ποίημα_Chapter 123

Κύριε που κάθεται στον ουρανό, σηκώνω τα μάτια μου προς σε.

Δες, καθως οι οφθαλμοι του δουλου βλεπουν τα χειρα του κυριου αυτου και οι οφθαλμοι του δουλου βλεπουν τα χειρα της μητερας αυτου, ουτως οι οφθαλμοι ημων βλεπουν Κυριον τον Θεον ημων, εωσου ελεησθη ημας.

Κύριε, ελέησέ μας, ελέησέ μας. Γιατί μας περιφρονούν στα άκρα.

Έχουμε γελοιοποιηθεί από εκείνους που είναι άνετα και περιφρονημένοι από εκείνους που είναι περήφανοι, στα άκρα.