ποίημα_Chapter 9

Θα ευχαριστήσω τον Κύριο με όλη μου την καρδιά. Θέλω να διαδώσω όλες τις υπέροχες σου πράξεις.

Θέλω να είμαι ευτυχισμένη και χαρούμενη εξαιτίας σου. Ύψιστος, θα υμνήσω το όνομά σου.

Όταν οι εχθροί μου γυρίσουν και υποχωρήσουν, θα πέσουν και θα χαθούν μπροστά σε.

Επειδή ήδη εκδικήθηκες τα παράπονά μου και υπερασπίστηκες τα δικαιώματά μου. Κάθεσαι στο θρόνο, κρίνοντας με δικαιοσύνη.

Κάποτε επέπληξες ξένους. Κάποτε εξόντωσες τους κακούς. Έχεις λερώσει τα ονόματά τους για πάντα.

Ο εχθρός έφτασε στο τέλος. Καταστράφηκαν για πάντα. Καταστρέφεις τις πόλεις τους. Ακόμα και τα ονόματά τους εξαφανίστηκαν.

Μόνο ο Κύριος κάθεται ως βασιλιάς για πάντα. Έχει στήσει τον θρόνο του για να κρίνει.

Θα κρίνει τον κόσμο με δικαιοσύνη και θα κρίνει όλα τα έθνη με ακεραιότητα.

Και ο Κυριος θελει εισθαι πυργος υψηλος για τους καταπιεσμενους, πυργος υψηλος εν καιρω θλιψης.

Κύριε, όσοι ξέρουν το όνομά σου θα σε εμπιστευτούν. Επειδή δεν εγκατέλειψες αυτούς που σε αναζητούν.

Τραγουδάτε δοξολογίες στον Κύριο που κατοικεί στη Σιών και διακηρύξτε τα έργα αυτού μεταξύ του λαού.

Διότι αυτός που καταδιώκει την αμαρτία της αιματοχυσίας θυμάται τους καταπιεσμένους και δεν ξεχνά την έκκληση των φτωχών.

Κύριε, με σήκωσες από τις πύλες του θανάτου. Σε παρακαλώ δείξε έλεος μαζί μου. Κοίτα τον πόνο που μου προκάλεσαν αυτοί που με μισούν.

Για να σου πω όλες τις αρετές σου. Θα χαρώ τη σωτηρία σου στις πύλες της Σιών.

Οι ξένοι είναι παγιδευμένοι στο λάκκο που έσκαψαν. Τα πόδια τους πιάστηκαν στην παγίδα που είχαν στήσει κρυφά.

Ο Κύριος αποκάλυψε τον εαυτό του, εκτέλεσε την κρίση. Οι κακοί είναι μπερδεμένοι με τα έργα των χεριών τους. (Xila)

Κακοί άνθρωποι, ακόμα και ξένοι που ξεχνούν τον Θεό, θα επιστρέψουν στον κάτω κόσμο.

Οι φτωχοί δεν θα ξεχαστούν για πάντα, και οι ελπίδες των φτωχών δεν θα καταστραφούν για πάντα.

Κύριε, σήκω, μην αφήσεις κανέναν να θριαμβεύσει. Είθε οι ξένοι να κριθούν μπροστά σου.

Κύριε, φρόντισε τα έθνη. Μακάρι να ξέρουν ότι είναι απλά άνθρωποι. (Xila)