Βιβλίο του Ιερεμία_Chapter 17
Οι αμαρτίες του Ιούδα καταγράφηκαν με σιδερένια πένα και διαμάντι, χαραγμένες στις πλάκες της καρδιάς τους και στα κέρατα του θυσιαστηρίου.
Τα παιδιά τους θυμούνται τους βωμούς και τις ξύλινες μαριονέτες τους στους ψηλούς λόφους, δίπλα στα καταπράσινα δέντρα.
Το βουνό μου επί του αγρού, θα παραδώσω τα αγαθά και τους θησαυρούς σου και τους υψηλούς τόπους ως λεηλασία στους εχθρούς σου για τις αμαρτίες που διέπραξες προς όλες τις κατευθύνσεις.
Και εξ αιτίας της αμαρτίας σου, θα χάσεις την κληρονομιά που σου έδωσα. Θα σας κάνω να υπηρετήσετε τους εχθρούς σας σε μια γη που δεν γνωρίζετε. Επειδή άναψες φωτιά στον θυμό μου, που καίγεται για πάντα.
Ουτω λεγει Κυριος Ουαι εις τον ανθρωπον ο εμπιστευμενος τον βραχιονα σαρκος και αιματος και του οποιου η καρδια εγκατελεσε τον Κυριον.
Διοτι θελει εισθαι ως κεχριβος εν τη ερημω, οστις δεν θελει ιδει να ελθη χαρα, αλλα θελει κατοικησει εν τη ξηρη ερημω, εν τη γη αλκαλικη, οπου δεν ειναι ουδεις να ζησει.
Ευλογημένος αυτός που εμπιστεύεται τον Κύριο και είναι αξιόπιστος στον Κύριο.
Και θελει εισθαι ως δενδρο φυτευτο πλησιον του υδατου, ριζωμενος επι του ποταμου και οταν ελθει ζεστη, δεν θελει φοβηθη και τα φυλλα αυτου θελουσι μεινει πρασινα δεν θελει εχει ανησυχησει εν τω ετη της ξηρασίας και τα αποτελεσματα αυτου δεν θελουσιν τελειωσει.
Η ανθρώπινη καρδιά είναι απατηλή και κακιά πέρα από όλα τα πράγματα, ποιος μπορεί να την διακρίνει;
Εγώ, ο Κύριος, είμαι αυτός που εξετάζει την καρδιά και δοκιμάζει την ψυχή και θα ξεπληρώσω τον καθένα σύμφωνα με τις πράξεις του και τα αποτελέσματα των πράξεων του.
Εκείνοι που δεν ακολουθούν το σωστό δρόμο για να αποκτήσουν πλούτο είναι σαν μια πέρδικα που κρατάει ένα αυγό που δεν έχει τεθεί από μόνη της. Στη μέση ηλικία, ακόμα και ο πλούτος θα τον αφήσει, και τελικά θα γίνει ανόητος.
Το ιερό μας είναι θρόνος δόξας, τοποθετημένος ψηλά από την αρχή.
Κύριε, η ελπίδα του Ισραήλ, όσοι σε εγκαταλείπουν θα ντρέπονται. Και ειπεν Κυριος, Οσοι με αφηνουν, θελουσι γραφει το ονομα αυτων εν τη γη, επειδη με εγκατελειψαν, την πηγην του ζωντος υδατου.
Κύριε, θεράπευσέ με, και θα θεραπευθώ. Σώσε με, και θέλω σωθεί. Επειδή εσύ είσαι αυτός που επαινούμαι.
Και μου ειπαν, Που ειναι ο λογος του Κυριου; Ας πραγματοποιηθεί αυτή η δήλωση.
Όσο για μένα, δεν εγκατέλειψα βιαστικά τη διακονία να σε ακολουθώ ως ποιμένας, ούτε σκέφτηκα τις ημέρες της καταστροφής. Αυτό ξέρεις. Όλες οι λέξεις που λέω είναι μπροστά σου.
Μη με κάνεις να φοβάμαι εξαιτίας σου. Την ημέρα της καταστροφής, είσαι το καταφύγιό μου.
Ας ντρέπονται όσοι με καταδιώκουν, αλλά ας μη με ντροπιάσουν. Κάνε αυτούς να φοβούνται, αλλά μη με κάνεις να φοβάμαι. Φέρτε επ’ αυτούς την ημέρα της καταστροφής και καταστρέψτε αυτούς με διπλή καταστροφή.
Ο Κυριος ειπε προς εμε Υπαγε και σταθητε εν ταις πυλαις του κοινου λαου, εν ταις πυλαις οπου εισερχονται και εξερχονται οι βασιλεις του Ιουδα και εν ταις πυλαις της Ιερουσαλημ.
Πειτε προς αυτους, βασιλεις του Ιουδα, πας ο λαος Ιουδα και παντες οι κατοικοι της Ιερουσαλημ, οστις εισερχεται δια των πυλων ταυτων, ακουσατε τον λογον του Κυριου.
Ουτω λεγει Κυριος Προσεχετε να μη φερετε βαρος εις τας πυλας της Ιερουσαλημ το Σαββατο.
Μην κουβαλάτε κανένα βάρος από το σπίτι το Σάββατο. Κανένα έργο δεν θέλει γίνει, αλλά το Σάββατο θέλει είσθαι άγιο, όπως προσέταξα στους προγόνους σας.
Αλλά δεν άκουγαν, δεν έσκυψαν τα αυτιά τους, αλλά σφίξανε τους λαιμούς τους και δεν άκουγαν και δεν έλαβαν οδηγίες.
Και ειπεν ο Κυριος Εαν προσεχετε και ακουσετε εμε και μη φερετε βαρος δια να εισελθετε εις τας πυλας της πολεως ταυτης το Σαββατο, αλλα κρατητε αυτην αγιον και δεν καμνετε εργα εν τη ημερα εκεινη.
Εκείνη την εποχή, οι βασιλείς και οι ηγέτες που καθόντουσαν επί του θρόνου του Δαβίδ, και ο λαός Ιούδα και οι κάτοικοι της Ιερουσαλήμ, εισήλθαν στις πύλες της πόλεως αυτής διά αμαξών ή ίππων, και η πόλη αυτή θα διαρκέσει αιώνια.
Και λαοι θελουσι ελθει απο των πολεων του Ιουδα και απο πανω της Ιερουσαλημ, απο της γης Βενιαμιν, των ορους και του νοτου, φεροντες ολοκαυτωματα, ειρηνικες προσφορες, σιταριους, λιβανια και ευχαριστιες προσφορες προς τον οικο του Κυριου.
Αν δεν με ακούσεις και δεν αγιάσεις το Σάββατο, αλλά συνεχίσεις να κουβαλάς τα βάρη σου το Σάββατο και να εισέλθεις στις πύλες της Ιερουσαλήμ, θα ανάψω φωτιά σε κάθε πύλη. Αυτή η φωτιά θα κάψει επίσης τα παλάτια της Ιερουσαλήμ και δεν μπορεί να σβηστεί.