Έξοδος_Chapter 16

Ολόκληρη η Ισραηλιτική συνέλευση αναχώρησε από την Ελιμ και έφτασε στην έρημο Ξών, μεταξύ Ελιμ και Σινά, την 15η ημέρα του δεύτερου μήνα αφότου έφυγε από την Αίγυπτο.

Ολόκληρη η συνέλευση του Ισραήλ διαμαρτυρήθηκε κατά του Μωυσή και του Ααρών εν τη ερημω,

Και ειπεν, Μακαρι να αποθανεμεν εν τη γη Αιγυπτου, υπο την χειρα του Κυριου, οταν θελομεν καθησει πλησιον της κατσαρος και φαγωμεν το χορτασμα ημων. Μας έφερες έξω σ’ αυτή την έρημο ώστε όλη αυτή η συνέλευση να πεθάνει από την πείνα.

Και ειπε Κυριος προς τον Μωυσην, Εγω θελω κατεβει τροφη απο του ουρανου δια εσας. Οι άνθρωποι μπορούν να βγουν έξω και να εισπράξουν το καθημερινό τους εισόδημα, έτσι ώστε να μπορώ να ελέγξω αν θα ακολουθήσουν τους νόμους μου ή όχι.

Την έκτη ημέρα, πρέπει να προετοιμάσουν αυτό που έχουν συλλέξει, το οποίο είναι διπλάσιο από ό, τι έχουν συλλέξει κάθε μέρα.

Και ειπεν ο Μωυσης και ο Ααρων προς παντας τους Ισραηλ, Το βραδυ θελετε γνωρισει οτι ο Κυριος σας εξηγαγε εκ γης Αιγυπτου.

Το πρωί θα δείτε τη δόξα του Κυρίου, διότι ο Κύριος άκουσε τα παράπονά σας εναντίον αυτού. Γιατί να παραπονεθούμε;

Και ειπεν ο Μωυσης παλιν, Ο Κυριος θελει σε δωσει κρεα να φας το βραδυ και τροφη να σε γεμισει το πρωι, επειδη ηκουσε τις διαμαρτυριες σου εναντιον του Κυριου. Τι είμαστε; Τα παράπονά σας δεν κατευθύνονται προς εμάς, αλλά προς τον Κύριο.

Και ειπεν ο Μωυσης προς τον Ααρων, Πες εις πασαν την συναγωγην Ισραηλ να πλησιαση προς τον Κυριον, διοτι ηκουσε τα μαρτυρια σου.

Όταν ο Ααρών μίλησε προς ολόκληρη την συναγωγή του Ισραήλ, κοίταξαν εις την έρημο και είδαν την δόξα του Κυρίου να εμφανίζεται στο σύννεφο.

Ο Κυριος ελαλησε προς τον Μωυσην λεγων,

Έχω ακούσει τα παράπονα των Ισραηλιτών. Και ειπε προς αυτους, Το νυχτωμα θελετε τρωγει κρεα και το πρωι θελετε εισθαι γεμισμενοι τροφην και θελετε γνωρισει οτι εγω ειμαι Κυριος ο Θεος σας.

Το βράδυ, έρχονταν ορτύκια και κάλυψαν το στρατόπεδο, ενώ το πρωί υπήρχε δροσιά στο έδαφος γύρω από το στρατόπεδο.

Μετά την άνοδο της δροσιάς, απροσδόκητα, υπήρχαν μικρά στρογγυλά αντικείμενα όπως λευκός παγετός στο άγριο έδαφος.

Όταν οι Ισραηλίτες το είδαν και δεν ήξεραν τι ήταν, ρώτησαν ο ένας τον άλλον: “Τι είναι αυτό;”. Και ειπεν προς αυτους ο Μωυσης, Αυτη ειναι η τροφη, την οποιαν σας εδωκε ο Κυριος να φατε.

Ουτω προσεταξεν ο Κυριος θελεις συναγει εκαστος κατα την ορεξη αυτων, κατα τον αριθμον των ανθρωπου εν τη σκηνη, και θελει λαβει εκαστος ομερ.

Οι Ισραηλίτες ενήργησαν με αυτόν τον τρόπο, με ορισμένους να λαμβάνουν περισσότερα και ορισμένους να λαμβάνουν λιγότερα.

Όταν μετρούσαν με τον Όμερ, δεν υπήρχε πλεόνασμα από ό,τι είχε συγκομιδή και καμία έλλειψη από ό,τι είχε συγκομιδή.

Και ειπεν προς αυτους ο Μωυσης, Κανεις δεν επιτρεπεται να φυλαττει οσα συ μαζεψατε μεχρι το πρωι.

Αλλά δεν άκουσαν τους λόγους του Μωυσή, και μερικοί από αυτούς έμειναν μέσα μέχρι το πρωί, προκαλώντας σκουλήκια και βρωμερή οσμή. Ο Μωυσής εκνευρίστηκε μαζί τους.

Συλλέγουν ανάλογα με την όρεξη του κάθε ατόμου κάθε πρωί, και μόλις ο ήλιος ζεσταθεί, το χωνέουν.

Την έκτη ημέρα, μάζεψαν διπλάσια ποσότητα τροφής, δύο Όμερ ανά άτομο. Και ηλθον οι αξιωματικοι της συναγωγης δια να ειπωσιν στον Μωυσην,

Και ειπεν προς αυτους ο Μωυσης, Ουτω λεγει ο Κυριος Αύριο ειναι αγιο Σαββατο, αγιο Σαββατο εις τον Κυριον. Ψήστε ό,τι θέλετε, μαγειρέψτε ό,τι θέλετε, και κρατήστε τα υπόλοιπα μέχρι το πρωί.

Έμειναν μέχρι το πρωί σύμφωνα με τις οδηγίες του Μωυσή, και δεν υπήρχε οσμή ή έντομα μέσα.

Και ειπεν ο Μωυσης, Φάτε τουτο σημερα, διοτι σημερα ειναι Σαββατο προς τον Κυριον και δεν θελετε ευρει αυτο εν τω αγρο.

Έξι ημέρες μπορούν να συλλεχθούν, και η έβδομη ημέρα είναι το Σάββατο, το οποίο θα χαθεί.

Την έβδομη ημέρα, μερικοί από τους ανθρώπους βγήκαν να μαζέψουν αλλά δεν μπόρεσαν να βρουν τίποτα.

Και ειπεν Κυριος προς τον Μωυσην, Ποσον καιρον θελετε αρνηθητε να τηρητε τας εντολας μου και τον νομον μου;

Βλέπεις, αφού ο Κύριος σου έδωσε το Σάββατο, σου έδωσε τροφή δύο ημερών την έκτη ημέρα· την έβδομη ημέρα, κάθε άνθρωπος πρέπει να μένει στον τόπο του και κανείς δεν επιτρέπεται να βγει έξω.

Και ο λαός ξεκουράστηκε την έβδομη ημέρα.

Αυτό το φαγητό ονομάζεται Μάνα στο σπίτι του Ισραήλ, μοιάζει με σπόρους κόλιανδρου, έχει λευκό χρώμα και έχει γεύση σαν λεπτές τηγανίτες αναμεμειγμένες με μέλι.

Και ειπεν ο Μωυσης, Ουτω προσεταξεν ο Κυριος, να φυλαττω πληρον ποσον Ομερ εις γενεας, δια να βλεπουν οι γενεες των μελλοντων την τροφην που εδωσα εις εσας εν τη ερημω οταν σε εξηγαγα εκ γης Αιγυπτου.

Και ειπεν ο Μωυσης προς τον Ααρων, Λαβε ενα ποτηρι και γεμισε αυτο με Ομερ και φυλαξε αυτο ενωπιον του Κυριου για γενεες που ελθον.

Όπως ο Κύριος διέταξε τον Μωυσή, ο Ααρών έκανε ό,τι είχε πει, τοποθετώντας το Μάννα μπροστά από την Κιβωτό της Μαρτυρίας.

Οι Ισραηλίτες έφαγαν το μάννα σαράντα έτη, μέχρι που εισήλθαν στην κατοικημένη γη Χαναάν.

(Ένα δέκατο του Omernayifa).