εργασία_Chapter 13
Τα έχω δει όλα αυτά με τα ίδια μου τα μάτια. Το άκουσα στα αυτιά μου και καταλαβαίνω.
Αυτό που ξέρεις, ξέρω επίσης, δεν είναι κατώτερο από σένα.
Θέλω πραγματικά να μιλήσω στον Παντοδύναμο. Είμαι πρόθυμος να διαφωνήσω με τον Θεό.
Φτιάχνετε ψέματα και άχρηστους γιατρούς.
Μακάρι να ήσασταν εντελώς σιωπηλός. Αυτό θεωρείται η σοφία σου.
Παρακαλώ ακούστε το επιχείρημά μου και δώστε προσοχή στην έκθεσή μου.
Θα πεις άδικα λόγια για τον Θεό; Να πω απατεώνες λέξεις γι’ αυτόν;
Θέλεις να δείξεις ευνοϊκότητα προς τον Θεό; Θέλεις να διαφωνήσεις γι’ αυτόν;
Δεν είναι καλό που έμαθε για σένα; Εξαπατείτε και τους άλλους όταν τους εξαπατούν;
Αν δείξετε κρυφά ευνοϊκότητα, σίγουρα θα σας κατηγορήσει.
Η τιμή του δεν σε κάνει να φοβάσαι; Δεν θα έρθει ο τρόμος του πάνω σου;
Η παροιμία που νομίζεις ότι είναι αξέχαστη είναι η παροιμία της στάχτης. Νομίζεις ότι ένα αξιόπιστο φρούριο είναι ένα φρούριο λάσπης.
Παρακαλώ μείνετε σιωπηλοί και ενημερώστε με. Άσε με να μιλήσω, θα το αντέξω ό,τι κι αν γίνει.
Γιατί να κρεμάσω τη σάρκα μου στα δόντια μου και να βάλω τη ζωή μου στα χέρια μου;
Θα με σκοτώσει. Αν και δεν έχω ελπίδα, πρέπει να δικαιολογήσω αυτό που έκανα μπροστά του.
Αυτή θα είναι η σωτηρία μου, επειδή όσοι δεν είναι ευσεβείς δεν έχουν πρόσβαση σε αυτά.
Ακούστε προσεκτικά τα λόγια μου και αφήστε τα επιχειρήματά μου να εισέλθουν στα αυτιά σας.
Έχω παρουσιάσει την υπόθεσή μου και ξέρω ότι είμαι δίκαιος.
Αν κάποιος διαφωνεί μαζί μου, θα προτιμούσα να παραμείνω σιωπηλός και να πεθάνω από θυμό.
Μόνο δύο πράγματα δεν πρέπει να μου γίνουν, και δεν θέλω κρύψει από το πρόσωπό σου.
Απλά τράβα το χέρι σου μακριά μου. Μην αφήσεις τον πανικό σου να με τρομάξει.
Οπότε, αν τηλεφωνήσεις, θα απαντήσω. Ή άσε με να μιλήσω, απάντησέ μου.
Πόσες είναι οι αμαρτίες και τα αδικήματα μου; Σε παρακαλώ κάνε με ενήμερο για τα λάθη και τις αμαρτίες μου.
Γιατί κρύβεις το πρόσωπό σου και μου φέρεσαι σαν εχθρό;
Θέλετε να ενοχλήσετε τα φύλλα που φυσάνε από τον άνεμο; Θέλεις να κυνηγήσεις ξεραμένο άχυρο;
Με τιμώρησες σύμφωνα με τα εγκλήματά μου και με έκανες να αντέξω την ενοχή της νιότης μου.
Έβαλε επίσης τα πόδια μου σε ένα ξύλινο σκυλί και παρατήρησε όλα μου τα μονοπάτια, θέτοντας όρια για τα πόδια μου.
Έγινα σαν εξαφανισμένο ερείπιο, σαν σκουλήκια φαγωμένα ρούχα.