Σενμίνγκ Τζι._Chapter 32

Θεέ μου, σκύψε το αυτί σου, θέλω να μιλήσω. Μπορώ επίσης να ακούσω τα λόγια που λέω.

Τα μαθήματα μου θα είναι σαν βροχή. Τα λόγια μου θα στάξουν σαν δροσιά, σαν ελαφριά βροχή πάνω στο τρυφερό χορτάρι, σαν απαλή βροχή πάνω στα λαχανικά.

Θα διακηρύξω το όνομα του Κυρίου. Πρέπει να δώσεις μεγάλη αρετή στον Θεό μας.

Είναι βράχος, οι πράξεις του είναι τέλειες και όλα όσα κάνει είναι δίκαια, είναι ένας ειλικρινής και ειλικρινής Θεός. Τόσο δίκαιοι όσο και όρθιοι.

Αυτή η εκκεντρική και διεστραμμένη γενιά συμπεριφέρεται άσχημα απέναντί του. Αν έχει αυτό το ελάττωμα, δεν είναι παιδί του.

Ανταποδίδετε τον Κύριο με αυτόν τον τρόπο, αδαείς και αδαείς άνθρωποι; Δεν είναι ο πατέρας σου που σε αγόρασε; Σε δημιούργησε και σε ίδρυσε.

Θα πρέπει να θυμηθείτε τις αρχαίες ημέρες και να χάσετε τα χρόνια κάθε δυναστείας. Ρώτα τον πατέρα σου, θα σε καθοδηγήσει. Ρώτα τον γέρο σου, θα σου πει.

Ο Υψιστος εδωκεν την γην εις τα εθνη, διχασε τον λαον και καθιέρωσε τα ορια παντων των εθνων κατα τον αριθμον των Ισραηλιτων.

Το μερίδιο του Κυρίου είναι ο λαός του. Η βιομηχανία του ήταν αρχικά ο Τζέικομπ.

Και ευρηκεν αυτον ο Κυριος εν τη ερημω, οπου βρυχηθησαν αγρια θηρια και περιεκυκλωσεν αυτον, φροντισε αυτον και προστάτευε αυτον ως μαθητην του οφθαλμου αυτου.

Ένα άλλο παράδειγμα είναι όταν ένας αετός ανακατεύει τη φωλιά του, απλώνει τα φτερά του πάνω από τον νεαρό αετό, σηκώνει τον νεαρό αετό και τον κουβαλάει και στα δύο φτερά.

Έτσι, ο Κύριος τον οδήγησε μόνος, και κανένας ξένος θεός δεν ήταν μαζί του.

Ο Κύριος τον έκανε να ιππεύσει στα ύψη της γης και να φάει τα προϊόντα των αγροών. Τον ανάγκασε επίσης να ρουφάει μέλι από το βράχο και να απορροφήσει λάδι από τις σκληρές πέτρες.

Τρώγουν επίσης βούτυρο από αγελάδες, γάλα από πρόβατα, λίπος από αρνιά, κριούς και αίγες από Βασάν, και σιτάρι το εκλεκτό και πίνουν κρασί από χυμό σταφυλιού.

Αλλά ο Ιησούς σταδιακά έγινε παχύς, παχύς και ομαλός, κλωτσάζοντας, πηδάζοντας και τρέχοντας, και στη συνέχεια εγκατέλειψε τον Θεό που τον έφτιαξε και κοίταξε κάτω στον βράχο που τον έσωσε.

Λατρεύοντας άλλους θεούς, προκαλώντας την οργή του Θεού, κάνοντας απαίσια πράγματα και προκαλώντας τον θυμό Του.

Τα φαντάσματα και οι δαίμονες που λατρεύονται δεν είναι αληθινοί θεοί, αλλά θεοί που δεν έχουν γνωριστεί ποτέ πριν.

Παραμελείς τον βράχο που σε γέννησε και ξεχνάς τον Θεό που σε γέννησε.

Όταν είδε ο Κύριος τα παιδιά του να τον προκαλούν, τα περιφρονούσε.

Θέλω να κρύψω το πρόσωπό μου από αυτούς και να δω πώς θα ξεδιπλωθεί η μοίρα τους. Αρχικά ήταν μια πολύ εκκεντρική φυλή, παιδιά χωρίς ειλικρίνεια στην καρδιά τους.

Και διεγείρουν τον θυμό μου με κάτι που δεν θεωρήθηκε θεϊκό, και προκάλεσαν την οργή μου με ένα άδειο θεό. Και θελω προκλησει τον θυμον αυτων μετα των μη υπηρχων του λαου και θελω προκλησει τον θυμον αυτων μετα εθνου ανοητου.

Διότι εν τω θυμώ μου ανάφλεξε φωτιά, καίγοντας βαθιά εις τον κάτω κόσμο, καίγοντας την γη και τα προϊόντα της, και έκαψαν και τα θεμέλια των βουνών.

Θα τους φορτώσω καταστροφές και θα τους πυροβολήσω όλα μου τα βέλη.

Θα αφανιστούν λόγω της πείνας και θα καταβροχθιστούν από θερμότητα, πικρία και δηλητήριο. Θα στείλω άγρια θηρία να δαγκώσουν αυτά με τα δόντια τους, και όσοι περιπλανώνται στη γη θα τα δηλητηριάσουν με δηλητηριώδες αέριο.

Ειναι μαχαιρια και μαχαιρια εξωθεν και τρομος εν ταις εσωτερικοις καμαριας, προκαλωντας ανθρωπους να πεθανωσι και εξολοθρευει νεους, νεους γυναικες, οστις τρεφονται με γαλα και οστις με λευκα μαλλια.

Είπα, “Θα τους σκορπίσω μακριά και θα καταστρέψω τα ονόματά τους από τον κόσμο”.

Φοβάμαι ότι οι εχθροί μου θα με προκαλέσουν, και φοβάμαι ότι θα λαθώ και θα πουν: “Είναι η δύναμη των χεριών μας, όχι το έργο του Κυρίου”.

Επειδή ο λαός του Ισραήλ δεν έχει στρατηγική και σοφία στις καρδιές του.

Είθε να έχουν σοφία, να καταλάβουν αυτό το θέμα, και να είναι πρόθυμοι να θυμούνται το τέλος τους.

Εάν ο βράχος αυτών δεν είχε πουλήσει αυτούς, εάν ο Κύριος δεν είχε παραδώσει αυτούς, πώς θα μπορούσε κάποιος να κυνηγήσει χίλιους από αυτούς, και πώς θα μπορούσαν δύο να κάνουν δέκα χιλιάδες να φύγουν;

Σύμφωνα με την κρίση των εχθρών μας, η πέτρα τους δεν είναι τόσο καλή όσο η δική μας.

Τα αμπέλια αυτών είναι από τους αμπελώνες της Σόδομας και από τους αγρούς της Γομόρρας. Τα σταφύλια τους είναι δηλητηριώδη σταφύλια, όλα τα οποία είναι πικρά.

Το κρασί τους είναι δηλητήριο των φιδιών, η κακία των κόμπρας.

Δεν είναι όλες αυτές οι οικονομίες μαζί μου, κλειδωμένες στο ταμείο μου;

Όταν σκοντάψουν, θα ζητήσω δικαιοσύνη και τιμωρία. Επειδή πλησιάζουν οι μέρες της καταστροφής τους. Όσοι θα έρθουν πάνω τους πρέπει να έρθουν γρήγορα.

Όταν ο Κύριος δει ότι ο λαός του δεν έχει εξουσία, ούτε οι παγιδευμένοι ούτε οι ελεύθεροι έμειναν, θα εκδικηθεί αυτούς και θα μετανοήσει για τους δούλους του.

Και θελει ειπει, Ο Θεος αυτων, ο βραχος εις τον οποιον καταφυγωσι,

Πού είναι αυτοί που πάντα έτρωγαν το λίπος των θυσιών τους και έπιναν το κρασί των προσφορών τους; Μπορεί να σηκωθεί για να σε βοηθήσει και να σε προστατεύσει.

Τώρα πρέπει να ξέρεις ότι εγώ, μόνο εγώ, είμαι ο Θεός. Δεν υπάρχει άλλος θεός εκτός από μένα. Κάνω τους ανθρώπους να πεθαίνουν, κάνω τους ανθρώπους να ζουν. Τραυματίστηκα, θεραπεύτηκα και κανείς δεν μπορεί να με σώσει από τα χέρια μου.

Σήκωσα το χέρι μου στον ουρανό και είπα, “Στην ζωή μου, ορκίζομαι”.

Αν ακονίσω το λαμπερό σπαθί μου και ασκήσω τη δύναμη της κρίσης, θα εκδικηθώ τους εχθρούς μου και θα ξεπληρώσω αυτούς που με μισούν.

Θα μεθύσω τα βέλη μου με αίμα, και το αίμα των θανατωθέντων και αιχμάλωτων. Το σπαθί μου θα φάει κρέας, ακόμα και το κεφάλι του αρχηγού του εχθρού.

Εσείς οι ξένοι πρέπει να ζητωκραυγάζετε μαζί με τον λαό του Κυρίου. Επειδή θέλει να εκδικηθεί την αιματοχυσία των δούλων του, να ανταποδώσει τους εχθρούς του, να εξαγνίσει την γη αυτού και να λυτρώσει τον λαό αυτού.

Και υπηγεν ο Μωυσης και ο Ιησους, ο υιος της Ναυης και ελαλησαν παντα τους λογους του τραγουδιου τουτου προς τον λαον.

Τελείωσε ο Μωυσής να μιλήσει όλους αυτούς τους λόγους προς όλους τους Ισραηλίτες,

Και είπε, “Πάρε στην καρδιά αυτό που σε προειδοποίησα σήμερα”. Διέταξε τους απογόνους σου να τηρούν και να ακολουθούν τα λόγια αυτού του νόμου.

Επειδή αυτό δεν είναι κενό, δεν έχει καμία σχέση με σένα, αλλά με τη ζωή σου. Στη γη όπου διασχίζετε τον Ιορδάνη ποταμό για να κληρονομήσετε, οι μέρες σας θα είναι μακραίες εξ αιτίας αυτού.

Την ημεραν εκεινη προσεταξεν Κυριος στον Μωυσην λεγων,

Ανέβα στο όρος Νεβό στα βουνά Αβαρίμ, απέναντι στην Ιεριχώ, στη γη Μωαβιτών, και δες την γη Χαναάν, την οποία θέλω δώσει στους Ισραηλίτες ως κληρονομιά.

Θα πεθάνεις στο βουνό που σκαρφαλώνεις και θα επιστρέψεις στον λαό σου, όπως ο αδελφός σου ο Ααρών πέθανε στο όρος Ορ και επέστρεψε στους προγόνους του.

Επειδη με προσβληψες μη με αγιασεις μεταξυ των Ισραηλιτων εν τη ερημω της ερευνας, των υδατων της Μεριβα εν Καδες.

Την γην την οποιαν εδωκα εις τους Ισραηλιτας, θελετε παρατηρησει απο μακριας, αλλα δεν θελετε εισελθει.