Βιβλίο του Ιεζεκιήλ_Chapter 8

Την πέμπτη ημέρα του Ιουνίου του έκτου έτους, καθόμουν στο σπίτι. Οι πρεσβύτεροι του Ιούδα κάθισαν μπροστά μου. Εκεί, το Πνεύμα του χεριού του Κυρίου του Θεού κατέβηκε πάνω μου.

Κοίταξα και είδα ένα σχήμα που μοιάζει με φωτιά, με φωτιά από κάτω από τη μέση του και ένα λαμπερό σχήμα από πάνω από τη μέση του, σαν να λάμπει καθαρός χρυσός.

Και το πνεύμα με σήκωσε στη μέση του ουρανού και της γης. Σε όραμα του Θεού, με πήγε στην είσοδο της εσωτερικής αυλής προς βορρά της Ιερουσαλήμ, όπου υπήρχε μια έδρα που προκάλεσε την οργή των ειδωλίων του Κυρίου, που προκάλεσαν ζήλια.

Ξαφνικά, υπήρχε η δόξα του Θεού του Ισραήλ, σε σχήμα όπως αυτό που είχα δει στην πεδιάδα.

Και ειπε προς εμε ο Θεος, Υιε ανθρωπου, σηκωσε τα ματια σου και κοιταξε βορρα. Σηκώθηκα τους οφθαλμούς μου και κοίταξα βόρεια, και είδα αυτό το ειδώλιο ασεβής στην είσοδο βόρεια της θύρας του θυσιαστηρίου.

Και ειπεν προς εμε, Υιε ανθρωπου, ειδες τα μεγαλα απεχθανα εργα του οικου Ισραηλ, τα οποια με παρεφεραν μακρια απο του αγιου μου; Θα δεις άλλο ένα μεγάλο απαίσιο πράγμα.

Με οδήγησε στην είσοδο της αυλής. Κοίταξα και είδα μια τρύπα στον τοίχο.

Μου είπε, Γιε του ανθρώπου, πρέπει να σκάψεις τοίχο. Μόλις έσκαψα στον τοίχο, είδα μια πόρτα.

Είπε: “Πηγαίνετε μέσα και δείτε το άθλιο κακό που κάνουν εδώ”.

Μπήκα και είδα, αλλά ελάχιστα ήξερα, όλα τα είδη των ερπετών και των απαίσιων θηρίων, καθώς και όλα τα είδωλα του οίκου Ισραήλ, ήταν ζωγραφισμένα στους τέσσερις τοίχους.

Μπροστά από τα αγάλματα αυτά ήσαν εβδομήκοντα πρεσβύτεροι του οίκου Ισραήλ, και ο Τζαζανίας ο γιος του Σαφάν στάθηκε ανάμεσά τους. Όλοι κρατούσαν καυστήρες θυμιάματος, και το άρωμα καπνού ανέβηκε.

Και ειπεν προς εμε, Υιε ανθρωπου, ειδες τι εκαναν κρυφα οι πρεσβυτεροι του οικου Ισραηλ εν ταις θυρεους αυτων; Συχνά λένε: “Ο Κύριος δεν μας βλέπει”. Ο Κύριος εγκατέλειψε αυτή τη γη.

Είπε επίσης: “Θα τους δεις να διαπράττουν άλλες αποτρόπαιες πράξεις”.

Με οδήγησε στη βόρεια πύλη της εξωτερικής αυλής του οίκου του Κυρίου. Ξαφνικά, υπήρχαν γυναίκες που κάθονταν εκεί και έκλαιγαν για τον Ταμμούζ.

Και ειπε προς εμε, Υιε ανθρωπου, το ειδες; Θα δείτε ακόμα πιο αηδιαστικά πράγματα από αυτό.

Με οδήγησε στην εσωτερική αυλή του ναού του Κυρίου. Ξαφνικά, στην είσοδο του ναού του Κυρίου, μεταξύ της βεράντας και του θυσιαστηρίου, υπήρχαν περίπου είκοσι πέντε άνθρωποι που κοιτούσαν μακριά από το ναό του Κυρίου και κοιτούσαν ανατολικά για να προσκυνήσουν τον ήλιο.

Και ειπε προς εμε, Υιε ανθρωπου, το ειδες; Αυτή η απαίσια πράξη θεωρείται ακόμα ασήμαντη από όλους σε αυτό το ταξίδι; Έχουν διαπράξει βιασμό σε όλο αυτό το μέρος, με προκαλώντας επανειλημμένα σε θυμό, κρατάνε κλαδιά στα χέρια τους και τα κρατάνε μέχρι τη μύτη τους.

Γι’ αυτό και εγώ θα ενεργήσω με θυμό, τα μάτια μου δεν θα τους λυπηθούν ούτε θα τους λυπηθούν. Αν και φώναζαν δυνατά στα αυτιά μου, δεν άκουγα.