Το Βιβλίο της Αποκάλυψης_Chapter 18

Μετά είδα έναν άλλο άγγελο με μεγάλη εξουσία να κατεβαίνει από τον ουρανό. Η γη λάμπει με τη δόξα του.

Και φώναξε δυνατά, “Η μεγάλη πόλη της Βαβυλώνας έπεσε, έπεσε, έγινε τόπος κατοικίας δαιμόνων και τεράτων, φωλιά για κάθε είδους βρώμικα πνεύματα και φωλιά για κάθε είδους βρώμικα και άθλια πτηνά”.

Επειδή όλα τα έθνη χύθηκαν από το κρασί αυτής της διαφθοράς και οργής. Οι βασιλεις της γης μοιχευσαν μετ’ αυτης και οι έμποροι της γης πλουτισαν εξ αιτίας της υπερβολής αυτής.

Ακουσα φωνη εκ του ουρανου λεγουσα, Λαε μου, εξελθε εκ της πολεως εκεινης, δια να μη εισαι μεταξυ των αμαρτωλων αυτης και να μην υποφερεις τας καταστροφας που υπέστη.

Εξαιτίας των αποτρόπαιων εγκλημάτων της, ο άδικος θεός της έχει ήδη θυμηθεί.

Να της φερθείτε όπως φέρεται στους άλλους και να της ξεπληρώσετε τα διπλάσια σύμφωνα με όσα έχει κάνει. Χρησιμοποιήστε το ποτήρι κοκτέιλ της και ανακατέψτε το διπλάσιο για να πιει.

Πώς δοξάζεται τον εαυτό της, πόσο πολυτελής είναι, ας υποφέρει και να πενθεί. Επειδη ειπε εν τη καρδια αυτης, Εγω ελαβα τον θρονον της βασιλισσας και δεν ειμαι χηρα, και δεν θελω λυπηθη ποτε.

Και μέσα σε μια ημέρα, οι συμφορές αυτής θα ενωθούν, θάνατος, θλίψη, πείνα, και θα καεί μέχρι θανάτου. Επειδή ο Κύριος Θεός που την κρίνει έχει μεγάλη δύναμη.

Οι βασιλιάδες της γης, οι οποίοι επιδόθησαν σε διαφθορά μαζί της, θα κλάψουν και θα θρηνήσουν γι’ αυτήν όταν δουν τον καπνό να καίει αυτήν.

Από φόβου του πόνου αυτής, στάθηκε μακριά και είπε, “Αλίμονο, Αλίμονο, Βαβυλώνα, η μεγάλη πόλη, η οχυρωμένη πόλη, η τιμωρία σου έχει έρθει σε μια στιγμή”.

Και οι έμποροι επί της γης έκλαψαν και πενθούσαν γι’ αυτήν, διότι κανείς δεν αγόρασε πλέον τα αγαθά αυτών.

Αυτοί είναι χρυσός, αργυρός, πολύτιμοι λίθοι, μαργαριτάρια, λεπτός λινός, πορφυρός, μετάξι, βερμιδόνι, πάσης φύσεως θυμιάματος, πάσης φύσεως αγγείων ελεφαντόδοντο, πάσης φύσεως ξύλου και χαλκού εξαιρετικά πολύτιμου, σίδηρος, λευκά μαρμάρινα σκεύη,

Και κανέλλα, κάρδαμο, μπαχαρικά, αλοιφή, λιβάνι, κρασί, λάδι, αλεύρι εκλεκτό, σιτάρι, βοοειδή, πρόβατα, άρματα, άλογα και υπηρέτες, πληθυσμός.

Βαβυλώνα, ο καρπός της αγάπης σου σε άφησε. Όλες οι λιχουδιές και τα εξαίσια αντικείμενα σας θα καταστραφούν από μέσα σας και δεν θα ξαναβρεθούν ποτέ.

Οι έμποροι, οι οποίοι πούλησαν τα αγαθά αυτά και απέκτησαν περιουσία μέσω αυτής, στάθηκαν μακριά, κλαίγοντας και θρηνώντας από φόβου του πόνου αυτής, λέγοντες,

Αλίμονο, αλίμονο, η μεγάλη αυτή πόλη είναι συχνά στολισμένη με λεπτά λινά, πορφυρά και κιτρινωπά ρούχα, και στολισμένη με χρυσάφι, πολύτιμους λίθους και μαργαριτάρια.

Σε μια στιγμή, τόσο μεγάλος πλούτος εξαφανίστηκε. Πάντες οι πλοιοκτήμονες, οι πλοιοκτήμονες εις διάφορα μέρη, και πάντες οι ναυτικοί, και πάντες οι κατοικούντες δίπλα στη θάλασσα, στέκονται μακριά,

Βλέποντας τον καπνό να καίει αυτήν, φώναξε: “Ποια πόλη μπορεί να συγκριθεί με την μεγάλη αυτή πόλη;”

Έσπασαν σκόνη πάνω στα κεφάλια τους, έκλαψαν και θρηνούσαν, φωνάζοντας, “Αλίμονο, αυτή η μεγάλη πόλη!” Όλοι όσοι έχουν ένα πλοίο στη θάλασσα έχουν γίνει πλούσιοι εξαιτίας των θησαυρών της. Έγινε ερημιά σε μια στιγμή.

Ω Θεέ μου, όλοι οι άγιοι, όλοι οι απεσταλμένοι, όλοι οι προφήτες, χαίρονται σ’ αυτήν. Επειδή ο Θεός σε έχει εκδικηθεί για εκείνη.

Ένας ισχυρός άγγελος σήκωσε πέτρα σαν μυλόπετρα και πέταξε αυτήν στη θάλασσα, λέγων: “Η Βαβυλώνα, η μεγάλη πόλη, θα καταρριφθεί και με τέτοια δύναμη και δεν θα ξαναδεί”.

Ο ήχος του πιάνου, της μουσικής, του φλάουτου και της τρομπέτας δεν πρέπει να ακουστεί ξανά ανάμεσά σας. Οι τεχνίτες από όλα τα κοινωνικά στρώματα δεν πρέπει να συναντηθούν ξανά ανάμεσά σας. Ο ήχος της τριβής δεν ακούγεται πια ανάμεσά σας.

Το φως δεν πρέπει να λάμψει ξανά ανάμεσά σας. Οι φωνές του γαμπρού και της νύφης δεν πρέπει να ακουστούν ξανά μεταξύ σας. Ο έμπορος σου ήταν ευγενής στο έδαφος. Έθνη επίσης εξαπατήθηκαν από τη μαγεία σας.

Το αίμα των προφητών και των αγίων και πάντων των θανατωθέντων επί της γης έχει ειδωθεί εν τη πόλει τούτη.