Το βιβλίο του Σαμουήλ_Chapter 18
Αφού ο Δαβίδ τελείωσε να μιλάει στον Σαούλ, η καρδιά του Ιωνάθαν ευθυγραμμίστηκε βαθιά με την καρδιά του Δαβίδ. Ο Τζόναθαν αγαπούσε τον Δαβίδ όπως αγαπούσε τη ζωή του.
Εκείνη την ημέρα, ο Σαούλ φύλαξε τον Δαβίδ και δεν του επέτρεψε να επιστρέψει στον οίκο του πατέρα του.
Ο Ιωνάθαν αγάπησε τον Δαβίδ όπως αγαπούσε την ίδια του τη ζωή, και έτσι συνέστησε συμμαχία μαζί του.
Και εβγαλεν ο Ιωναθαν τον ιματιον αυτου και εδωκεν αυτον εις τον Δαβιδ, και τα ιματια μαχης αυτου, την ρομφαιαν, το τοξο και την ζωνη αυτου.
Όπου έστειλε ο Σαούλ τον Δαβίδ, ενήργησε σοφά. Ο Σαούλ τον διόρισε αρχηγόν των στρατιωτών, και όλος ο λαός και οι δούλοι του Σαούλ ευχαριστήθηκαν.
Όταν ο Δαβίδ σκότωσε τον Φιλισταίο και επέστρεψε μαζί με το πλήθος, γυναίκες βγήκαν από όλες τις πόλεις του Ισραήλ με χαρά, παίζοντας ντραμς και κουδουνίσματα, τραγουδώντας και χορεύοντας για να υποδεχτούν τον βασιλιά Σαούλ.
Οι γυναίκες χόρεψαν και τραγούδησαν λέγοντες, Ο Σαούλ σκότωσε χίλιους και ο Δαβίδ σκότωσε δέκα χιλιάδες.
Ο Σαούλ οργώθηκε πολύ και δυσαρεστήθηκε με τους λόγους αυτούς, και είπε, Δώσε δέκα χιλιάδες στον Δαβίδ και χίλιους σε μένα, αφήνοντας μόνο τον θρόνο σ’ αυτόν.
Από εκείνη την ημέρα και μετά, ο Σαούλ κοίταξε θυμωμένα τον Δαβίδ.
Την επόμενη μέρα, ένας δαίμονας από τον Θεό κατέβηκε βαριά πάνω στον Σαούλ, και άρχισε να μιλάει ασυναρτήτως στο σπίτι. Ο Δαβίδ έπαιζε πιάνο ως συνήθως, ενώ ο Σαούλ κρατούσε ένα δόρυ στο χέρι του.
Ο Σαούλ έσπρωξε την λόγχη του και σκέφτηκε: “Θα τρυπήσω τον Δαβίδ και θα τον καρφώσω στον τοίχο”. Ο Ντέιβιντ τον απέφυγε δύο φορές.
Ο Σαούλ φοβόταν τον Δαβίδ. Επειδή ο Κύριος εγκατέλειψε τον εαυτό του και είναι με τον Δαβίδ.
Και εκαμεν ο Σαουλ τον Δαβιδ να αφηση αυτον και εθεσε αυτον αρχηγον, και εξηγαγε τα στρατευμα αυτου μεσα και εξω.
Ο Δαβίδ είναι πονηρός σε όλες τις πράξεις του, και ο Κύριος είναι μαζί του.
Ο Σαούλ φοβήθηκε πολύ τον Δαβίδ όταν είδε ότι ήταν πονηρός στις πράξεις του.
Αλλά όλος ο Ισραήλ και ο Ιούδας αγάπησαν τον Δαβίδ επειδή τους οδήγησε μέσα και έξω.
Και ειπεν ο Σαουλ προς τον Δαβιδ, Θελω σοι δωσει την μεγαλυτερη μου θυγατερα Μιρα γυναικα, εφ’ όσον πολεμησης γενναια για εμε και πολεμησης για τον Κυριον. Και σκέφτηκε ο Σαούλ, Δεν μπορώ να βλάψω αυτόν με τας χείρας μου· θέλω χρησιμοποιήσει τας χείρας των Φιλισταίων διά να βλάψω αυτόν.
Και ειπεν ο Δαβιδ προς τον Σαουλ, Ποιος ειμαι; Ποια είναι η γέννησή μου και τι είδους οικογένεια είναι του πατέρα μου στο Ισραήλ; Πώς τολμάω να είμαι γαμπρός του βασιλέως;
Όταν η κόρη του Σαούλ Μίρα επρόκειτο να δοθεί στον Δαβίδ, ο Σαούλ την έδωσε στον Αδριήλ τον Μεθοραίο ως σύζυγό του.
Η δεύτερη κόρη του Σαούλ Μίκα αγαπούσε τον Δαβίδ. Κάποιος το είπε στον Σαούλ και ήταν ευχαριστημένος.
Σκέφτηκε ο Σαούλ, Θελω δώσει την κόρη αυτή στον Δαβίδ ως παγίδα γι’ αυτόν, ώστε να χρησιμοποιήσει τα χέρια των Φιλισταίων για να βλάψει αυτόν. Και ειπεν ο Σαουλ προς τον Δαβιδ, Μπορεις να εισαι γαμπρος μου για δευτερον σημερον.
Και προσεταξεν ο Σαουλ τους δουλους αυτου, λεγων προς τον Δαβιδ κρυφα, Ο βασιλευς ειναι ευχαριστημενος μετα σου και παντες οι δουλοι αυτου σε αγαπουσιν δια τουτο θελεις εισθαι γαμπρος του βασιλεως.
Και ειπον οι δουλοι του Σαουλ προς τον Δαβιδ κατα τους λογους ταυτους. Και ειπεν ο Δαβιδ, Θεωρεις οτι το να εισαι γαμπρος του βασιλεως ειναι μικρο ζητημα; Είμαι φτωχός και ταπεινός άνθρωπος.
Οι υπηρέτες του Σαούλ ανέφεραν ότι ο Δαβίδ είχε μιλήσει τόσο.
Και ειπεν ο Σαουλ, Ουτω θελεις ειπει προς τον Δαβιδ Δεν θελει προξενια ο βασιλευς, αλλα μονο εκατον δερμα Φιλισταιων, δια να εκδικηθη τους εχθρους αυτου. Ο Σαούλ σκόπευε να κάνει τον Δαβίδ να πέσει στα χέρια των Φιλισταίων.
Και ειπον τουτο οι δουλοι του Σαουλ προς τον Δαβιδ, και εγινε γαμπρος του βασιλεως μετα χαρης. Η ημερομηνία δεν έχει φτάσει ακόμα.
Και εσηκωθησαν ο Δαβιδ και οι ανδρες αυτου και εξηλθον, θανατωσαν διακοσιους Φιλισταιους και εδωκεν εις τον βασιλεα τον πληρον αριθμον Γιανγκπι δια να γινη γαμπρος αυτου. Και εδωκεν ο Σαουλ την θυγατερα αυτου Μιχα εις τον Δαβιδ γυναικα αυτου.
Είδε δε ο Σαούλ ότι ο Κύριος ήταν με τον Δαβίδ και γνώριζε ότι η κόρη αυτού Μικά αγάπησε τον Δαβίδ,
Φοβάται ακόμα περισσότερο τον Δαβίδ και συχνά γίνεται εχθρός του.
Όποτε οι αρχηγοί του στρατού των Φιλισταίων έβγαιναν για να πολεμήσουν, ο Δαβίδ ήταν πιο έξυπνος από τους δούλους του Σαούλ, και γι’ αυτό το όνομα αυτού σεβόταν.