Βιβλίο του Ησαΐας_Chapter 16

Δώσε το αρνί στους άρχοντες της γης εκείνης και στείλε αυτό από Σιλά στην έρημο, στα βουνά Σιών. (Αρχικά γράφτηκε ως γυναίκα στην πόλη)

Οι κάτοικοι της Μωαβιτής, εν τη διασταύρωση του Αρνον, θελουσι εισθαι ως πτηνος ιπτάμενος, ως πτηνος νεος σπάζοντας την φωλιά του.

Σας παρακαλούμε να προσφέρετε στρατηγικές και να εξασκηθείτε δίκαια, έτσι ώστε η σκιά σας να είναι σαν τη νύχτα το μεσημέρι, να κρύβετε τα διάσπαρτα και να μην αποκαλύπτετε την φυγή.

Παρακαλώ επιτρέψτε μου, το διάσπαρτο άτομο, να ζήσω μαζί σας. Όσο για τον Μωαβίτη, σε παρακαλώ να είσαι ο μυστικός τόπος του, ελεύθερος από το πρόσωπο του καταστροφέα. Οι εκβιαστές εξαφανίστηκαν, η καταστροφή έπαψε, και οι καταπιεστές έχουν εξαλειφθεί από τη γη.

Ένας θρόνος θα εδραιωθεί με συμπόνια. Και θελει εισθαι οστις κάθεται επ’ αυτην με ειλικρίνεια και ειλικρίνεια, οστις θελει κρινει εν τη σκηνη του Δαβιδ, θελει ζητησει δικαιοσυνη και θελει καμει δικαιοσυνη ταχέως.

Ακούσαμε ότι οι Μωαβίτες είναι υπερήφανοι, υπερήφανοι, υπερήφανοι, υπερήφανοι και οργισμένοι, και τα υπερβολικά λόγια τους είναι κενά.

Δια τουτο οι Μωαβιται θελουσιν πενθει περι των Μωαβιτων και παντες θελουσιν πενθει. Εσείς οι Μωαβίτες θα θρηνήσετε και θα λυπηθείτε πολύ για τα κέικ σταφυλιών του Jir Haresheth.

Διότι τα χωράφια του Εσβόν και οι αμπελώνες της Σιββά έχουν μαραθεί. Οι μονάρχες διαφόρων χωρών έχουν σπάσει τα όμορφα κλαδιά πάνω τους. Αυτό το κλαδί μεγάλωσε μέχρι που επεκτάθηκε στην έρημο. Τα τρυφερά κλαδιά εκτείνονται προς τα έξω, φτάνοντας κατευθείαν στην αλμυρή θάλασσα.

Δια τουτο, θελω πενθει για τους αμπελους της Σιµμα, καθως πενθει ο λαος του Γιαζια. Xishiben, Elialia, θα σας ποτίσω με δάκρυα. Εξαιτίας των κραυγών μάχης, οι καρποί του καλοκαιριού έρχονται πάνω σας και οι σοδειές που συγκομίζετε.

Πάρτε μακριά τη χαρά και την ευτυχία από τα παχουλά χωράφια. Στον αμπελώνα, δεν θα υπάρχει τραγούδι ή ζητωκραυγές. Το άτομο που κλωτσάει το κρασί δεν μπορεί να πετάξει το κρασί από το πιεστήριο. Έκλεισα τις κραυγές του.

Δια τουτο, ο εμπιστος μου πενθει δια τον Μωαβιτη ως σιτηρ, και η καρδια μου ειναι δια τον Τζιρ Χαρεσεθ.

Όταν εμφανίστηκαν οι Μωαβίτες, κουράστηκαν επί υψηλών τόπων και πήγαν στο ιερό του τόπο για να προσευχηθούν, αλλά δεν απάντησαν.

Αυτός είναι ο λόγος του Κυρίου για τον Μωαβίτη από πριν.

Τώρα όμως ο Κύριος λέει, μέσα σε τρία έτη, κατά τα έτη μισθωτού εργάτη, η δόξα του Μωαβίτη και του λαού αυτού θα περιφρονηθεί και θα απομείνει ελάχιστοι.