εργασία_Chapter 16

Ο Job απάντησε,

Έχω ακούσει πολλές τέτοιες λέξεις. Παρηγορείς τους ανθρώπους, αλλά τους κάνεις λυπημένους.

Η γλώσσα του κενού έχει τέλος; Τι σε ώθησε να απαντήσεις;

Μπορώ επίσης να πω πράγματα σαν εσένα. Αν ήσουν στην κατάστασή μου, θα χρησιμοποιούσα επίσης γλώσσα για να σου επιτεθώ και να σου κουνήσω το κεφάλι.

Αλλ’ θελω σε ενδυναμωσει με το στομα μου και θελω διαλυσει την θλιψη σου με το στομα μου.

Αν και μιλάω, οι ανησυχίες μου δεν μπορούν να διαλυθούν. Ακόμα κι αν σταματήσω να μιλάω, θα με αφήσει η θλίψη;

Αλλά τώρα ο Θεός με κουράζει και κρατάει τους φίλους και την οικογένειά μου μακριά μου.

Πιάστε με ξανά και γίνετε μάρτυρας εναντίον μου. Το εξασθενημένο σώμα μου μαρτυρεί επίσης τις αδυναμίες μου αυτοπροσώπως.

Ο Κύριος με διέλυσε εν οργή, με καταδίωξε και με έτριψε δόντια. Ο εχθρός μου με κοίταξε θυμωμένος.

Μου μίλησαν, με χαστούκισαν στο πρόσωπο, με ταπείνωσαν και μου επιτέθηκαν σε συγκεντρώσεις.

Ο Θεός με παρέδωσε στους ασεβής και με πέταξε στα χέρια των ασεβών.

Πάντα ήμουν άνετα, αλλά με έσπασε, άρπαξε το λαιμό μου και με έσπασε. Με έκανε στόχο για βέλη πάλι.

Οι τοξότες του με περικύκλωσαν από όλες τις πλευρές. Έσπασε τους πνεύμονές μου χωρίς έλεος, χύνοντας την χοληδόχο κύστη μου στο έδαφος,

Σπάσε με ξανά, σαν πολεμιστής που επιτίθεται κατευθείαν προς το μέρος μου.

Ράβω λινά στο δέρμα μου και βάζω τα κέρατα μου στη σκόνη.

Το πρόσωπό μου έγινε πορφυρό από το κλάμα, και υπήρχε σκιά θανάτου στα βλέφαρά μου.

Δεν υπάρχει βιασμός στα χέρια μου. Η προσευχή μου είναι επίσης για την καθαριότητα.

Γη, μην καλύψεις το αίμα μου. Μην σταματάς την έκκληση μου.

Σήμερα, έχω τη μαρτυρία μου στον ουρανό και τον διαμεσολαβητή μου στον ουρανό.

Οι φίλοι μου με κοροϊδεύουν, αλλά εγώ χύνω δάκρυα για τον Θεό.

Είθε οι άνθρωποι να υπερασπιστούν τον εαυτό τους με τον Θεό, όπως οι άνθρωποι να υπερασπιστούν τον εαυτό τους με φίλους.

Γιατί σε λίγα χρόνια, θα πρέπει να περπατήσω το μονοπάτι του να μην επιστρέψω ποτέ.