εργασία_Chapter 14

Γεννημένοι από γυναίκες, οι μέρες τους είναι σύντομες και γεμάτες δυσκολίες.

Βγαίνει σαν λουλούδι και μετά κόβεται. Πετάς σαν σκιά, ανίκανος να μείνεις.

Πώς μπορείς να ανοίξεις τα μάτια σου σε ένα τέτοιο άτομο; Με καλείς να δικαστώ πάλι;

Ποιος μπορεί να φέρει καθαρά πράγματα από τη βρωμιά; Κανείς δεν μπορεί να το κάνει.

Δεδομένου ότι οι ημέρες ενός ατόμου είναι περιορισμένες, οι μήνες του είναι μαζί σας, και επίσης καθορίζετε τα όριά του έτσι ώστε να μην μπορεί να τα ξεπεράσει.

Παρακαλώ γυρίστε τα μάτια σας μακριά του και αφήστε τον να ξεκουραστεί. Περιμένω να τελειώσει τις μέρες του σαν μισθωμένος εργάτης.

Αν κοπεί ένα δέντρο, μπορεί ακόμα να αναμένεται να βλαστήσει και τα τρυφερά κλαδιά του θα συνεχίσουν να αναπτύσσονται.

Αν και οι ρίζες του γερνούν στο έδαφος, οι ρίζες του πεθαίνουν επίσης στο έδαφος.

Όταν εκτίθεται στην υγρασία, θα βλαστήσει και θα μεγαλώσει κλαδιά σαν νεοφυτευμένα δέντρα.

Αλλά οι άνθρωποι πεθαίνουν και χάνονται. Ήταν έξαλλος, πού ήταν;

Το νερό της θάλασσας έχει ξεραθεί, και οι ποταμοί έχουν διαλυθεί και ξεραθεί.

Οι άνθρωποι είναι ίδιοι, ξαπλωμένοι και δεν σηκώνονται ξανά. Μέχρι να φύγει ο ουρανός, δεν υπάρχει ακόμα τρόπος να ξυπνήσετε ή να ξυπνήσετε από τον ύπνο.

Είθε να με κρύψεις στον κάτω κόσμο, κρυφά, μέχρι να τελειώσει η οργή σου. Μπορείς να μου ορίσεις μια ημερομηνία και να με θυμάσαι.

Πώς μπορεί κάποιος να ξαναζήσει αν πεθάνει; Το μόνο που χρειάζεται είναι να έρχομαι όλες τις ημέρες του αγώνα μου, όταν απελευθερωθώ (απελευθερωθώ ή αλλάζω).

Τηλεφώνησε, θα απαντήσω. Αυτό που κάνουν τα χέρια σου, θα ζηλέψεις.

Αλλά τώρα μετράς τα βήματα μου, δεν παρατηρείς τις αμαρτίες μου;

Οι παραβάσεις μου σφραγίστηκαν εν τη σακούλα σου, και συ έραψες και τις αμαρτίες μου.

Η κατολισθήσεις μετατράπηκε σε τίποτα. Μετακινήστε το βράχο μακριά από την αρχική του θέση.

Το νερό ρέει μακριά από τις πέτρες, πλένοντας μακριά τη σκόνη από το έδαφος. Επίσης σβήνεις τις ελπίδες των ανθρώπων.

Συχνά κερδίζεις όταν επιτίθεσαι σε ανθρώπους, προκαλώντας τους να πεθάνουν. Άλλαξες την εμφάνισή του και του είπες να γυρίσει πίσω χωρίς να κοιτάξει πίσω.

Ο γιος του τιμάται, αλλά δεν ξέρει. Ούτε αυτός νιώθει κατώτερος.

Αλλά γνωρίζοντας τον πόνο στο σώμα μου, νιώθω λυπημένη στην καρδιά μου.