Βιβλίο του Ησαΐας_Chapter 64

Είθε να χωρίσεις τον ουρανό και να κατέβεις, είθε τα βουνά να τρέμουν μπροστά σου,

Είναι σαν να καίει ξηρό ξύλο στη φωτιά, ή σαν φωτιά που βράζει νερό. Γνωστοποίησε το όνομά σου στους εχθρούς σου και κάνε τα έθνη να τρέμουν μπροστά σου.

Έχετε κάνει πράγματα που δεν μπορούμε να προβλέψουμε και να φοβόμαστε. Όταν κατέβηκες, τα βουνά έτρεμαν μπροστά σου.

Από την αρχαιότητα κανείς δεν άκουσε, κανείς δεν άκουσε, κανείς δεν είδε, εκτός από σένα δεν υπάρχει Θεός που ενεργεί υπέρ εκείνων που περιμένουν αυτόν.

Καλωσορίσατε εκείνους που χαίρονται, πράττουν δικαιοσύνη και θυμούνται την οδόν σας· οργώσατε, αλλά ακόμα αμαρτήσαμε. Αυτή η κατάσταση συνεχίζεται εδώ και πολύ καιρό. Μπορούμε ακόμα να σωθούμε;

Είμαστε όλοι σαν ακάθαρτοι άνθρωποι, και όλη η δικαιοσύνη είναι σαν βρώμικα ρούχα. Είμαστε όλοι σαν φύλλα που σταδιακά μαραίνονται. Οι αμαρτίες μας είναι σαν τον άνεμο που μας πετάει μακριά.

Και κανείς δεν καλεί το όνομά σου, κανείς δεν προσπαθεί να σε πιάσει. Έχεις κρύψει το πρόσωπό σου από εμάς, προκαλώντας μας να χωνέψουμε τις αμαρτίες μας.

Κύριε, είσαι ακόμα ο Πατέρας μας. Εμείς είμαστε λάσπη, εσύ είσαι τεχνίτης κλιβάνων. Είμαστε όλοι δουλειά των χεριών σου.

Κύριε, μην αφήσεις τον θυμό σου να είναι μεγάλος και μην θυμάσαι τις αμαρτίες σου για πάντα. Σε παρακαλώ φρόντισε μας, είμαστε όλοι δικοί σου άνθρωποι.

Η αγία σου πόλη έγινε έρημος, η Σιών έγινε έρημος και η Ιερουσαλήμ έγινε έρημος.

Ο άγιος και μεγαλοπρεπής ναός μας, όπου οι πρόγονοί μας σε επαινούσαν, έχει καεί με φωτιά. Η όμορφη γη που ζηλεύουμε είναι εγκαταλελειμμένη.

Κύριε, μπορείς ακόμα να αντέξεις αυτά τα πράγματα; Είσαι ακόμα σιωπηλός και μας προκαλείς μεγάλο πόνο;