Χρονικά διαφόρων δυναστείων_Chapter 30

Ο Εζεκίας απέστειλε αγγελιοφόρους προς όλον τον Ισραήλ και τον Ιούδα και έγραψε επιστολές προς τον Εφραίμ και τον Μανασσή, παροτρύνοντάς αυτούς να έρθουν στο ναό του Κυρίου στην Ιερουσαλήμ για να γιορτάσουν το Πάσχα προς τον Κύριο, τον Θεό του Ισραήλ.

Επειδή ο βασιλιάς, οι ηγέτες και ολόκληρη η συνέλευση της Ιερουσαλήμ έχουν ήδη συζητήσει να τηρήσουν το Πάσχα μέσα στο δεύτερο μήνα.

Δεν μπορούν να το κρατήσουν τον πρώτο μήνα. Επειδή οι αυτοκαθαρισμένοι ιερείς δεν είναι ακόμη επαρκείς, και ο λαός δεν έχει συγκεντρωθεί στην Ιερουσαλήμ.

Ο βασιλιάς και όλη η συνέλευση έκαναν αυτό το καλό.

Και εγινε διαταγμα και εξαπλωθη εις τον Ισραηλ, απο Βηρσεβα εως Δαν, δια να ελθουν παντες και να εορτωσιν το πασχα εις Κυριον τον Θεον του Ισραηλ εν Ιερουσαλημ. Γιατί σύμφωνα με την γραπτή παράδοση, δεν υπάρχουν πολλοί άνθρωποι που διατηρούν αυτό το φεστιβάλ πια.

Οι αγγελιοφόροι μετέφεραν τα γράμματα του βασιλέως και των ηγετών αυτού σε ολόκληρο τον Ισραήλ και τον Ιούδα κατά την εντολή του βασιλέως. Η επιστολή λέει, “Ισραηλίτες, στραφείτε προς τον Κύριο, τον Θεό του Αβραάμ, του Ισαάκ και του Ισραήλ, για να στραφεί προς εσάς, το υπόλοιπο, το οποίο διέφυγε από της χείρας του Ασσυρίου βασιλέως”.

Μην μιμείστε τους προγόνους και τους αδελφούς σας. Επαναστατούσαν εναντίον του Κυρίου, του Θεού των προγόνων τους, έτσι ώστε ο Κύριος τους εγκατέλειψε και τους κατέστρεψε, όπως είδες.

Τώρα μην είστε τόσο άκαμπτοι όσο οι πρόγονοί σας, αλλά υποτάσσεστε στον Κύριο και εισέλθετε στον ιερό τόπο αυτού, που είναι η κατοικία της αιώνιας αγιότητας. Υπηρετήστε ξανά Κύριον τον Θεό σας, ώστε ο θυμός του να στραφεί από σας.

Αν στραφείς προς τον Κύριο, οι αδελφοί και τα παιδιά σου θα δείξουν έλεος από εκείνους που τους απήγαγαν και θα μπορέσουν να επιστρέψουν σ’ αυτή τη γη, επειδή Κύριος ο Θεός σου είναι ελεήμων και ελεήμων. Αν στραφείς σ’ αυτόν, δεν θα γυρίσει το πρόσωπό του μακριά σου.

Οι αγγελιοφόροι έτρεχαν από πόλεως εις πόλιν και εξαπλώθηκαν εις τον Εφραίμ και τον Μανασσή και εις Ζαβουλών. Αλλά οι άνθρωποι εκεί τους κορόιδευαν και τους κορόιδευαν.

Υπήρχαν όμως και άνθρωποι από Ασέρ, Μανασσή και Ζαβουλών που ένιωθαν κατώτεροι και ήρθαν στην Ιερουσαλήμ.

Και ο Θεός συγκίνησε τον λαό Ιούδα και τους έκανε να ακολουθούν ολόψυχα τις εντολές του βασιλέως και των ηγετών αυτού κατά τον λόγο του Κυρίου.

Τον Φεβρουάριο, πολλοί άνθρωποι συγκεντρώθηκαν στην Ιερουσαλήμ ως μια μεγάλη συνέλευση για να παρακολουθήσουν την εορτή του Ασπροπάρτου.

Σηκώθηκαν και αφαίρεσαν όλους τους βωμούς και τους καυστήρες θυμιάματος στην Ιερουσαλήμ, ρίχνοντας αυτούς στον ποταμό Κιδρών.

Την 14η Φεβρουαρίου, το αρνί του Πάσχα σφάχτηκε. Οι ιερείς και οι Λευιτοί αισθάνθηκαν ντροπή, και εξαγνίστηκαν και έφεραν ολοκαυτώματα στον οίκο του Κυρίου,

Ακολουθώντας το νόμο του Μωυσή, του ανθρώπου του Θεού, σταθείτε στη θέση σας ως συνήθως. Και ελαβεν ο ιερευς το αιμα απο των χειρων των Λευιτων και πασπασεν αυτο επι το θυσιαστηριον.

Και ησαν πολλοι ανθρωποι εν τη συναξη, οι οποιοι δεν ειχαν ακομα εξαγνιστει, και οι Λευιται εσφαγησαν αρνια πασας δια παντα τους ακαθαρτους λαους, αγιαζοντες αυτους ενωπιον του Κυριου.

Υπήρχαν πολλοί άνθρωποι εν Εφραίμ, Μανασσή, Ισσαχάρ και Ζαβουλών οι οποίοι δεν είχαν ακόμη καθαγιασθεί, αλλά έφαγαν και το αρνί του Πάσχα, το οποίο δεν ήταν σύμφωνα με το καταγεγραμμένο έθιμο. Ο Εζεκίας προσεύχονταν γι’ αυτούς, λέγων, Ο Κύριος, ο Θεός των προγόνων αυτού, συγχωρεί όποιον αναζητά τον Θεό ολόψυχα, κι αν δεν εξαγνιστούν κατά τον καθαρισμό του ιερού.

Ο Κύριος άκουσε την προσευχή του Εζεκιά και συγχώρεσε τον λαό.

Οι Ισραηλίτες στην Ιερουσαλήμ ήταν πολύ χαρούμενοι και γιόρτασαν την εορτή του αχαρτού ψωμιού για επτά ημέρες. Οι Λευιτοί και οι ιερείς χρησιμοποιούσαν δυνατά όργανα για να δοξάζουν τον Κύριο κάθε μέρα.

Ο Εζεκιας παρηγορησε παντας τους Λευιτας, τους καλους υπηρετουντες τον Κυριον. Και ο λαός έφαγε την εορτή επί επτά ημέρες, πρόσφερε ειρηνικές προσφορές και εξομολογήθηκε τις αμαρτίες τους στον Κύριο, τον Θεό των προγόνων τους.

Ολόκληρη η συνέλευση συζήτησε και αποφάσισε να παρακολουθήσει το φεστιβάλ για άλλες επτά ημέρες. Έτσι παρατήρησε με χαρά το φεστιβάλ για άλλες επτά ημέρες.

Ο βασιλευς Εζεκιας του Ιουδα εδωκεν εις θυσιαν χιλιους βοους και επτα χιλια προβατα. Και οι αρχηγοι εδωκεν εις την συναγωγην χιλιους βοους και δεκα χιλια προβατα, και πολλοι ιερεις εξαγνιστηκαν.

Παντα η συναγωγη του Ιουδα, οι ιερεις και οι Λευιται και η συναγωγη και οι αλλοδαποι οι ηλθοντες απο της γης Ισραηλ, καθώς και οι αλλοδαποι εν Ιουδα, ευφρανθησαν.

Ετσι εγεινε μεγαλη χαρη εν Ιερουσαλημ, η οποια δεν ειχε παρθει απο του καιρου του Σολομωντα, υιου του Δαβιδ, βασιλεως του Ισραηλ.

Εκείνη την εποχή, οι ιερείς και οι Λευιτοί σηκώθηκαν για να ευλογήσουν τον λαό. Οι φωνές τους ακούστηκαν από τον Θεό και οι προσευχές τους έφτασαν στο ιερό του ουρανού.