Βιβλίο του Ησαΐας_Chapter 15

Για την αποκάλυψη του Μωαβίτη. Μέσα σε μια νύχτα, ο Αρ του Μωάβ ερημώθηκε και εξαφανίστηκε. Μέσα σε μια νύχτα, ο Κιρ του Μωαβίτη έγινε έρημος και εξαφανίστηκε.

Πήγαν στο Bayi, μετά στο κάτω μέρος και ψηλά μέρη για να κλάψουν. Οι Μωαβίτες θρηνούσαν πάνω από τον Νέβο και την Μεντέβα, αφήνοντας όλους φαλακρούς και με ξυρισμένα γένια.

Όλοι φορούσαν λινάτσα γύρω από τη μέση τους στην αγορά, και θρηνούσαν σε στέγες και σε ανοιχτούς χώρους, με δάκρυα να αναβλύζουν στα μάτια τους.

Οι θλιβερές φωνές του Έσμπον και του Ηλία έφτασαν στη Γιάζα. Και οι οπλισμένοι Μωαβίτες φώναξαν δυνατά. Οι άνθρωποι τρέμουν από φόβο.

Η καρδια μου πενθη για τον Μωαβιτο, των οποιων οι αρχοντες εφυγαν εις Ζωαρ, εις Ικαρα και εις Σιλιθιαν. Πήγαν στο Λούξιπο και έκλαιγαν καθώς πήγαν. Στο μονοπάτι του Χελούο Νιάν, σηκώθηκε μια θλιβερή κραυγή για καταστροφή.

Επειδή το νερό στο Νίνγκλιν έχει στεγνώσει. Το πράσινο γρασίδι μαραίνεται, το τρυφερό γρασίδι εξαφανίζεται και δεν υπάρχει τίποτα πράσινο.

Ως εκ τούτου, ο πλούτος και οι οικονομίες των Μωαβιτών πρέπει να μεταφερθούν μέσω του ποταμού Γουίλοου.

Τα θρήνια αντηχούσαν στα τέσσερα σύνορα του Μωαβίτη. Ο ήχος του θρήνου έφτασε στον Κίριν. Ο ήχος του θρήνου έφτασε στην Μπίρελιν.

Το νερό τους είναι γεμάτο αίμα. Και θελω μεγαλωσει την καταστροφην αυτων, και θελω αποστειλει λιονταρια δια να πιασωσιν μετα του λαου του Μωαβιτου και του λαου του εναπομενου εν τη γη.