Βιβλίο των Ρωμαίων_Chapter 7

Αδελφοί, τώρα λέω σε εκείνους που κατανοούν το νόμο, δεν γνωρίζετε ότι ο νόμος κυβερνά τους ανθρώπους όσο είναι ζωντανοί;

Όπως και μια γυναίκα που έχει σύζυγο και είναι ακόμα ζωντανή, δεσμεύεται από το νόμο. Αν ένας σύζυγος πεθάνει, είναι ελεύθερος από το νόμο του.

Έτσι, αν ο σύζυγός της είναι ζωντανός και ανήκει σε κάποιον άλλο, ονομάζεται πόρνη. Αν πεθάνει ο σύζυγός της, είναι ελεύθερη από το νόμο του, και παρόλο που ανήκει σε κάποιον άλλο, δεν είναι πόρνη.

Αδέλφια μου, κατ’ αυτόν τον τρόπο, και εσείς αποθάνατε εν τω νόμω δια του σώματος του Χριστού. Το να σε επιστρεψω εις τους αλλους ειναι εις τον αναστηθοντα εκ νεκρων και να δωσω εις ημας απογόνους εις τον Θεον.

Όταν ήμασταν στη σάρκα, οι κακές επιθυμίες που γεννήθηκαν από το νόμο αναστατώθηκαν στα άκρα μας, με αποτέλεσμα τον καρπό του θανάτου.

Αφού όμως έχουμε πεθάνει με το νόμο που μας δεσμεύει, είμαστε πλέον ελεύθεροι από το νόμο, ώστε να υπηρετούμε τον Κύριο σύμφωνα με τη νέα μορφή του πνεύματός μας, όχι σύμφωνα με την παλιά μορφή της λειτουργίας (πνεύμα ή Άγιο Πνεύμα).

Λοιπόν, τι μπορούμε να πούμε; Είναι ο νόμος αμαρτία; Απολύτως όχι. Αλλά χωρίς το νόμο, δεν ξέρω τι είναι αμαρτία. Όχι σύμφωνα με το νόμο, μην είστε άπληστοι. Δεν ξέρω τι είναι απληστία.

Ωστόσο, η αμαρτία εκμεταλλεύτηκε την ευκαιρία και χρησιμοποίησε την εντολή για να υποκινήσει όλα τα είδη απληστίας μέσα μου. Γιατί χωρίς το νόμο, η αμαρτία είναι νεκρή.

Ήμουν ζωντανός χωρίς τον νόμο, αλλά όταν ήρθε η εντολή και η αμαρτία ξαναζωντάνεψε, πέθανα.

Η εντολή που αρχικά προοριζόταν να φέρει τους ανθρώπους στη ζωή στην πραγματικότητα με προκάλεσε να πεθάνω.

Επειδή η αμαρτία εκμεταλλεύτηκε την ευκαιρία και με δοκίμασε με με την εντολή και με σκότωσε.

Από αυτή την άποψη, ο νόμος είναι άγιος, και οι εντολές είναι επίσης ιερές, δίκαιες και καλές.

Αν είναι έτσι, τότε ο καλός μου ζητάει να πεθάνω; Απολύτως όχι. Αυτό που με κάνει να πεθάνω είναι η αμαρτία. Αλλά μέσω του καλού, η αμαρτία με έκανε να πεθάνω, αποκαλύπτοντας ότι είναι πραγματικά αμαρτία. Εξαιτίας των εντολών, η αμαρτία γίνεται ακόμα πιο κακή.

Αρχικά ξέραμε ότι ο νόμος ανήκει στο πνεύμα, αλλά εγώ ανήκω στη σάρκα και έχω ήδη πωληθεί στην αμαρτία.

Γιατί εγώ δεν καταλαβαίνω τι κάνω. Δεν κάνω αυτό που θέλω. Αυτό που μισώ, θα το κάνω.

Αν αυτό που κάνω είναι κάτι που δεν θέλω, τότε αποδέχομαι ότι ο νόμος είναι καλός.

Αν είναι έτσι, δεν είμαι εγώ αυτός που το έκανε, αλλά η αμαρτία που ζει μέσα μου.

Ξέρω επίσης ότι δεν υπάρχει καλοσύνη μέσα μου, στο σώμα μου. Επειδή εξαρτάται από μένα να επιδιώξω να κάνω το καλό, αλλά δεν είναι στο χέρι μου να το εφαρμόσω στην πράξη.

Επομένως, δεν κάνω το καλό που είμαι πρόθυμος να κάνω. Θα κάνω το κακό που δεν θέλω.

Αν κάνω αυτό που δεν θέλω να κάνω, δεν το κάνω εγώ, αλλά οι αμαρτίες που κατοικούν μέσα μου.

Νομίζω ότι υπάρχει νόμος ότι όταν είμαι πρόθυμος να κάνω καλό, το κακό είναι μαζί μου.

Επειδή σύμφωνα με το εσωτερικό μου νόημα. Μου αρέσει ο νόμος του Θεού.

Αλλά αισθάνομαι ότι υπάρχει άλλος νόμος στο σώμα μου, ο οποίος είναι σε πόλεμο με το νόμο στην καρδιά μου, και με έχει αιχμαλωτίσει για να διαπράξω εγκλήματα από αυτό το σώμα.

Πραγματικά υποφέρω, ποιος μπορεί να με σώσει από αυτό το σώμα που παίρνει το θάνατο;

Δόξα τω Θεώ που μέσω του Κυρίου μας Ιησού Χριστού μπορούμε να ελευθερωθούμε από αυτή την άποψη. Το σώμα μου έχει υπακούσει στο νόμο της αμαρτίας.