Γένεση_Chapter 31

Άκουσε ο Ιακώβ τους υιούς του Λάβαν να λένε, “Ο Ιακώβ αφαίρεσε όλα όσα είχε ο πατέρας μας και απέκτησε όλη αυτή τη δόξα (ή πλούτο) μέσω του πατέρα μας”.

Ο Ιακώβ παρατήρησε ότι η επιδερμίδα του Λάβαν δεν ήταν τόσο καλή όσο πριν γι’ αυτόν.

Και ειπεν Κυριος προς τον Ιακωβ, Επιστρεψε εις την γην των προγερων σου και των πατερων σου, εις τους συγγενεις σου, και εγω θελω εισθαι μετα σου.

Και απεστειλεν ο Ιακωβ δια την Ραχηλ και την Λεια να ελθωσιν εις τον αγρον εις τα ποιμνια προβατων,

Πες τους, βλέπω ότι η επιδερμίδα του πατέρα σου απέναντι μου δεν είναι τόσο καλή όσο πριν. Αλλά ο Θεός του πατέρα μου ήταν πάντα μαζί μου.

Ξέρεις επίσης ότι έκανα ό,τι καλύτερο μπορούσα για να υπηρετήσω τον πατέρα σου.

Ο πατέρας σου με εξαπάτησε και άλλαξε τον μισθό μου δέκα φορές. Ωστόσο, ο Θεός δεν του επιτρέπει να με βλάψει.

Εαν ειπε, Μερικα απο αυτα θελουσι εισθαι μισθος σου, και οι απογόνοι του ποιμνιου θελουσιν εχει μερικα. Εαν ειπε, Οσοι εχουν ομοια θελουσι εισθαι ο μισθος σου και παντα τα απογια του ποιμνιου θελουσιν εχει ομοια.

Έτσι ο Θεός πήρε τα ζώα του πατέρα σου και μου τα έδωσε.

Όταν τα πρόβατα συνεργαζόντουσαν, κοίταξα ψηλά στο όνειρό μου και είδα ότι τα αρσενικά πρόβατα που πηδούν από την προβατίνα ήταν όλα τατουάζ, κηλίδες και κηλίδες.

Ο αγγελιοφόρος του Θεού με φώναξε στο όνειρο εκείνο, λέγων Ιακώβ, και εγώ είπα, Εδώ είμαι.

Είπε, “Κοιτάξτε επάνω και δείτε ότι όλα τα αρσενικά πρόβατα που πηδούν πάνω στις προβατίνες έχουν μοτίβα, μερικά και κηλίδες”. Είδα όλα όσα σου έκανε ο Βαν Λάμπαν.

Είμαι ο Θεός της Βαιθέλ. Έχυσες λάδι στον στύλο εκεί και μου έδωσες όρκο. Σήκω τώρα, φύγε από αυτό το μέρος, και πήγαινε πίσω στο τοπικό σου μέρος.

Και απεκριθησαν η Ραχηλ και η Λεια προς τον Ιακωβ, Ειναι ακομα μερος εις ημας εν τω οικω του πατρος ημων; Υπάρχει ακόμα η βιομηχανία μας;

Δεν μας αντιμετωπίζει σαν ξένους; Επειδή μας πούλησε και κατάπιε την αξία μας.

Όλος ο πλούτος που ο Θεός πήρε από τον πατέρα μας ανήκει σε εμάς και τα παιδιά μας. Κάνε ό,τι σε διατάζει ο Θεός τώρα.

Σηκωθη ο Ιακωβ και εβαλε τον υιον και την γυναικα αυτου επι καμηλες,

Και ελαβε παντα τα κτηνοτροφια και τα περιουσια που ειχε αποκτησει εν Πανταναραμ και υπηγε εις την γην Χανααν μετα του πατρος αυτου Ισαακ.

Εκείνη την εποχή, ο Λάβαν πήγε να κουρέψει τα πρόβατα, και η Ραχήλ έκλεψε το άγαλμα του πατέρα αυτού από το σπίτι του.

Ο Ιακώβ μετέφερε τον Λαβαν τον Αραμείο μακριά και το έκλεψε χωρίς να του πει,

Απλά τρέχα μακριά με τα πάντα. Σηκώθηκε και διέσχισε τον ποταμό προς τα βουνά της Γαλαάδ.

Την τρίτη ημέρα, κάποιος είπε στον Λάβαν ότι ο Ιακώβ είχε φύγει.

Και εξηγαγε ο Λαβαν τους αδελφους αυτου να κυνηγησωσι αυτον, και μετα επτα ημερας συνελαβαν εις τα ορους Γαλααδ.

Τη νύχτα, ο Θεός πήγε στον Λάβαν τον Αραμαϊκό και του είπε σε όνειρο: “Προσέξτε να μην πείτε τίποτα καλό ή κακό στον Ιακώβ”.

Ο Λάμπαν βρήκε τον Τζέικομπ. Ο Ιακώβ έστησε τη σκηνή του στο βουνό. Και ο Λαβαν και οι αδελφοι αυτου εστιαξαν τας σκηνας αυτων επι του ορους Γαλααδ.

Και ειπεν ο Λαβαν προς τον Ιακωβ, Τι εκαμεν; Το έκλεψες πίσω από την πλάτη μου και πήρες τις κόρες μου μαζί σου, σαν να τις είχες πάρει με σπαθί.

Γιατί το έσκασες κρυφά, το έσκασες κρυφά και δεν μου το είπες, για να μπορέσω να είμαι χαρούμενος, να τραγουδήσω, να χτυπήσω το τύμπανο και να παίξω πιάνο για να σε στείλω πίσω;

Δεν μου επιτρέπεται να φιλήσω τον εγγονό μου και την κόρη μου. Αυτό που έκανες είναι πραγματικά άγνοια.

Είχα τη δύναμη να σε βλάψω, αλλά ο θεός του πατέρα σου μου είπε χθες βράδυ, “Πρόσεχε να μην μιλάς άσχημα για τον Ιακώβ”.

Τώρα που σου λείπει το σπίτι του πατέρα σου και πρέπει να φύγεις, γιατί έκλεψες το άγαλμά μου πάλι;

Και απεκριθη ο Ιακωβ προς τον Λαβαν, Φοβάμαι οτι θα πάρεις την θυγατερα σου απο εμου, και εγω θα φυγω.

Όσο για το άγαλμά σου, σε όποιον το βρεις δεν θα επιτραπεί να επιβιώσει. Μπροστά στα αδέρφια μας, αναγνώρισε και πάρε μαζί μου ό,τι σου ανήκει. Ο Τζέικομπ δεν ήξερε ότι η Ρέιτσελ είχε κλέψει αυτά τα είδωλα.

Και εισηλθεν ο Λαβαν εις τας σκηνας του Ιακωβ και της Λειας και δυο δουλες, αλλα δεν ηδυνασεν να ευρη αυτους. Τοτε αφησε την σκηνην της Λειας και εισηλθεν εις την σκηνην της Ραχηλ.

Η Ραχήλ είχε ήδη κρύψει το άγαλμα στο καλάθι της καμήλας και κάθισε πάνω του. Ο Λαμπάν έψαξε τη σκηνή παντού, αλλά δεν την άγγιξε.

Και ειπε η Ραχηλ προς τον πατερα αυτης, Δεν μπορω να σηκωθω εμπροσθεν σου επειδη της ταλαιπωρας μου, παρακαλω μη θυμωσαι, κυριε μου. Έτσι, ο Λαμπάν έψαξε για το άγαλμα αλλά δεν μπόρεσε να το βρει.

Ο Ιακώβ επέπληξε οργισμένος τον Λάβαν, λέγων, Τι κακό έπραξα, τι αμαρτία έπραξα, ότι με καταδιώκεις τόσο γρήγορα;

Έψαξες όλα τα έπιπλα μου, τι βρήκες; Μπορώ να το βάλω μπροστά σε σένα και τα αδέρφια μου, ώστε να μπορούν να διακρίνουν μεταξύ μας.

Ειμαι εν τω οικω σου εικοσι ετη, και η μητερα σου προβατα και οι κατσικες δεν απεβαλλαν ποτε. Δεν έχω φάει το κριάρι στην ομάδα σου.

Δεν σου το έφερα επειδή το έσκισαν άγρια θηρία. Είτε είναι μέρα είτε νύχτα, αν κλαπεί, το ζητάς από μένα.

Υπομένω ξηρή ζέστη κατά τη διάρκεια της ημέρας και παγετό τη νύχτα, ανίκανη να κλείσω τα μάτια μου και να κοιμηθώ.

Σε υπηρετω εν τω οικω σου εικοσι ετη, υπηρετω τας δυο θυγατερας σου τεσσαρα ετη και το ποιμνιον σου εξα ετη, και συ αλλαξες τον μισθον μου δεκα φορες.

Αν δεν ήταν ο Θεός που φοβόταν ο πατέρας μου Ισαάκ, ο Θεός του Αβραάμ, ο οποίος ήταν μαζί μου, θα με είχες διώξει με άδεια χέρια τώρα. Ο Θεός είδε τον πόνο μου και τον κόπο μου, και σε επέπληξε χθες το βράδυ.

Και απεκριθη ο Λαβαν προς τον Ιακωβ, Η θυγατηρ αυτη ειναι θυγατηρ μου, τα τεκνα ταυτα ειναι τεκνα μου και αυτα τα ποιμνια ειναι και τα ποιμνια μου. Όλα μπροστά σου είναι δικά μου. Τι μπορώ να κάνω στις κόρες μου και στα παιδιά τους σήμερα;

Έλα τώρα, εσύ κι εγώ μπορούμε να κάνουμε μια συμφωνία ως απόδειξη μεταξύ μας.

Ο Ιακώβ πήρε μια πέτρα και την ανέστησε ως στυλό,

Και ειπε προς τους αδελφους αυτου, Συγκεντρωσατε λιθους. Έβαλαν πέτρες μαζί και όλοι έτρωγαν και έπιναν δίπλα τους.

Ο Λάβαν αποκάλεσε τον σωρό των λίθων Ικάρ Ζαχαντούτα, αλλά ο Ιακώβ αποκάλεσε τον σωρό των λίθων Γαλαδριήλ.

Ο Λαμπάν είπε, σήμερα αυτός ο σωρός από πέτρες χρησιμεύει ως απόδειξη μεταξύ μας. Γι’ αυτό, ο τόπος αυτός ονομάζεται Γαλίδη,

Γνωστό και ως Μιζπά, σημαίνει ότι αφού χωρίσουμε δρόμους ο ένας από τον άλλο, ο Κύριος μπορεί να παρατηρήσει ανάμεσά μας.

Αν κακομεταχειρίζεσαι την κόρη μου και παντρευτείς άλλη γυναίκα εκτός αυτής, αν και κανείς δεν ξέρει, ο Θεός είναι μάρτυρας ανάμεσά μας.

Και ειπεν ο Λαβαν παλιν, Δες αυτον τον σωρο λιθων και στυλων, τον οποιον ανεστησα μεταξυ σου και εμου.

Αυτός ο σωρός από πέτρες χρησιμεύει ως αποδεικτικό στοιχείο, και αυτός ο πυλώνας χρησιμεύει επίσης ως αποδεικτικό στοιχείο. Δεν θα σε βλάψω με αυτό το σωρό πέτρες. Δεν πρέπει να με βλάψεις διασχίζοντας αυτό το σωρό από πέτρες και κολώνες.

Είθε ο Θεός του Αβραάμ και ο Θεός του Ναχόρ, ο Θεός του πατέρα τους, να κρίνουν ανάμεσά μας. Ο Ιακώβ ορκίστηκε ενώπιον του Θεού, τον οποίον ο πατέρας αυτού ο Ισαάκ φοβόταν,

Θυσιάστε ξανά στο βουνό και καλέστε όλους τους αδελφούς να έρθουν να φάνε. Έφαγαν και μετά έμειναν στο βουνό.

Ο Λάβαν σηκώθηκε νωρίς το πρωί, φίλησε τον εγγονό και την κόρη του, τους έδωσε ευλογίες και πήγε πίσω στο σπίτι του.