Γένεση_Chapter 22

Μετά από αυτά, όταν ο Θεός θέλησε να δοκιμάσει τον Αβραάμ, φώναξε προς αυτόν, ‘Αβραάμ’ και είπε, ‘Εδώ είμαι’.

Και ειπεν ο Θεος, Λαβε τον υιον σου, τον μονον σου τον Ισαακ, τον οποιον αγαπας, και υπαγε εις την γην Μοριας και επι το ορος, το οποιον θελω δειξει σε, προσφερε αυτον ως ολοκαυτωμα.

Και σηκωθη ο Αβρααμ νωρις το πρωι, εβαλε γαιδο, ελαβεν δυο δουλους και τον υιον αυτου Ισαακ και εκανε το ξυλο δια το ολοκαυτωμα. Τοτε σηκωθη και υπηγε εις τον τοπον που ειχε δειξει εις αυτον ο Θεος.

Την τρίτη ημέρα, ο Αβραάμ σήκωσε τα μάτια του και είδε τον τόπο από απόσταση.

Και ειπεν ο Αβρααμ προς τους δουλους αυτου, Περιμενε εδω μετα του γαιδου, και εγω και το αγορι θελω υπαγει εκει να προσκυνησω πριν επιστρεψω προς εσας.

Και εβαλε ο Αβρααμ το ξυλο του ολοκαυτωματος επι τον υιον αυτου Ισαακ, και εβαλε πυρ και μαχαιρα εν τη χειρα αυτου. Και οι δυο τους περπάτησαν μαζί.

Και ειπεν ο Ισαακ προς τον πατερα αυτου Αβρααμ, Πατερ, και ειπε ο Αβρααμ, Υιε μου, εδω ειμαι. Και ειπεν ο Ισαακ, Ιδου, ειναι πυρ και ξυλα, αλλα που ειναι το αρνι δια το ολοκαυτωμα;

Και ειπεν ο Αβρααμ, Υιε μου, ο Θεος θελει ετοιμασει αρνι δια ολοκαυτωμα. Και οι δυο τους περπάτησαν μαζί.

Έφτασαν στον τόπο που υποδεικνύει ο Θεός, όπου ο Αβραάμ έχτισε θυσιαστήριο, τακτοποίησε το ξύλο, έδεσε τον γιο του Ισαάκ και το έβαλε πάνω στο ξύλο του θυσιαστηρίου.

Ο Αβραάμ άπλωσε το χέρι του και πήρε το σπαθί για να σκοτώσει τον γιο του.

Ο άγγελος του Κυρίου φώναξε προς αυτόν από τον ουρανό, λέγων Αβραάμ, Αβραάμ, και είπε, Εδώ είμαι.

Ο άγγελος είπε, “Δεν πρέπει να απλώσεις τα χέρια σου πάνω σ’ αυτό το αγόρι”. Μην τον πειράξεις καθόλου. Τώρα ξέρω ότι σέβεσαι τον Θεό. Επειδή δεν κράτησες τον γιο σου, τον μοναχογιό σου, από μένα.

Ο Αβραάμ σήκωσε και είδε κριό με τα κέρατα του κρυμμένα σε ένα πυκνό μικρό δέντρο. Ο Αβραάμ πήρε τον κριό και πρόσφερε αυτόν ως ολοκαυτωμα αντί του γιου του.

Ο Αβραάμ ονόμασε τον τόπον εκείνον τον Κύριο Εηλ, και έως σήμερα λέγεται ότι θέλει ετοιμασθεί επί του βουνού του Κυρίου.

Ο αγγελιοφόρος του Κυρίου κάλεσε προς τον Αβραάμ εκ του ουρανού για δεύτερη φορά, λέγων,

Και ειπεν Κυριος, Εφόσον εκανες τουτο και δεν φυλαττησες τον υιον σου τον μονογονο σου, ορκισα δια εμου, λεγων,

Σε ό,τι αφορά τις ευλογίες, θα σου χαρίσω μεγάλες ευλογίες. Όσον αφορά τους απογόνους, θα κάνω τους απογόνους σας να πολλαπλασιαστούν σαν τα αστέρια στον ουρανό και την άμμο δίπλα στη θάλασσα. Οι απόγονοί σου θα κατέχουν τις πύλες των εχθρών τους,

Και παντα τα εθνη επι της γης θελουσι ευλογηθη δια των απογων σου, επειδη υπακουσατε στους λογους μου.

Και επεστρεψε ο Αβρααμ προς τους δουλους αυτου, και σηκωθησαν και οι δυο και υπηγαν εις Βηρσεβα. Ο Αβρααμ έμεινε εν Βηρσεβα.

Και μετα τουτο ειπεν προς τον Αβρααμ, Ο Μιχας εγεννησε πολλους υιους εις τον αδελφον σου Ναβορ.

Ο πρεσβύτερος υιός ήταν ο Ουζ, και οι αδελφοί αυτού ήταν ο Βους και ο Κάμος, ο πατέρας του Αραμ,

Και Κεσιήλ, Hazor, Bidar, Elah, και Petur (Πέτουρ γέννησε Ρεβέκκα).

Αυτοί οι οκτώ άνθρωποι γεννήθηκαν όλοι στον Ναχόρ, τον αδελφό του Αβραάμ, από τον Μιχαία.

Το όνομα της παλλακίδας του Ναχώρ ήταν Ρουμά, και γέννησε τον Τίβαρ, τον Γαχάν, τον Ταχάθ και τον Μαγά.