Βιβλίο του Ιερεμία_Chapter 48

Στον Μωάβίτη. Ουτω λεγει Κυριος των δυναμεων, ο Θεος του Ισραηλ Ουαι εις τον Νεβον. Επειδή έγινε ερημιά. Το Τζάλεντ Pavilion εξευτελίστηκε και αιχμαλωτίστηκε. Ο Μίγκαρ ντρεπόταν και καταστράφηκε.

Ο Μωαβίτης δεν επαινείται πλέον. Κάποιος συνωμοτεί να την σκοτώσει στο Xishiben, ας πούμε, έλα. Θα την κόψουμε και δεν θα γίνουμε πλέον έθνος. Τρελέ, θα παραμείνεις και εσύ σιωπηλός. Το σπαθί θα σε κυνηγήσει.

Από τον Χελούο Νιάν, υπήρξαν κραυγές ερήμωσης και μεγάλης καταστροφής,

Ο Μωαβίτης καταστράφηκε. Το παιδί της (ή ο υπηρέτης του συγγραφέα) έβγαλε έναν θλιβερό ήχο για να ακούσει ο κόσμος.

Οι άνθρωποι μπορούν να κλάψουν καθώς ανεβαίνουν στην πλαγιά Ρούξι, επειδή ακούνε τον θλιβερό ήχο της καταστροφής στην κατηφορική πλαγιά του Χελούο Νιάν.

Πρέπει να φύγετε, να σώσετε τις ζωές σας, και να ζήσετε μόνοι σας, όπως ο κιβωτός στην έρημο.

Θα σας επιτεθούν επειδή βασίζεστε στη δική σας δουλειά και τους δικούς σας θησαυρούς. Και ο Κίμως και οι ιερείς και οι αρχηγοί αυτού θα συλληφθούν μαζί.

Όσοι φέρνουν καταστροφή, θα έλθουν εις πάσαν πόλιν, και δεν θα σωθεί πόλις. Οι κοιλάδες θα πέσουν και οι πεδιάδες θα καταστραφούν. Όπως είπε ο Κύριος.

Δώσε φτερά στη Μωαβίτη για να μπορέσει να πετάξει μακριά. Οι πόλεις της θα γίνουν ερημικές και ακατοίκητες.

Καταραμένος είναι αυτός που ενεργεί τεμπέλικα για τον Κύριο. Όσοι απαγορεύουν σπαθιά και μαχαίρια χωρίς αίμα θα είναι καταραμένοι.

Από την παιδική ηλικία ο Μωαβίτης ανέκαθεν απολάμβανε παρηγοριά, όπως ο οίνος που καθαρίζει τα σκουπίδια· δεν έχυσε από το ένα δοχείο στο άλλο, ούτε αιχμαλωτίστηκε. Ως εκ τούτου, η αρχική του γεύση εξακολουθεί να υπάρχει και το άρωμά της παραμένει αμετάβλητο.

Έρχονται οι μέρες, είπε ο Κύριος, όταν θα στείλω οινόφιλους προς αυτήν, θα χύσω αυτήν, θα αδειάσω τα σκεύη αυτής και θα σπάσω τα βάζα αυτής.

Ο Μωαβίτης θα ντρέπεται για τον Χεμός, όπως και οι Ισραηλίτες ντράπηκαν για την εμπιστοσύνη τους στον Θεό της Βαιθέλ.

Πώς λες ότι είμαστε πολεμιστές και έχουμε το θάρρος να πολεμήσουμε;

Η Μωαβίτης έγινε ερημιά, και ο εχθρός ανέβηκε και εισήλθε στις πόλεις αυτής. Ο νεαρός που επέλεξε έπεσε κάτω και σκοτώθηκε. Αυτό λέει το όνομα του βασιλέως, ο Κύριος των δυνάμεων.

Πλησιάζει η καταστροφή του Μωαβίτη. Ο πόνος της ήρθε γρήγορα.

Παντες οι περι αυτης και γνωριζουν το ονομα αυτης, ας πενθουν γι’ αυτην, λεγοντες, Πως έσπασαν η δυναμη ράβδος και η ωραια ράβδος;

Γυναίκες που κατοικούν στον Κάτω Κόσμο, κατέβα από το ένδοξο θρόνο σου και κάθισε διψασμένοι. Επειδή αυτοί που κατέστρεψαν τον Μωαβίτη ήρθαν να σας επιτεθούν και κατέστρεψαν τις άμυνες σας.

Όσοι κατοικούν εν Αρώερ, στέκονται δίπλα στο δρόμο και παρατηρούν και ρωτούν τους άνδρες και τις γυναίκες που φεύγουν: “Τι συμβαίνει;”

Ο Μωαβίτης ντρέπεται για την καταστροφή. Φωνάξτε και φωνάξτε και αναφέρετε από τον Άρνον ότι ο Μωαβίτης έχει γίνει έρημος.

Και επλησεν η τιμωρια επι τον Ορων, τον Γιαζα και τον Μιφαβ εν τη πεδιαδι,

Εν κατακλείδι, Νέμπο, Μπόντο Μπιλατέιν,

Κιριαθ, Μπεργκαμοθ, Βερμιεν,

πασες αι πολεις πλησιον και μακρων εν τη γη Καλαι, Βοζρα και Μωαβιτης.

Το κέρατο του Μωαβιτού απεκοψε, και ο βραχίονας του Μωαβιτού έσπασε. Αυτό είπε ο Κύριος.

Να μεθύσει η Μωαβιτή, γιατί υπερβάλλει τον Κύριο. Θέλει να τριγυρνάει στον εμετό της και να γελοιοποιηθεί από άλλους.

Δεν κορόιδεψες τον Ισραήλ, Μωαβίτη; Το έμαθε ανάμεσα στους κλέφτες; Κουνάς το κεφάλι σου όποτε την αναφέρεις.

Ω κάτοικοι του Μωαβίτη, εγκαταλείπετε τις πόλεις και κατοικείτε στα βράχια, ως περιστέρι που φωλιάζει στο στόμιο της άβυσσας.

Ακούσαμε ότι οι Μωαβίτες είναι εξαιρετικά περήφανοι. Άκουσα ότι είναι αλαζονικός και αλαζονικός, με την καρδιά του γεμάτη αλαζονεία.

Ο Κύριος είπε, “Γνωρίζω ότι η οργή του είναι μάταια”. Τα υπερβολικά λόγια του δεν πέτυχαν τίποτα.

Δια τουτο θελω πενθει περι του Μωαβιτου και κραυγησει περι πασης της γης του Μωαβιτου. Ο κόσμος θα αναστενάζει για τον Τζιράελ.

Ω αμπέλι Σιµμά, κλαίω για σένα περισσότερο από το κλάμα του λαού του Γιαζία. Τα κλαδιά σου απλώθηκαν στη θάλασσα και μεγάλωσαν κατευθείαν στη θάλασσα του Γιασέ. Η καταστροφή έχει έρθει πάνω στους καλοκαιρινούς καρπούς σας και τα σταφύλια που έχετε μαζέψει.

Η χαρά και η ευτυχία των γόνιμων αγροών και της γης του Μωαβίτη έχουν αφαιρεθεί. Κάνω το κρασί που πιέζεται να στεγνώσει, και κανείς δεν κλωτσάει ή ζητωκραυγάζει το κρασί. Οι επευφημίες μετατράπηκαν σε κραυγές του εχθρού.

Η θλιβερή κραυγή του ίδιου του Έσι έφτασε στον Ηλία και πήγε κατευθείαν στον Γιάζα. Από το Ζώαρ έως το Ορόαν, μέχρι την Ικιράς και την Ρισία, γιατί τα νερά του Νιμρίμ σίγουρα θα στεγνώσουν.

Και ειπεν Κυριος, Εγω θελω εξολοθρευσει τους θυσιαζοντες επι υψηλων τοπους και τους θυμιαζοντες εις τους Θεους αυτων εν τη γη του Μωαβιτου.

Ο έμπιστος μου θρηνεί για τον Μωαβίτη ως φλάουτο, και η καρδιά μου είναι ίδια για τον λαό Γαλαάδ, διότι όλος ο πλούτος αυτών καταστράφηκε.

Όλοι έχουν φαλακρά κεφάλια, κοντά γένια, γρατσουνισμένα χέρια, και μια μέση από ύφασμα κάνναβης.

Υπάρχουν άνθρωποι που κλαίνε παντού στις ταράτσες και στους δρόμους του Μωαβίτη. Επειδή έσπασα τον Μωαβίτη, όπως έσπασα ένα δοχείο με το οποίο κανείς δεν είναι ευχαριστημένος. Αυτό είπε ο Κύριος.

Πόσο καταστράφηκε ο Μωάβίτης. Τι θλιβερή κραυγή. Πόσο ντροπή να γυρίσεις την πλάτη σου. Με αυτόν τον τρόπο, ο Μωαβίτης θα κάνει τους ανθρώπους γύρω του να γελούν και να τρομοκρατηθούν.

Έτσι λέει ο Κύριος: Ο εχθρός θα πετάξει σαν μεγάλος αετός, ανοίγοντας τα φτερά του και θα επιτεθεί στους Μωαβίτες.

Η Jia Lue συνελήφθη, και η ασφάλεια ήταν επίσης κατειλημμένη. Εκείνη την ημέρα, οι γενναίοι πολεμιστές του Μωαβίτη θα νιώσουν πόνο στις καρδιές τους σαν μια γυναίκα που γεννάει.

Η Μωαβιτή θα καταστραφεί και δεν θα είναι πλέον έθνος, επειδή έχει υπερβάλει στον Κύριο.

Και ειπεν Κυριος, κατοικοι της Μωαβιτης, φοβος, παγιδες και παγιδες ειναι πλησιον σας.

Όσοι αποφεύγουν το φόβο θα πέσουν σε λάκκο. Όσοι ανεβαίνουν από το λάκκο θα πιαστούν σε δίχτυ. Διοτι θελω φερει το χρονο της τιμωριας επι τον Μωαβιτη. Αυτό είπε ο Κύριος.

Το άτομο που διέφυγε δεν μπορούσε να σταθεί στη σκιά του Κισιμότο. Επειδη πυρ εξηλθεν εκ Εσβων, και φλογοι πυρ ηλθον εκ της πολεως Σιων, καιγοντας τα κερατα του Μωαβιτου και τας κεφαλας των θορυβων.

Μοαβίτη, έχεις πρόβλημα. Οι άνθρωποι του Τζίμο χάθηκαν. Επειδή όλοι οι υιοί σου έχουν αιχμαλωτιστεί, και οι θυγατέρες σου επίσης έχουν αιχμαλωτιστεί.

Εν τέλει, θα επαναφέρω την αιχμαλωσία των Μωαβιτών”, είπε ο Κύριος. Η κρίση του Μωαβίτη τελειώνει εδώ.