Βιβλίο των Ρωμαίων_Chapter 4

Λοιπόν, τι απέκτησε ο πρόγονός μας Αβραάμ μέσω της σάρκας του;

Αν ο Αβραάμ δικαιολογείται από τις πράξεις του, υπάρχει κάτι για το οποίο πρέπει να είσαι περήφανος. Δεν υπάρχει τίποτα να δοξάσουμε μπροστά στον Θεό.

Τι λέει η Αγία Γραφή; Λέγοντας, ο Αβραάμ πίστευε στον Θεό, και αυτή θεωρήθηκε δικαιοσύνη αυτού.

Οι μισθοί που κερδίζουν όσοι εργάζονται δεν θεωρούνται χάρη, αλλά αξίζουν,

Μόνο όσοι δεν εργάζονται αλλά πιστεύουν στον Θεό που κάνει τους αμαρτωλούς δίκαιους, η πίστη τους θεωρείται δίκαιη.

Όπως είπε ο Δαβίδ, Μακάριοι όσοι δικαιώνονται από τον Θεό πέρα από τα έργα τους.

Είπε: “Μακάριοι όσοι έχουν συγχωρεθεί τα λάθη τους και τις αμαρτίες τους καλυμμένες”.

Ο Κύριος δεν είναι ένοχος, αυτό το άτομο είναι ευλογημένο.

Έτσι φαίνεται ότι αυτή η ευλογία δίνεται μόνο στον περιτομή άνθρωπο; Δεν προστίθεται και στον απεριτέχνη; Επειδή λέμε ότι η πίστη του Αβραάμ θεωρείται δικαιοσύνη του.

Πώς υπολογίζεται; Ήταν κατά τη διάρκεια της περιτομής του; Όταν δεν είχε κάνει περιτομή; Όχι κατά την περιτομή, αλλά πριν την περιτομή.

Και ελαβεν το σημειον της περιτομης, το οποιον ητο μαρτυριον της δικαιας αυτου δια πιστεως, οταν ητο απεριτμητος, και εκαμεν αυτον πατερα παντων των πιστευοντων χωρις περιτομης, ωστε και αυτοι να θεωρηθωσιν δικαιοι.

Είναι επίσης ο πατέρας εκείνων που έχουν περιτομήσει, εκείνων που όχι μόνο υποβάλλονται σε περιτομή αλλά και ακολουθούν το μονοπάτι του προγόνου μας Αβραάμ, που πίστευε χωρίς περιτομή.

Επειδή ο Θεός υποσχέθηκε στον Αβραάμ και στους απογόνους του ότι θα κληρονομήσουν τον κόσμο, όχι μέσω του νόμου, αλλά μέσω της δικαιοσύνης που αποκτήθηκε μέσω της πίστης.

Αν μόνο όσοι ανήκουν στο νόμο μπορούν να γίνουν κληρονόμοι, η πίστη θα είναι μάταια και οι υποσχέσεις θα εγκαταλειφθούν.

Επειδή ο νόμος προκαλεί θυμό. Όπου δεν υπάρχει νόμος, δεν υπάρχει παράβαση.

Έτσι βασίζεται στην πίστη ότι ένα άτομο μπορεί να γίνει κληρονόμος. Επομένως, ανήκει στη χάρη. Ας δοθεί η υπόσχεση σε όλους τους απογόνους. Όχι μόνο σε εκείνους που ανήκουν στο νόμο, αλλά και σε εκείνους που μιμούνται την πίστη του Αβραάμ.

Ο Αβραάμ πίστεψε στον Θεό που αναστεί τους νεκρούς και δεν κάνει τίποτα να ζωντανέψει, είναι ο Πατέρας όλων μας ενώπιον του Κυρίου. Όπως είναι γραμμένο, σε έκανα πατέρα πολλών εθνών.

Όταν δεν υπήρχε ελπίδα, είχε ακόμα ελπίδα μέσω της πίστης και έγινε πατέρας πολλών εθνών, όπως ειπώθηκε προηγουμένως, ούτως θα είναι οι απόγονοί σας.

Όταν ήταν σχεδόν εκατό ετών, αν και πίστευε ότι το σώμα του ήταν νεκρό και ότι η γονιμότητα της Σάρας είχε κοπεί, η πίστη του δεν ήταν ακόμα αδύναμη.

Και βλέποντας ψηλά τις υποσχέσεις του Θεού, δεν υπάρχει αμφιβολία στην καρδιά μου λόγω της δυσπιστίας. Αντίθετα, μέσω της πίστης, η καρδιά κάποιου ενισχύεται και η δόξα δίνεται στον Θεό.

Και πιστεύω ακράδαντα ότι αυτό που υποσχέθηκε ο Θεός θα εκπληρωθεί.

Έτσι αυτό θεωρείται δικαιοσύνη του.

Αυτή η πρόταση, η οποία θεωρείται δίκαιη από αυτόν, δεν γράφτηκε μόνο γι’ αυτόν,

Είναι επίσης γραμμένο για εμάς να θεωρηθούμε δίκαιοι στο μέλλον. Εμείς πιστεύουμε στον Θεό και αναστούμε τον Κύριο Ιησού από τους νεκρούς.

Ο Ιησούς μας παραδόθηκε για τις αμαρτίες μας και αναστήθηκε για να μας κάνει δίκαιους. Ο Ιησούς ελευθερώθηκε για τις αμαρτίες μας και αναστήθηκε για τη δικαιοσύνη μας