Αλλά το Βιβλίο των τελετών_Chapter 6

Ο Δαρείος, όπως επιθυμούσε, διόρισε 120 κυβερνήτες για να κυβερνήσουν τη χώρα.

Και διόρισε τρεις υπουργούς πάνω από αυτούς, με τον Δανιήλ ανάμεσά τους, ώστε ο κυβερνήτης να ανταποκρινόταν στις υποθέσεις αυτών μπροστά τους, ώστε ο βασιλιάς να μην υποστεί απώλειες.

Λόγω της όμορφης πνευματικότητας του Δανιήλ, ξεπέρασε σαφώς τους άλλους αρχηγούς και κυβερνήτες, και ο βασιλιάς ήθελε να τον διορίσει για να κυβερνήσει ολόκληρη τη χώρα.

Εκείνη την εποχή, ο αρχηγός και ο κυβερνήτης έψαχναν στοιχεία ότι ο Δανιήλ είχε παραπλανήσει τη χώρα, προκειμένου να ενωθούν μαζί του. Απλά δεν μπορώ να βρω τα λάθη ή τα λάθη του, επειδή είναι πιστός στη δουλειά του και δεν έχει λάθη ή λάθη.

Εκείνοι οι άνθρωποι είπαν, “Πρέπει να βρούμε αποδείξεις γι’ αυτόν τον Δανιήλ εκτός αν δεν μπορούμε να τα βρούμε στον νόμο του Θεού του”.

Και συνήλθαν ο αρχηγός και ο κυβερνήτης διά να δουν τον βασιλέα, λέγοντες, Είθε ο βασιλεύς Δαρείος να ζήσει εις τον αιωνόν.

Ο αρχιυπουργός, ο αυτοκρατορικός απεσταλμένος, ο κυβερνήτης, ο σύμβουλος και ο κυβερνήτης της βασιλείας θα διαβουλευτούν μεταξύ τους και θα θεσπίσουν ένα σταθερό διάταγμα (ή θα ζητήσουν από τον βασιλιά να θεσπίσει διάταγμα κ.λπ.) Μέσα σε τριάντα ημέρες, όποιος ζητήσει οτιδήποτε από τον Θεό ή οποιονδήποτε εκτός του βασιλέως, θα ριχτεί σε λάκκο λιονταριού.

Γουάνγκ, τώρα σε παρακαλώ, καθορίστε αυτό το διάταγμα και σφραγίστε το με μια σφραγίδα νεφρίτη, έτσι ώστε το διάταγμα δεν θα αλλάξει ποτέ. Σύμφωνα με το παράδειγμα των Μήδων και των Περσών, δεν μπορεί να αλλάξει.

Έτσι ο βασιλιάς Δαρείος εξέδωσε αυτό το διάταγμα και το σφράγισε με σφραγίδα νεφρίτη.

Ο Δανιήλ γνώριζε ότι αυτή η απαγόρευση είχε σφραγιστεί με σφράγιση νεφρίτη, οπότε πήγαινε στο σπίτι του (το παράθυρο στον επάνω όροφο με θέα την Ιερουσαλήμ) και γονάτισε ενώπιον του Θεού του τρεις φορές την ημέρα, προσευχόμενος και ευχαριστώντας τον, ως συνήθως.

Οι άνθρωποι αυτοί συγκεντρώθηκαν ο ένας μετά τον άλλο και είδαν τον Δανιήλ να προσεύχεται και να ικετεύει ενώπιον του Θεού του.

Και εσηκωθησαν εμπροσθεν του βασιλεως και υψωσαν την διαταγη του βασιλεως λεγοντες, βασιλεα, εαν ζητησει κατι απο του Θεου η καποιον εξω του βασιλεως κατα τριακοντα ημερας, θελουσι ριθει εις φωλιαν λεοντων. Δεν σφράγισε ο Γουάνγκ την απαγόρευση; Ο βασιλεύς απάντησε: “Αυτό είναι αλήθεια, σύμφωνα με το παράδειγμα των Μήδων και των Περσών, δεν μπορεί να αλλάξει”.

Και ειπον προς τον βασιλεα, βασιλεα, Δανιηλ, ενας απο τους αιχμαλωτους Ιουδαιους, σε αγνοει και δεν υπακουει εις το διαταγμα σου να σφραγισεις την σφραγιδα της νεφριδας προσεύχεται τρεις φορες την ημερα.

Όταν ο βασιλιάς άκουσε αυτά τα λόγια, ήταν πολύ στενοχωρημένος και αποφασισμένος να σώσει τον Δανιήλ, σχεδιάζοντας να τον σώσει μέχρι το ηλιοβασίλεμα.

Ο λαος εκεινος συναθροισθη δια να ιδει τον βασιλεα, λεγοντες, βασιλεα, θελεις γνωρισει οτι υπαρχει νομος μεταξυ των Μήδων και των Περσων, δια να μη αλλαξει εντολη η νομος του βασιλεως.

Ο βασιλεύς διέταξε να φερθεί ο Δανιήλ και να ριχτεί στο λάκκο των λιονταριών. Και ειπεν ο βασιλευς προς τον Δανιηλ, Ο Θεος που παντα υπηρετεις θελει σε σωσει.

Και ο βασιλεύς σφράγισε το λάκκο με τη σφραγίδα του και την σφραγίδα των υπουργών του, ώστε η τιμωρία του Δανιήλ να παραμείνει αμετάβλητη.

Ο Γουάνγκ επέστρεψε στο παλάτι και νηστεύτηκε όλη τη νύχτα.Κανείς δεν του έφερε μουσικά όργανα και δεν μπορούσε να κοιμηθεί.

Την επόμενη μέρα την αυγή, ο βασιλιάς σηκώθηκε και έτρεξε προς το λάκκο του λιονταριού.

Πλησιάζοντας την άκρη του λάκκου, φώναξε θρήνος προς τον Δανιήλ, λέγων προς αυτόν, Δανιήλ, δούλε του ζώντος Θεού, μπορεί ο Θεός, τον οποίον πάντα υπηρετείς, να σε σώσει από το λιοντάρι;

Και ειπεν ο Δανιηλ προς τον βασιλεα, Ας ζησει ο βασιλευς εις τον αιωνα.

Ο Θεός μου έστειλε άγγελο να σφραγίσει το στόμα του λιονταριού, ώστε το λιοντάρι να μη με βλάψει. Επειδή είμαι αθώος ενώπιον του Θεού, και δεν έχω κάνει τίποτα κακό ενώπιον του βασιλιά.

Ο βασιλιάς ήταν πολύ χαρούμενος και διέταξε τον Δανιήλ να δεθεί από το λάκκο. Έτσι ο Ντάνιελ ήταν δεμένος από το λάκκο χωρίς τραυματισμούς, επειδή εμπιστευόταν τον Θεό του.

Ο βασιλεύς διέταξε να φέρονται όσοι κατηγορούσαν τον Δανιήλ, μαζί με τις γυναίκες και τα παιδιά τους, και να ριχτούν στη φωλιά των λιονταριών. Δεν είχαν φτάσει ακόμα στον πάτο του λάκκου όταν το λιοντάρι τους έπιασε και δάγκωσε τα κόκκαλα τους.

Εκείνη την εποχή, ο βασιλεύς Δαρείος εξέδωσε διάταγμα προς όλους τους ανθρώπους που ζουν στη γη, από όλα τα έθνη και φυλές, λέγων, Εύχομαι να χαίρεσαι μεγάλης ειρήνης.

Και εδωξα διαταγμα προς παντα τον λαον υπό την διαταγη μου να τρεμει και να φοβηθη ενωπιον του Θεου του Δανιηλ. Επειδή αυτός είναι ο ζωντανός Θεός που υπομένει για πάντα και η βασιλεία του δεν θα καταστραφεί ποτέ. Η εξουσία του είναι αιώνια και απεριόριστη.

Προστάτευε και έσωσε ανθρώπους, έκανε θαύματα και θαύματα στον ουρανό και στη γη, και έσωσε τον Δανιήλ από το στόμα του λιονταριού.

Έτσι, είναι λογικό ότι κατά τη διάρκεια της βασιλείας του βασιλιά Δαρείου και του βασιλιά Κύρου της Περσίας, απολάμβαναν μεγάλη ευημερία.