圣经Εκείνη την εποχή, το βασίλειο των ουρανών ήταν σαν δέκα νεαρά κορίτσια που κρατούσαν λάμπες και έβγαιναν έξω για να υποδεχτούν τον γαμπρό.
Πέντε από αυτούς είναι ανόητοι. Πέντε είναι έξυπνα.
Ανόητα κρατώντας μια λάμπα χωρίς να προετοιμάσει λάδι.
Έξυπνα κρατώντας τη λάμπα και προετοιμάζοντας λάδι στο δοχείο.
Όταν ο γαμπρός καθυστέρησε, όλοι αποκοιμήθηκαν.
Κάποιος φώναξε μέσα στη νύχτα, “Ο γαμπρός έφτασε, βγες έξω και τον χαιρετάς”.
Τα κορίτσια σηκώθηκαν για να καθαρίσουν τα φώτα.
Ανόητοι μέχρι σοφοί, παρακαλώ δώστε μας λίγο λάδι. Επειδή τα φώτα μας σβήνουν.
Η έξυπνη απάντηση είναι ότι μπορεί να μην είναι αρκετή για εμάς τους δυο. Γιατί δεν πας στον πωλητή πετρελαίου και να το αγοράσεις μόνος σου;
Όταν πήγαν να αγοράσουν, έφτασε ο γαμπρός. Αυτό είναι έτοιμο, πήγαινε να καθίσεις μαζί του. Η πόρτα έκλεισε.
Και οι άλλες παρθένες ήρθαν αργότερα και είπαν, “Κύριε, Κύριε, άνοιξε την πόρτα για μας”.
Εκείνος όμως απάντησε: “Αλήθεια σου λέω, δεν σε γνωρίζω”.
Γι’ αυτό να είστε προσεκτικοί, γιατί δεν γνωρίζετε εκείνη την ημέρα ή την ώρα.
Η βασιλεία των ουρανών είναι σαν ένα άτομο που θέλει να πάει σε μια ξένη χώρα και καλεί τους υπηρέτες του να παραδώσουν την περιουσία του σε αυτούς.
Δώσε τους χρήματα ανάλογα με τις ικανότητές τους. Ένας έδωσε 5000, ένας έδωσε 2000, και ένας έδωσε 1000. Πήγα στο εξωτερικό.
Αυτός που έλαβε πέντε χιλιάδες αμέσως το χρησιμοποίησε για συναλλαγές και κέρδισε επιπλέον πέντε χιλιάδες.
Αυτός που έλαβε δύο χιλιάδες κέρδισε και άλλες δύο χιλιάδες.
Ο δε λαβων χιλιαδες υπηγε να σκάψει την γην και έθαψε το αργυρο του κυριου.
Μετά από πολύ καιρό, οι κύριοι των δούλων αυτών ήρθαν και τακτοποίησαν λογαριασμούς μαζί τους.
Και ο λαβων πεντε χιλιαδες αργυριον εφερε και τους αλλους πεντε χιλιαδες και ειπε, Κυριε, δωσ μου πεντε χιλιαδες αργυριον ιδου, εγω κερδισα αλλους πεντε χιλιαδες.
Ο αφέντης είπε, “Εντάξει, καλή και πιστή υπηρέτρια”. Είσαι πιστός σε μερικά πράγματα, και θα σου αναθέσω να διαχειριστείς πολλά πράγματα. Μπορείς να έρθεις και να απολαύσεις την ευτυχία του αφέντη σου.
Και ειπεν ο λαβων δυο χιλιαδες, Κυριε, δωσ μου δυο χιλιαδες αργυρα νομισματα ιδου, αλλους δυο χιλιαδες κερδισα.
Ο αφέντης είπε, “Εντάξει, καλή και πιστή υπηρέτρια”. Είσαι πιστός σε μερικά πράγματα, και θα σου αναθέσω να διαχειριστείς πολλά πράγματα. Μπορείς να έρθεις και να απολαύσεις την ευτυχία του αφέντη σου.
Οσοι δε λαβωσι χιλιαδες, εγω γνωριζω, Κυριε, οτι εισαι υπομονετικος ανθρωπος θεριζεις οπου δεν σπειρωσες και μαζευεις οπου δεν διασκορπισας.
Φοβάμαι, πήγαινε να θάψεις τα χίλια ασημένια νομίσματα σου στο έδαφος. Παρακαλώ δείτε, το πρωτότυπο ασήμι σας είναι εδώ.
Και απεκριθη ο κυριος, Κακε και τεμπελιε δουλε, ξερεις οτι θελω συγκομισει οπου δεν εχω φυτεψει και συναξει οπου δεν εχω διασκορπιστει.
Δώσε το ασήμι μου σ’ αυτόν που το ανταλλάσσει και όταν έρθω, θα το πάρω με τόκο.
Πάρε αυτούς τους χιλιάδες από αυτόν και δώσ’ τους σε αυτόν που έχει δέκα χιλιάδες.
Διοτι οποιος εχει αυτο θελει προστιθει εις αυτον, δια να εχει πλεον. Όχι, ακόμα και ό,τι έχει πρέπει να αφαιρεθεί.
Πέτα αυτόν τον άχρηστο υπηρέτη στο σκοτάδι έξω. Πρέπει να υπάρχει κλάμα και τρίξιμο δοντιών εκεί.
Όταν έρθει ο Υιός του Ανθρώπου με όλους τους αγγέλους στη δόξα του, θα καθίσει στο θρόνο της δόξας του.
Όλοι οι άνθρωποι θα συγκεντρωθούν μπροστά του. Θέλει να τους χωρίσει, όπως ένας βοσκός χωρίζει πρόβατα και κατσίκες.
Τοποθετήστε τα πρόβατα στα δεξιά και τις κατσίκες στα αριστερά.
Και ο βασιλευς θελει ειπει προς τους δεξιους αυτου, Εσεις οι ευλογημενοι απο του πατρος μου ελθετε και κληρονομησετε την βασιλειαν, την οποιαν ειναι ετοιμασθη δια εσας απο της αρχης του κοσμου.
Επειδή πεινάω, με ταΐζεις. Διψασμένος, δώσε μου ένα ποτό. Είμαι σε ταξίδι καλεσμένου, σε παρακαλώ μείνε μαζί μου.
Είμαι γυμνή, εσύ με ντύνεις. Είμαι άρρωστος, φρόντισε με. Είμαι στη φυλακή, έλα να με δεις.
Ο δίκαιος απάντησε: “Κύριε, πότε σε είδαμε πεινασμένο να τρως και διψασμένος να πιεις;”
Πότε θα σε δω σαν καλεσμένο και θα μείνω μαζί σου ή θα σε ντύσω γυμνή;
Πότε σε είδα άρρωστο ή στη φυλακή και ήρθα να σε ξαναδώ;
Και θελει αποκριθει ο βασιλευς, Αληθεια σας λεγω, εαν εκαμεν ταυτα εις τους μικρους αδελφους μου, εκαμεν αυτα εις εμε.
Ο βασιλευς θελει ειπει προς τους αριστερους, “Καταραμένοι, αφηστε με και μπετε στο αιώνιο πυρ ετοιμασμενο για τον διαβολο και τους αγγελιαφόρους αυτου”.
Επειδή πεινάω, δεν μου δίνεις φαγητό. Διψάω, δεν μου δίνεις ποτό.
Είμαι σε ταξίδι καλεσμένου και δεν με κρατάς. Είμαι γυμνή και δεν μου δίνεις ρούχα να φορέσω. Είμαι άρρωστος, είμαι στη φυλακή, και δεν θα έρθεις να με φροντίσεις.
Και αυτοί θα απαντήσουν: “Κύριε, πότε σε είδαμε πεινασμένο, διψασμένο, ταξιδευόμενο, γυμνό, άρρωστο ή φυλακισμένο, να μη σε υπηρετείς;”
Και θελει αποκριθει ο βασιλευς, Αληθεια σας λεγω, εαν δεν εκαμεν ταυτα εις τους μικρους αδελφους μου, δεν εκαμεν αυτα εις εμε.
Αυτοί οι άνθρωποι θα τιμωρηθούν αιώνια. Αυτοί οι δίκαιοι άνθρωποι θα πάνε στην αιώνια ζωή.
