Γαλάτες_Chapter 2

Μετά από δεκατέσσερα χρόνια, πήγα πάλι στην Ιερουσαλήμ με τον Βαρνάβα και τον Τίτο.

Έχω εμπνευστεί να ανέβω και να διακηρύξω στους αδελφούς μου το ευαγγέλιο που κήρυξα μεταξύ των εθνών. Αλλά ειπώθηκε πίσω από τα παρασκήνια σε εκείνο το διάσημο άτομο. Φοβάμαι ότι τώρα ή στο παρελθόν, θα τρέξω μάταια.

Αλλά ο Τίτος, ο οποίος πήγε μαζί μου, αν και ήταν Έλληνας, δεν τον ανάγκασε να κάνει περιτομή.

Επειδή υπάρχουν ψεύτικοι αδελφοί που έχουν συστηθεί κρυφά για να κατασκοπεύσουν την ελευθερία μας στον Ιησού Χριστό, με σκοπό να μας κάνουν σκλάβους.

Δεν έχουμε επιτρέψει την υποταγή σε αυτούς ούτε για μια στιγμή, ώστε η αλήθεια του ευαγγελίου να εξακολουθεί να υπάρχει ανάμεσά σας.

Όσο για εκείνους που έχουν φήμη, όποιοι κι αν είναι, δεν έχουν καμία σχέση με μένα. Ο Θεός δεν κρίνει τους ανθρώπους με βάση την εμφάνισή τους. Αυτοί οι διάσημοι δεν μου έχουν προσθέσει τίποτα.

Αντίθετα, είδα ότι ο Κύριος με εμπιστεύτηκε να κηρύξω το ευαγγέλιο στους απεριτέχνες, όπως ο Πέτρος κήρυξε το ευαγγέλιο στους περιτομένους.

(Εκείνος που έκανε τον Πέτρο να γίνει απόστολος για τους περιτομένους, με κίνησε και εμένα να γίνω απόστολος για τα έθνη.)

Και γνωρίζοντας την χάριν που μου δόθηκε, ο Ιάκωβος, ο Κέφας και ο Ιωάννης, οι οποίοι ονομάζονται πυλώνες της εκκλησίας, έκαναν χειρονομία δεξιάς κοινωνίας μαζί μου και με τον Βαρνάβα, καλώντας μας να πάμε στα έθνη και στους περιτομένους.

Απλά πρόθυμοι να θυμόμαστε τους φτωχούς. Αυτό είναι επίσης που αρχικά ήμουν ενθουσιασμένος να κάνω.

Αργότερα, όταν έφτασε ο Κέφας στην Αντιόχεια, του αντιστάθηκα πρόσωπο με πρόσωπο επειδή είχε κάτι να κατηγορήσει.

Πριν έρθει ο λαός από τον Ιακώβ, έφαγε μαζί με τους ξένους. Όταν έφτασαν, υποχώρησε και χώρισε από τους ξένους, επειδή φοβόταν τους περιτομένους.

Και οι υπόλοιποι Εβραίοι παρίσταντο ότι ήταν μαζί του. Ακόμα και ο Μπάρναμπας παρίστανε ότι ήταν ψεύτικος με τη συμμορία.

Μόλις όμως είδα ότι δεν έκαναν σωστά, αντίθετα με την αλήθεια του ευαγγελίου, είπα στον Κέφα μπροστά σε όλους: “Αφού είσαι Εβραίος, αν ακολουθείς τα έθνη και όχι τους Εβραίους, γιατί αναγκάζεις τα έθνη να ακολουθήσουν τους Εβραίους;”

Γεννηθήκαμε Εβραίοι, όχι αμαρτωλοί των εθνών,

Γνωρίζοντας ότι ο άνθρωπος δεν δικαιολογείται με το να πράττει το νόμο, αλλά με την πίστη στον Ιησού Χριστό, και εμείς έχουμε πιστέψει στον Χριστό Ιησού, ώστε να δικαιωθούμε με πίστη στον Χριστό και όχι με το να πράττουμε το νόμο, διότι καμία σάρκα δεν δικαιολογείται με το να πράττει το νόμο.

Αν επιδιώκουμε να δικαιωθούμε εν Χριστώ, αλλά εξακολουθούμε να παραμένουμε αμαρτωλοί, ο Χριστός καλεί για αμαρτία; Απολύτως όχι.

Αυτό που πάντα κατέστρεψα, αν το ξαναχτίσω, αποδεικνύει ότι είμαι εγκληματίας.

Και απεθανα εις τον νομον δια τουτον, δια να ζησω εις τον Θεον.

Έχω σταυρωθεί με τον Χριστό. Δεν είμαι πια ζωντανός, αλλά ο Χριστός ζει μέσα μου. Και τώρα ζω με σάρκα επειδή πιστεύω στον Υιό του Θεού, ο οποίος με αγάπησε και παραδόθηκε για μένα.

Δεν θα χαραμίσω τη χάρη του Θεού. Αν η δικαιοσύνη αποκτηθεί μέσω του νόμου, ο Χριστός πέθανε μάταια.