνω ως παρηγοριά και μπορώ να χαρώ στον ατέλειωτο πόνο.

Τι δύναμη έχω για να περιμένω. Τι αποτέλεσμα με κάνει να υπομένω.

Η δύναμή μου δεν είναι η δύναμη μιας πέτρας. Το σώμα μου είναι φτιαγμένο από χαλκό;

Δεν είναι άχρηστο για μένα; Δεν αποβάλλεται εντελώς η σοφία από την καρδιά μου;

Όσοι πρόκειται να χάσουν την καρδιά τους, εγκαταλείπουν τον Παντοδύναμο και δεν φοβούνται τον Θεό πρέπει να αντιμετωπίζονται με αγάπη από τους φίλους τους.

Τα αδέλφια μου είναι απατεώνες, σαν ποτάμι, σαν ποτάμι ξεραμένο.

Το ποτάμι έχει γίνει μαύρο λόγω του παγώματος, με χιόνι κρυμμένο μέσα του.

Καθώς ο καιρός ζεσταίνεται, μπορεί να χωνευθεί ανά πάσα στιγμή και όταν ο ήλιος είναι ζεστός, στεγνώνει από την αρχική του θέση.

Οι σύντροφοι εγκαταλείπουν τον κεντρικό δρόμο και ταξιδεύουν κατά μήκος του ποταμού μέχρι να πεθάνουν στην έρημο.

Η ξενάγηση του συντρόφου της Τίμα. Οι άνθρωποι των συνεργών του Σίμπα περιμένουν.

Ένιωθαν ντροπή επειδή είχαν χάσει την ελπίδα, και όταν έφτασαν εκεί, ντρεπόντουσαν.

Τώρα είσαι έτσι, φοβάσαι όταν βλέπεις κάτι τρομακτικό.

Σου λέω, σε παρακαλώ φρόντισε με και δώσε μου δώρα από τον πλούτο σου.

Εννοείς να με σώσεις από τα χέρια του εχθρού; Να με λυτρώσετε από τα χέρια των βίαιων;

Σε παρακαλώ δίδαξε με και θα παραμείνω σιωπηλός. Κάνε με να καταλάβω τι πήγε στραβά.

Η δύναμη των ειλικρινών λέξεων είναι τεράστια. Αλλά γιατί κατηγορείς;

Αφού οι ομιλίες των απελπισμένων ανθρώπων είναι σαν τον άνεμο, θέλεις ακόμα να τους αντικρούσεις;

Θέλεις να τραβήξεις κλήρο για ορφανά και να φέρεσαι στους φίλους σαν αγαθά.

Τώρα σε παρακαλώ κοίτα με, δεν θα πω ψέματα κατάμουτρα.

Σε παρακαλώ άλλαξε γνώμη, μην είσαι άδικος. Παρακαλώ ξανασκεφτείτε, η κατάστασή μου έχει νόημα.

Υπάρχει αδικία στη γλώσσα μου; Δεν διακρίνει το στόμα μου το κακό από την κακία;