ποίημα_Chapter 72

Θεέ μου, δώσε στον βασιλιά τη δύναμη της κρίσης και στον γιο του βασιλιά δικαιοσύνη.

Θα κρίνει τον λαό σας με δικαιοσύνη και τους φτωχούς σας με δικαιοσύνη.

Τα βουνά και οι λόφοι πρέπει να υπηρετούν τη δικαιοσύνη και να φέρουν ειρήνη στον λαό.

Και θελει εκδικηθη τους πτωχους μεταξυ του λαου, σωσει τους πτωχες και συντριβει τους καταπιεσοντες.

Ο ήλιος εξακολουθεί να υπάρχει, το φεγγάρι εξακολουθεί να υπάρχει, και οι άνθρωποι θα σε φοβούνται μέχρι όλες τις γενιές.

Θα κατέβει ως βροχή επί το χορτάρι που κόβεται, ως απαλή βροχή που θρέφει τα χωράφια.

Στις μέρες του, ο δίκαιος θα ευημερήσει και θα έχει μεγάλη ειρήνη, όπως και το φεγγάρι υπομένει.

Θα ασκεί δύναμη από αυτή τη θάλασσα σε εκείνη τη θάλασσα, από το μεγάλο ποτάμι μέχρι τα άκρα της γης.

Οι κατοικουντες εν τη ερημω θελουσι υποκλινει ενωπιον αυτου. Οι εχθροί του πρέπει να γλείφουν το χώμα.

Θα προσφέρει φόρο τιμής στον βασιλιά του νησιού. Οι βασιλιάδες της Σίβας και της Σέβας θα προσφέρουν δώρα.

Παντες οι βασιλεις θελουσι υποκλινει εις αυτον, και παντα τα εθνη θελουσι υπηρετησει αυτον.

Όταν οι φτωχοί φωνάζουν για βοήθεια, αυτός θα έρθει προς βοήθεια αυτών, και θα έρθει και προς βοήθεια των πτωχόν, οι οποίοι δεν έχουν κανέναν να τους βοηθήσει.

Και θελει ελεησει τους πτωχους και τους πτωχους και σωσει τις ζωες των πτωχων.

Θέλει να τους λυτρώσει από την καταπίεση και τη βία. Το αίμα τους είναι πολύτιμο στα μάτια του.

Θέλουν να επιβιώσουν. Ο χρυσός της Σίβας θέλει προσφερθεί σ’ αυτόν. Οι άνθρωποι πρέπει πάντα να προσεύχονται γι’ αυτόν και να τον δοξάζουν όλη μέρα.

Στην κορυφή του βουνού, οι κόκκοι σίγουρα θα ανθίσουν. Το σιτάρι που παράγεται σίγουρα θα ανθίσει ή θα έχει μια χούφτα σιτηρών, και ο ήχος θα είναι σαν το δάσος του Λιβάνου. Οι άνθρωποι στην πόλη πρέπει να ευδοκιμούν σαν γρασίδι στο έδαφος.

Το όνομά του θα διαρκέσει για πάντα και θα περάσει σαν τον ήλιο. Οι άνθρωποι πρέπει να είναι ευλογημένοι εξαιτίας του. Όλα τα έθνη θα τον αποκαλούν ευλογημένο.

Ευλογημένος ο Κύριος, ο Θεός του Ισραήλ, ο οποίος περιπατεί μόνος με θαύματα.

Το ένδοξο όνομά του πρέπει επίσης να επαινείται για πάντα. Είθε η δόξα του να γεμίσει όλη τη γη. Αμήν, Αμήν.

Η προσευχή του Δαβίδ, του υιού του Ιεσσαί, τελείωσε.