ποίημα_Chapter 142

Το διδακτικό ποίημα που έγραψε ο Δαβίδ στη σπηλιά είναι προσευχή. Φωνάζω προς τον Κύριο και ικετεύω τον Κύριο.

Εμπιστεύτηκα τα παράπονά μου μπροστά του, αναφέροντας τις δυσκολίες μου.

Όταν το πνεύμα μου λιποθυμεί μέσα μου, ξέρεις το μονοπάτι μου. Στο ταξίδι μου, ο εχθρός έχει στήσει κρυφά παγίδες για μένα.

Σε παρακαλώ κοίτα δεξιά μου, γιατί κανείς δεν με ξέρει. Δεν έχω πού να βρω καταφύγιο και κανείς δεν νοιάζεται για μένα.

Κύριε, σε παρακάλεσα. Είπα, είσαι το καταφύγιό μου. Στη γη των ζωντανών, είσαι η ευλογία μου.

Άκουσε την κραυγή μου με το αυτί σου, διότι έπεσα στο κατώτερο μέρος. Παρακαλώ σώστε με από εκείνους που με καταδιώκουν, διότι είναι ισχυρότεροι από μένα.

Οδήγησέ με από την αιχμαλωσία, για να δοξάσω το όνομά σου. Οι δικαιοι θελουσι με περικυκλωσει διοτι εμε εδειξες ελεος.