Βιβλίο του Ιωνά_Chapter 4

Ο Ιωνάς ήταν πολύ δυσαρεστημένος και εξαιρετικά θυμωμένος για το θέμα αυτό.

Και προσευχήθηκε προς τον Κύριο, λέγων, Κύριε, δεν είπα αυτό όταν ήμουν στην πατρίδα μου; Ξέρω ότι είσαι Θεός χάριτος και έλεος, αργός στο θυμό, άφθονος στην αγάπη και λυπημένος που δεν έφερες την καταστροφή που ανέφερες, έτσι έφυγα γρήγορα σε αυτόν.

Τώρα, Κύριε, σε ικετεύω να μου πάρεις τη ζωή. Γιατί είναι καλύτερα για μένα να είμαι νεκρός παρά ζωντανός.

Είναι λογικό να θυμώνετε έτσι, είπε ο Κύριος;

Και εξηλθεν ο Ιωνας εκ της πολεως και εκαθησε κατα ανατολας, οπου εκαθησε εις εαυτον υπο την σκιαν του υποστεγου δια να δει πως ειναι η πολις.

Ο Κύριος Θεός κανόνισε ένα καστορόδεντρο να μεγαλώσει ψηλότερα από τον Ιωνά, με μια σκιά να καλύπτει το κεφάλι του και να τον σώζει από τα βάσανα του. Ο Τζόνα ήταν πολύ χαρούμενος με αυτό το καστορδένιο.

Την επόμενη μέρα την αυγή, ο Θεός κανόνισε ένα σκουλήκι να δαγκώσει το φασόλι του κάστορα, προκαλώντας το να μαραθεί.

Όταν ανατέλλει ο ήλιος, ο Θεός οργανώνει έναν ζεστό ανατολικό άνεμο. Και έλαμψε ο ήλιος επί την κεφαλήν του Ιωνά, λιποθύμησε αυτόν και παρακάλεσε για τον εαυτό του να πεθάνει, λέγων, Καλύτερον να πεθάνω παρά να ζήσω.

Και ειπεν ο Θεος προς τον Ιωνα, Ειναι λογικο να θυμωσεις επι το δενδρο τουτου; Είπε ότι είναι λογικό να είμαι τόσο θυμωμένος που θα πεθάνω.

Ο Κύριος είπε: “Δεν φύτεψες αυτό το φασόλι, ούτε το καλλιεργήσες”. Συνέβη σε μια νύχτα, πέθανε σε μια νύχτα, αλλά ακόμα το αγαπάς.

Επιπλέον, στη μεγάλη πόλη της Νινευής, υπάρχουν πάνω από 120000 άνθρωποι που δεν μπορούν να διακρίνουν το αριστερό και το δεξί χέρι, καθώς και πολλά ζώα. Πώς θα μπορούσα να μην το αγαπώ;