Shishi Ji_Chapter 6

Οι Ισραηλίτες έπραξαν πάλι κακό ενώπιον του Κυρίου, και ο Κύριος παρέδωσε αυτούς εις τας χείρας των Μαδιανιτών επί επτά έτη.

Οι Μαδιανίτες κατέστρεψαν τους Ισραηλίτες. Οι Ισραηλίτες έσκαψαν τρύπες στα βουνά και έχτισαν στρατόπεδα εξαιτίας των Μαδιανιτών.

Αφού οι Ισραηλίτες σπείρωσαν τους σπόρους αυτών, ανέβηκαν οι Μαδιανίτες, Αμαληκίτες και Ανατολικοί για να επιτεθούν σ’ αυτούς,

Στήσατε στρατόπεδο εναντίον αυτών, καταστρέψτε το χώμα μέχρι τη Γάζα, και δεν αφήνετε τροφή στους Ισραηλίτες, ούτε βοοειδή, ούτε γαϊδούρια.

Επειδη ο λαος εκεινος ηλθον μετα σκηνων κτηνων, πολλων ως ακρίδες, και αμέτρητοι λαοι και καμηλες εισηλθον εις την γην, κατεστρεφοντας πασαν την γην.

Οι Ισραηλίτες ήσαν εξαιρετικά φτωχοί εξαιτίας των Μαδιανιτών, και φώναξαν προς τον Κύριο.

Οι Ισραηλίτες φώναξαν προς τον Κύριο εξ αιτίας των Μαδιανιτών,

Και απεστειλεν Κυριος προφητην προς τους Ισραηλιτες και ειπε προς αυτους, Ουτω ειπε Κυριος, ο Θεος του Ισραηλ, Σας ανεβηκα απο Αιγυπτου και εκ του οικου δουλειας.

Σώσε σε από των χειρών των Αιγυπτίων και από των χειρών πάντων των καταπιεσμένων σε, διώξε αυτούς από μπροστά σου και δώσε σε τη γη αυτών.

Και σας λέω, είμαι ο Κύριος ο Θεός σας. Δεν θελεις φοβηθη τους Θεους των Αμορραιων οταν κατοικησεις εν τη γη αυτων. Δεν με άκουσες.

Ο αγγελιοφόρος του Κυρίου έφτασε στην Όφρα και κάθισε κάτω από την βελανιδιά του Ιωάς, μέλους της φυλής Αβιέζ. Ο Γεδεών, ο υιός του Ιωάς, έδειρε σιτάρι εν τω οίνου διά να φυλάξει τους Μαδιανίτες.

Ο αγγελιοφόρος του Κυρίου εμφανίστηκε στον Γεδεών και του είπε: “Ω πολεμιστή, ο Κύριος είναι μαζί σου”.

Και ειπεν ο Γεδεων, Κυριε, εαν ο Κυριος ειναι μετα ημων, δια τι συναντησαμε παντα αυτα; Δεν μας είπαν οι πρόγονοί μας ότι ο Κύριος μας έφερε από την Αίγυπτο; Πού είναι η θαυματουργή του πράξη; Τώρα μας εγκατέλειψε και μας παρέδωσε στα χέρια των Μαδιανιτών.

Ο Κύριος κοίταξε τον Γεδεών και είπε, “Δεν σε έστειλα να σώσεις τους Ισραηλίτες από τα χέρια των Μαδιανιτών με τη δύναμή σου;”

Ο Γεδεών είπε, “Κύριε, πώς μπορώ να σώσω τους Ισραηλίτες;” Η οικογένειά μου είναι από τους φτωχότερους της φυλής Μανασσή. Είμαι η μικρότερη στο σπίτι του πατέρα μου.

Και ειπε προς αυτον ο Κυριος Εαν ειμαι μετα σου, θελεις χτυπησει τους Μαδιανιους ως ανθρωπος.

Και ειπεν ο Γεδεων, Εαν ευρηκα χαριν ενωπιον σου, παρακαλω δωσε μου αποδειξεις οτι ειμαι ο Κυριος που μιλαει προς εσας.

Παρακαλώ μην φύγετε από εδώ, περιμένετε να επιστρέψω και να σας φέρω το δώρο. Ο Κύριος είπε, Θα περιμένω να επιστρέψεις.

Και υπηγε ο Γεδεων να ετοιμασει κατσικα και εκανε αρτον αζυμενο απο αλευριου εφα και εβαλε το κρεα σε καλαθι και την σουπα σε κατσαρο και εφερε αυτο εις την βελανιδα και εδωκεν εις τον αγγελιον.

Ο αγγελιοφόρος του Θεού διέταξε τον Γεδεών να τοποθετήσει κρέας και αζυμένο ψωμί σε αυτόν τον βράχο και να χύσει το ζωμό. Θα το κάνει έτσι.

Και ο αγγελιοφόρος του Κυρίου επέκτεινε το ραβδί εν τη χείρα αυτού, και η άκρη του ραβδιού άγγιξε το κρέας και τον αρτόν χωρίς ζύμωση. Και μετά κατέβηκε φωτιά εκ του βράχου και έκαψε το κρέας και τον αρτόν χωρίς ζύμωση. Ο αγγελιοφόρος του Κυρίου εξαφανίστηκε επίσης.

Ο Γεδεών είδε ότι ήταν ο αγγελιοφόρος του Κυρίου και είπε, “Αλίμονο!” Κύριε Θεέ, δεν είμαι καλά, διότι είδα τον αγγελιοφόρο του Κυρίου με τα μάτια μου.

Και ειπε προς αυτον ο Κυριος, Αισθανθου, μη φοβησαι, δεν θελεις αποθανει.

Έτσι ο Γεδεών έχτισε εκεί θυσιαστήριο για τον Κύριο και το ονόμασε Κύριο Σαλόμ. Το θυσιαστηριον τουτο ητο εν Οφρα της φυλης Αβιζερ μεχρι τωρα.

Και εν τη νυκτα εκεινη προσεταξεν Κυριος εις τον Γεδεων λεγων, Λαβε το βοδι του πατρος σου, το δευτερο βοδι των επταετων και κατεστρεψε το θυσιαστηριο, το οποιον ο πατερας σου ειχε οικοδομησει εις τον Βααλ, και κατεδαφισε τους ξυλους στυλους πλησιον αυτου.

Χτίσε θυσιαστήριον εις Κύριον τον Θεόν σου, επί του βράχου αυτού, προσφέρε το δεύτερο βόδι ολοκαυτώματος και κάμε ξύλα από τους ξύλινους πόλους που έκοψες.

Ο Γεδεών επέλεξε δέκα από τους δούλους του και έκανε όπως του διέταξε ο Κύριος. Το έκανε τη νύχτα επειδή φοβόταν την οικογένεια του πατέρα του και τους ανθρώπους αυτής της πόλης, και δεν τόλμησε να το κάνει κατά τη διάρκεια της ημέρας.

Ο λαός της πόλης ξύπνησε νωρίς το πρωί και είδε ότι το θυσιαστήριο του Βάαλ είχε κατεδαφίσει, οι ξύλινες μαριονέτες δίπλα του είχαν κοπεί και η δεύτερη αγελάδα είχε προσφερθεί στο νεοκτισμένο θυσιαστήριο,

Και είπαν μεταξύ τους: “Ποιος το έκανε αυτό;” Μετά την έρευνά τους, είπαν ότι αυτό έγινε από τον Γεδεών, τον γιο του Ιωάς.

Και ειπεν ο λαος της πολεως προς τον Ιωας, Παραδωσε τον υιον σου, δια να θανατωθη. Επειδή κατέστρεψε το θυσιαστήριο του Βάαλ και έκοψε τις ξύλινες μαριονέτες δίπλα του.

Και απεκριθη ο Ιωας προς τον λαον που στεκεται εναντιον αυτου, Συ μαλωνετε δια τον Βααλ; Θα τον σώσεις; Όποιος διαφωνεί γι’ αυτόν, σκότωσε τον το συντομότερο δυνατό. Αν ο Βάαλ είναι θεός, κάποιος θα καταστρέψει το θυσιαστήριο του και θα τον αφήσει να διαφωνήσει για τον εαυτό του.

Και εκείνη την ημέρα, ο Γεδεών ονομαζόταν Ιεροβαλί, που σήμαινε ότι θα κατέστρεφε το θυσιαστήριο του Βάαλ και θα άφηνε τον Βάαλ να διαφωνήσει μαζί του.

Εκείνη την εποχή, οι Μαδιανίτες, οι Αμαληκίτες και οι ανατολικοί συγκεντρώθηκαν απέναντι από τον ποταμό και στρατοπέδευσαν στην πεδιάδα Ιεζραήλ.

Το Πνεύμα του Κυρίου ήλθε επάνω στον Γεδεών και φύσηξε το κέρατο. Η φυλή Αβιζέρ συγκεντρώθηκε για να τον ακολουθήσει.

Και απεστειλεν λαον κατα την γην Μανασση, και ο λαος Μανασση συνερχετον και ακολουθησαν αυτον. Και απεστειλε λαον να συναντηθη μετα των Ασιτων, των Ζαβουλων και του Νεφθαλι, και εξηλθον παντες δια να συναντησωσι αυτους.

Και ειπεν ο Γεδεων προς τον Θεον Εαν σωσεις τους Ισραηλιτες δια της χειρος μου, καθως ειπες,

Και θελω βαλει σφαιρα μαλλιου επι το αλωνιδι, και εαν ειναι δροση μονο επι το μαλλον και παντα αλλο ξηρα, θελω γνωρισει οτι θελεις σωσει τους Ισραηλιτες δια της χειρας μου, καθως ειπας.

Το επόμενο πρωί, ο Γεδεών ξύπνησε και είδε ότι ήταν πράγματι έτσι. Πιέστε το μαλλί και τρίψτε μια λεκάνη γεμάτη δροσιά από αυτό.

Και ειπεν παλιν ο Γεδεων προς τον Θεον, Μη θυμωσαι μετ’ εμου θελω ξαναλεγει, ας δοκιμασω παλιν το μαλλον. Ελπίζω το μαλλί να είναι στεγνό και να υπάρχει δροσιά παντού αλλού.

Το μαλλί είναι ξηρό και παντού δροσιά.