Το βιβλίο του Ιησού_Chapter 22

Εκείνη την εποχή, ο Ιησούς κάλεσε τους Ρουβηνίτες, τους Γαδίτες και τη μισή φυλή Μανασσή,

Και ειπε προς αυτους, Υπηκουσατε παντα οσα σας προσεταξεν ο Μωυσης ο δουλος του Κυριου. Υπάκουσες κι εσύ αυτό που σου διέταξα.

Δεν εγκατέλειψες τους αδελφούς σου εν ταις πολλοις ημεραις, εως σημερον, και εφυλαξας οσα σε προσεταξεν Κυριος ο Θεος σου να φυλαττω.

Και τωρα, καθως υποσχεθεν Κυριος ο Θεος σου, εφερε ειρηνη εις τους αδελφους σου και θελεις επιστρεψει εις τας σκηνας σου και ελθεις εις την γην, την οποιαν εδωκεν εις εσας ο Μωυσης ο δουλος του Κυριου ως κληρονομιαν ανατολικα του ποταμου του Ιορδανου.

Ακολούθησε επιμελώς τις εντολές και τους νόμους που σε πρόσταξε ο Μωυσής, ο δούλος του Κυρίου, αγάπησε τον Κύριο τον Θεό σου, περπατάς σε όλες τις οδούς του, φυλάς τις εντολές του, εμπιστεύεσαι αυτόν και υπηρετείς αυτόν με όλη σου την καρδιά και την ψυχή.

Και ευλογησε αυτους ο Ιησους και απεστειλε αυτους, και επεστρεψαν εις τας σκηνας αυτων.

Ο Μωυσής είχε ήδη δώσει γη στη μισή φυλή Μανασσή στη Βασάν. Αυτή η μισή φυλή δόθηκε γη από τον Ιησού μεταξύ των αδελφών αυτών στα δυτικά του ποταμού Ιορδάνη. Και απεστειλεν αυτους ο Ιησους εις τας σκηνας αυτων, ευλογησε αυτους,

Και ειπε προς αυτους, Επιστρεψτε εις τας σκηνας σας πολλον πλοιον, κτηνος πολλον, χρυσιον, αργυριον, χαλκον, σιδηρον και ιματια πολλα θελετε μοιρασθη μετα των αδελφων σας οσα ελαβετε απο των εχθρων σας.

Και οι Ρουβηνίτες, οι Γαδίτες και το ήμισυ της φυλής Μανασσή εξεχώρησαν από Σιλό εν τη γη Χαναάν, αποχώρησαν από των Ισραηλίτων και επέστρεψαν στη γη Γαλαάδ, την οποία κατελήφθησαν, όπως προσέταξεν ο Κύριος μέσω του Μωυσή.

Οι Ρουβηνίτες, οι Γαδίτες και η μισή φυλή Μανασσή έφτασαν στη γη Χαναάν κοντά στον ποταμό Ιορδάνη και έχτισαν εκεί θυσιαστήριο. Αυτός ο βωμός φαίνεται ψηλός.

Οι Ισραηλίτες άκουσαν ότι οι Ρουβηνίτες, οι Γαδίτες και η μισή φυλή Μανασσή έχτισαν θυσιαστήριο κοντά στον ποταμό Ιορδάνη, στην πλευρά της Χαναάν, το οποίο ανήκε στους Ισραηλίτες.

Και οτε ηκουσεν τουτο παση η συναθροιση, συνερχοντο εν Σηλω δια να επιτεθουν εις αυτους.

Και απεστειλαν οι Ισραηλιτες Φινεας, υιον του ιερεως Ελιασαφ, εις την γην Γαλααδ, δια να συναντηθη μετα των Ρουβηνιτων και Γαδιτων και της μισης φυλης Μανασση.

Και απεστειλε δεκα ηγεμονες μετα του Φινεας, εναν ηγεμονα εκαστος φυλης Ισραηλ, παντες ηγεμονες επι του στρατου του Ισραηλ.

Και οτε ηλθον εις την γην Γαλααδ, ειδαν τους Ρουβηνιτους και τους Γαδιτους και το μισον φυλης Μανασση και ειπον προς αυτους

Αυτή είναι η αμαρτία που διέπραξες σήμερα όταν απομακρύνεσαι από το να ακολουθήσεις τον Κύριο και επαναστατείς ενάντια στον Θεό του Ισραήλ χτίζοντας ένα θυσιαστήριο για τον εαυτό σου και επαναστατώντας ενάντια στον Κύριο;

Ήταν η αμαρτία της λατρείας του Βάιρ σχετικά μικρή στο παρελθόν; Αν και η πληγή έχει έρθει πάνω στην εκκλησία του Κυρίου, δεν έχουμε ακόμα καθαρίσει τους εαυτούς μας από αυτήν την αμαρτία μέχρι σήμερα.

Απέστρεψες από το να ακολουθήσεις τον Κύριο σήμερα; Σήμερα επαναστατήσατε εναντίον του Κυρίου, αύριο θα θυμώσει με όλη την συναγωγή του Ισραήλ.

Εαν ευρεις την γην που αποκτησες ακαθαρτη, θελεις περασει εις την γην του Κυριου, οπου κατοικει η σκηνη του Κυριου, και κληρονομησεις αυτην μεταξυ ημων. Αλλ’ μη επαναστατησθε εναντιον του Κυριου και μη αμαρτησετε εναντιον ημων οικοδομησατε θυσιαστηριον εξω του θυσιαστηριου Κυριου του Θεου ημων.

Δεν επραξε ο Αγαμ, ο εγγονος του Σαρα, αμαρτιαν επι το πραγμα που επρεπε να καταστραφεί, και ηλθεν οργη επι πασαν την συναγωγην του Ισραηλ; Αυτό το άτομο δεν πέθανε μόνος του στο έγκλημα που διέπραξε.

Και απεκριθησαν οι Ρουβηνιτες και οι Γαδιτες και η μιση φυλη Μανασση προς τους αρχηγους του στρατου του Ισραηλ, λεγοντες,

Ο Παντοδύναμος Θεός Ιεχωβά. Ο Παντοδύναμος Θεός Ιεχωβά. Ξέρει. Και οι Ισραηλίτες θα το μάθουν. Αν έχουμε επαναστατικές προθέσεις ή παραβιάζουμε τον Κύριο (μη μας ευλογείς σήμερα),

Για να χτίσει ένα θυσιαστήριο για τον εαυτό του, πρέπει να στραφεί κανείς από το να ακολουθήσει τον Κύριο, ή να προσφέρει ολοκαυτώματα, σιτηρά και ειρηνικές προσφορές στο θυσιαστήριο. Είθε ο Κύριος προσωπικά να τιμωρήσει τις αμαρτίες μας.

Δεν το κάναμε αυτό χωρίς λόγο, αλλά σκόπιμα, λέγοντας, “Ίσως στο μέλλον οι απόγονοί σας να πουν στους απογόνους μας”, Ποια είναι η σχέση σας με τον Κύριο, τον Θεό του Ισραήλ;

Επειδή ο Κύριος όρισε τον ποταμό Ιορδάνη ως σύνορο ημών προς εσάς, τους Ρουβηνίτες και τους Γαδίτες, και εσείς δεν έχετε μέρος στον Κύριο. Έτσι οι απόγονοί σου θα κάνουν τους απογόνους μας να μην φοβούνται πλέον τον Κύριο.

Δια τουτο προτεινομεν οικοδομησει θυσιαστηριον εις εαυτους, ουχι δια να προσφερον ολοκαυτωματα ουδε δια να προσφερον αλλους θυσιας,

Τούτο είναι να χρησιμεύσει ως απόδειξη μεταξύ ημών και των απογόνων ημών, ώστε και εμείς να προσφέρουμε ολοκαυτώματα, ειρηνευτικές προσφορές και άλλες θυσίες ενώπιον του Κυρίου, για να υπηρετήσουμε αυτόν, ώστε οι απόγονοί σας να μη λένε στους απογόνους μας στο μέλλον, “Δεν έχετε μέρος στον Κύριο”.

Έτσι λέμε, στο μέλλον, αν πεις αυτό σε εμάς ή στους απογόνους μας, μπορούμε να απαντήσουμε και να πούμε: “Κοιτάξτε, το θυσιαστήριο που έχτισαν οι πρόγονοί μας είναι σαν το θυσιαστήριο του Κυρίου”. Αυτό δεν είναι για να προσφέρω ολοκαυτώματα, ούτε για να προσφέρω άλλες θυσίες, αλλά ως απόδειξη ανάμεσά μας.

Αλλον θυσιαστηριον εποικοδομημεν πλην του εμπροσθεν της σκηνης Κυριου του Θεου ημων δια να προσφερον ολοκαυτωματα, σιταριους και λοιπες θυσιας και απεσταθημεν εναντιον του Κυριου και απεστρεψαμεν απο της ακολουθιας αυτου σημερον δεν θελομεν καμει ουτω.

Και οι αρχηγοι του συμβουλιου, οι ιερεις Φινεας, οι ηλθοντες μετ’ αυτου προς το στρατευμα του Ισραηλ, ηκουσαν τους λογους των Ρουβηνιτων, Γαδιτων και Μανασση, και παντες πιστευαν οτι ειναι καλοι.

Και ειπεν Φινεας, ο υιος του ιερεως Ελιασαφ, προς τους Λιβνιτους, Γαδιτους και Μανασση, σημερα γνωριζουμε οτι ο Κυριος ειναι μεταξυ ημων, διοτι δεν εκανες την αμαρτιαν ταυτην εναντιον αυτου. Τώρα έσωσες τους Ισραηλίτες από το χέρι του Κυρίου.

Και ο Φινεας, ο υιος του ιερεως Ελιασαφ, αφησεν τους Ρουβηνιτους και Γαδιτους μετα πασων των ηγεμων και επεστρεψε απο της γης Γαλααδ εις την γην Χανααν. Και οτε εφθασεν εις τους Ισραηλιτες, ειπε προς αυτους τουτο.

Οι Ισραηλίτες επαίνεσαν τον Θεό γι’ αυτό το καλό πράγμα και δεν το ανέστησαν πλέον για να επιτεθούν στους Ρουβηνίτες και Γαδίτες, καταστρέφοντας τη γη όπου έζησαν.

Οι Ρουβηνίτες και Γαδίτες ονόμασαν το θυσιαστήριο της μαρτυρίας, λέγοντες, Το θυσιαστήριο αυτό αποδεικνύει ανάμεσά μας ότι ο Κύριος είναι Θεός.