Βιβλίο του Ιερεμία_Chapter 7

Και ηλθεν λογος του Κυριου προς τον Ιερεμιαν λεγων,

Σταθείτε στην είσοδο του ναού του Κυρίου και διακηρύξτε τους λόγους αυτούς, λέγοντες, Ακούστε τον λόγο του Κυρίου, πάντες οι Ιουδαίοι οι εισερχόμενοι στις πύλες αυτές για να προσκυνήσουν τον Κύριο.

Και ουτω λεγει Κυριος των δυναμεων, ο Θεος του Ισραηλ Εαν διορθωσετε τας οδους και τα εργα σας, θελω σας καμει να κατοικησετε εν τω τοπω ταυτω.

Μη βασίζεστε σε ψευδείς λέξεις, λέγοντες, Αυτοί είναι ο ναός του Κυρίου, ο ναός του Κυρίου, ο ναός του Κυρίου.

Αν διορθώσεις πραγματικά τις πράξεις σου και αποδώσεις δικαιοσύνη μεταξύ ανθρώπων και γειτόνων,

Μην καταπιέζετε ξένους και χήρες. Δεν θα χύσω αθώο αίμα σ’ αυτό το μέρος, ούτε θα ακολουθήσω άλλους θεούς για να παγιδευτώ τον εαυτό μου.

Θα σας αφήσω να συνεχίσετε να διαμένετε σε αυτό το μέρος, τη γη που έδωσα στους προγόνους σας στην αρχαιότητα, για πάντα.

Κοίτα, το να βασίζεσαι σε ψέματα δεν σου έχει νόημα.

Κλέβεις, σκοτώνεις, μοιχείς, ορκίζεσαι ψευδώς, θυμίζεις εις τον Βάαλ και ακολουθείς άλλους θεούς, τους οποίους δεν γνώρισες ποτέ,

Και ελθετε εις τον ναον τουτον, τον ονομαζομενον με, και προσκυνησατε ενωπιον μου. Επίσης, μπορούμε να είμαστε ελεύθεροι τώρα. Θα κάνεις αυτά τα απαίσια πράγματα με τέτοιες πράξεις;

Μπορεί αυτός ο ναός με το όνομά μου να θεωρηθεί ως λάκκο κλεφτών στα μάτια σου; Τα έχω δει όλα. Αυτό είπε ο Κύριος.

Υπαγε εις Σηλω, τον τοπον οπου εθεσα το ονομα μου ενωπιον, και ιδε τι εκαμον εις την γην εκεινη δια τας αμαρτιας του λαου τουτου Ισραηλ.

Και ειπεν Κυριος, τωρα επειδη εκαμεν παντα αυτα, σε προειδουσα απο νωρις, αλλα δεν ακουσατε. Σε καλώ, αλλά αρνείσαι.

Και θελω καμει εις τον ναον, τον οποιον με αποκαλει με το ονομα μου, εις τον οποιον εμπιστευεστε, και εις την γην, την οποιαν εδωξα εις εσας και τους προγενους σας, καθως εκαμον εις τον Σηλο πριν.

Και θελω σε εκδιωξει απο των οφθαλμων μου, καθως εξολοθρευσα παντας τους αδελφους σου, παντας τους απογόνους του Εφραιμ.

Οπότε, μην προσεύχεσαι γι’ αυτόν τον κόσμο. Μη κλαις και μην προσεύχεσαι γι’ αυτούς, ούτε προσεύχεσαι σε μένα γι’ αυτούς, γιατί δεν θα σε ακούσω.

Δεν ειδες τι εκαμον εν ταις πολεις του Ιουδα και εν ταις οδους της Ιερουσαλημ;

Το παιδί συλλέγει καυσόξυλα, ο πατέρας καίει φωτιά, οι γυναίκες ζυμώνουν ζύμη και φτιάχνουν κέικ για να προσφέρουν στη βασίλισσα των ουρανών, και ρίχνουν προσφορές σε άλλους θεούς, που με εκνευρίζει.

Με προκάλεσαν να θυμώσω; “Είπε ο Κύριος; Δεν προκάλεσες μπελάδες και ντρέπεσαι;

Δια τουτο ουτω λεγει Κυριος Κυριος ο Θεος Κοιτα, θελω εξεχυσει τον θυμον μου και την οργην μου επι τον λαον και τα κτηνα του τοπου τουτου και επι τα δενδρα του αγρου και επι τα καρπα της γης θελει εισθαι ως πυρ μη σβηστη.

Ουτω λεγει Κυριος των δυναμεων, ο Θεος του Ισραηλ Προσθεστε ολοκαυτωματα εις ειρηνικες προσφορες και φαγετε κρεα.

Διοτι την ημεραν οτε εξηγαγον τους προγενους σας εκ γης Αιγυπτου, δεν αναφερθηκα και δεν προσεταξα αυτους περι ολοκαυτωματων και ειρηνικων προσφορων.

Και προσεταξα εις αυτους το ενα πραγμα τουτο Ακουσον την φωνην μου και θελω εισθαι Θεος σου και θελεις εισθαι λαος μου. Αν ακολουθήσεις όλους τους δρόμους που διατάζω, θα ευλογηθείς.

Αλλά δεν άκουγαν, δεν κούνησαν τα αυτιά τους, αλλά ακολούθησαν τα δικά τους σχέδια και την πεισματάρα αηδία και δεν προχώρησαν.

Από της ημέρας που οι πρόγονοί σας έφυγαν από την γη της Αιγύπτου έως σήμερα, απέστειλα τους δούλους μου τους προφήτες προς σας, στέλνοντας αυτούς κάθε πρωί.

Αλλά δεν ακούσατε, δεν ακούσατε, αλλά σκληρύνατε τους λαιμούς σας και κάνατε κακό περισσότερο από τους προγόνους σας.

Θέλεις να τους πεις όλες αυτές τις λέξεις, αλλά δεν ακούνε. Κάλεσε τους, αλλά αρνούνται.

Πρέπει να τους πείτε, “Αυτό είναι έθνος που δεν ακούει τη φωνή Κυρίου του Θεού αυτών, ούτε διδάσκεται”. Η ειλικρίνεια έχει σβήσει από το στόμα τους.

Ιερουσαλήμ, κόψε τα μαλλιά σου και εγκατέλειψε αυτά και θρηνήσου πάνω σε ψηλό μέρος καθαρού φωτός. Επειδή ο Κύριος εγκατέλειψε τη γενιά που προκάλεσε την οργή Του.

Και ειπεν Κυριος, Ο λαος Ιουδα εκαμεν κακον ενωπιον των οφθαλμων μου, κατεστησαν τα απεχθανα αυτων εν τω ναω, τον ονομαζομενον με το ονομα μου, και βεβηλωσαν αυτον.

Και ωκοδομησαν το θυσιαστηριον του Τοπεθ εν τη κοιλαδι Χιννοζ, δια να καυσιν τα παιδια αυτων εν πυρι. Δεν είναι αυτό που παρήγγειλα, ούτε αυτό που μου ήρθε στο μυαλό.

Δια τουτο ερχονται ημεραι οποτε ο τοπος ουτος δεν θελει πλεον λεγεται Τοπεθ η Κοιλάδα Χιννομ, αλλ’ Κοιλάδα σφαγής, ειπε Κυριος. Γιατί δεν υπάρχει μέρος να θάψουμε το πτώμα στο Τοπέτ.

Και τα πτώματα του λαού αυτού θα χρησιμεύσουν ως τροφή για τα πουλιά του ουρανού και τα θηρία της γης, και δεν θα υπάρξει κανείς να τα διώξει.

Εκείνη την εποχή, θα σταματήσω τους ήχους χαράς και ευτυχίας, τις φωνές του γαμπρού και της νύφης στις πόλεις του Ιούδα και στους δρόμους της Ιερουσαλήμ, διότι η γη θα γίνει ερημιά.