Έξοδος_Chapter 32

Είδε δε ο λαός ότι ο Μωυσής καθυστέρησε να κατέβει από το βουνό, και συνήλθαν μαζί με τον Ααρών και είπαν προς αυτόν, Σηκωθείτε και κάνε μας εικόνα του Θεού να μας οδηγήσει μπροστά, διότι δεν γνωρίζουμε τι συνέβη στον Μωυσή, ο οποίος μας οδήγησε έξω από την Αίγυπτο.

Και ειπεν προς αυτους ο Ααρων, Υπαγετε και αφαιρεστε τους χρυσους δακτυλιους απο των ωτων των γυναικων σας και των υιων σας και φερτε αυτους προς εμε.

Ο λαός έβγαλε τα χρυσά δαχτυλίδια από τα αυτιά τους και έφερε αυτά στον Ααρών.

Ο Ααρών το πήρε από τα χέρια τους και πέταξε μοσχάρι, χρησιμοποιώντας εργαλεία για να το φτιάξει. Και ειπον, Ισραηλ, ουτος ειναι ο Θεος, οστις σε εξηγαγε εκ γης Αιγυπτου.

Το είδε ο Ααρών και έχτισε θυσιαστήριο μπροστά στο μοσχάρι, δηλώνοντας ότι αύριο θα γιορτάσει γιορτή στον Κύριο.

Το επόμενο πρωί σηκώθηκε ο λαός για να προσφέρει ολοκαυτώματα και ειρηνικές προσφορές, και κάθισε για να φάει και να πιει, και σηκώθηκε για να παίξει.

Και προσεταξεν Κυριος στον Μωυσην, Κατέβα, διοτι ο λαος σου, τον οποιον εξηγαγες εκ γης Αιγυπτου, διεφθαρμεν.

Και επεστρεψαν ταχως απο της οδου που προσεταξα προς αυτους, και ερριψαν μοσχον δια εαυτους και προσεκυνησαν και προσεφεραν θυσιας εις αυτην, λεγοντες Ισραηλ, ουτος ειναι ο Θεος, οστις σε εξηγαγε εκ γης Αιγυπτου.

Ο Κύριος είπε στον Μωυσή: “Βλέπω ότι ο λαός αυτός είναι πράγματι λαός με άκαμπτο λαιμό”.

Αφήστε με ήσυχο, θα εξαπολύσω την οργή μου επ’ αυτούς και θα τους καταστρέψω, καθιστώντας τους απογόνους σας έθνος μεγάλο.

Ο Μωυσής παρακάλεσε τον Κύριο τον Θεό αυτού, λέγων, Κύριε, γιατί θυμώνεις με τον λαό σου; Εσύ έβγαλες τον λαό αυτόν από τη γη της Αιγύπτου με μεγάλη δύναμη και δύναμη.

Γιατί ισχυρίστηκαν οι Αιγύπτιοι ότι τους έβγαλε έξω για να τους φέρει καταστροφή, σκοτώνοντας τους στα βουνά και καταστρέφοντας τους από τη γη; Παρακαλώ αλλάξτε γνώμη, μην απελευθερώσετε τον άγριο θυμό σας, τη λύπη σας και μην φέρνετε καταστροφή στον λαό σας.

Θυμήσου τους δούλους σου Αβραάμ, Ισαάκ και Ισραήλ. Ορκίστηκες εις εαυτόν, λέγων, Θέλω καταστήσει τους απογόνους σου πολυάριθμους ως τα αστέρια στον ουρανό, και ολόκληρη η γη αυτή, την οποίαν υποσχέθηκα, θα δοθεί στους απογόνους σου, και θα κληρονομήσουν αυτήν εις τον αιώνα.

Έτσι ο Κύριος μετάνιωσε και δεν έφερε την καταστροφή για την οποία είχε μιλήσει στον λαό του.

Ο Μωυσής γύρισε και κατέβηκε στο βουνό, κρατώντας δύο πλάκες του νόμου στα χέρια του. Αυτή η έκδοση είναι γραμμένη και από τις δύο πλευρές, με λέξεις σε κάθε πλευρά,

Είναι έργο του Θεού, οι λέξεις είναι γραμμένες από τον Θεό και χαραγμένες στην πλακέτα.

Και ηκουσεν ο Ιησους την κραυγην του λαου, ειπε προς τον Μωυσην, Ηχηση πολεμου εν τω στρατοπεδω.

Και ειπεν ο Μωυσης, Ουτος δεν ειναι ο ηχος ανθρωπου κερδιζοντος μαχην ουδε ο ηχος ανθρωπου που χανει μαχην, αυτο που ακουω ειναι ο ηχος ανθρωπου τραγουδων.

Ο Μωϋσής πλησίασε το στρατόπεδο και είδε ένα μοσχάρι και ανθρώπους να χορεύουν. Και εκνευρίστηκε και πέταξε δύο πλάκες στους πρόποδες του βουνού, συντρίβοντας αυτά,

Και έκαψαν τους μόσχους τους οποίους είχαν ρίξει με φωτιά, αλέθον αυτούς σε σκόνη και σκόρπισαν αυτούς επί την επιφάνεια του νερού, διά να πιούν οι Ισραηλίτες.

Και ειπεν ο Μωυσης προς τον Ααρων, Τι σου εκαμεν ο λαος τουτος; Τους έκανες να πέσουν σε μια μεγάλη αμαρτία.

Και ειπεν ο Ααρων, Κυριε μου, μη θυμωσαι. Ξέρεις ότι αυτοί οι άνθρωποι ειδικεύονται στο να κάνουν κακό.

Και ειπον προς εμε, Καθησον ημας θεον δια να οδηγη ημας, διοτι δεν γνωριζουμε τι εγινε εις τον Μωυσην, οστις ημας εξηγαγε εξ Αιγυπτου.

Τους είπα ότι όποιος είχε χρυσό δαχτυλίδι μπορεί να το βγάλει και μου το έδωσαν. Πέταξα το χρυσό δαχτυλίδι στη φωτιά και βγήκε το μοσχάρι.

Είδε ο Μωυσής τον λαόν να ενεργεί απερίσκεπτα (ο Ααρών επέτρεψε να γελοιοποιηθούν μεταξύ των εχθρών αυτών),

Και εσταθη εις την πυλην του στρατοπεδου και ειπε, Παντες οι υπαρχοντες του Κυριου θελουσι ελθει προς εμε. Και μαζεύτηκαν γύρω του παντες οι απογόνοι του Λευι.

Και ειπεν προς αυτους, Ουτω λεγει Κυριος, ο Θεος του Ισραηλ, εκαστος σας, βαλετε την μαχαιρα σας επι τη μεση σας και πηγαινετε εν τω στρατοπεδω, απο πυλης εις πυλην, φονευετε τους αδελφους σας, τους συντρόφους και τους γειτονες.

Οι απόγονοι του Λευι έκαναν όπως είπε ο Μωυσής. Περίπου τρεις χιλιάδες άνθρωποι σκοτώθηκαν μεταξύ των ανθρώπων εκείνη την ημέρα.

Και ειπεν ο Μωυσης, σημερα πρεπει να εξαγνιστητε και να εισθε αγιοι εις τον Κυριον εκαστος να επιτεθη εις τον υιον και τον αδελφον αυτου, δια να σε ευλογησει ο Κυριος.

Την δεύτερη ημέρα, είπε ο Μωυσής προς τον λαό, “Εσύ διέπραξες μεγάλη αμαρτία”. Ανεβαίνω προς τον Κύριο τώρα, ή μπορεί να κάνω εξιλέωση για σένα.

Ο Μωυσής επέστρεψε προς τον Κύριο και είπε, “Αλίμονο, ο λαός αυτός διέπραξε μεγάλη αμαρτία και έκανε χρυσές εικόνες”.

Αν είσαι πρόθυμος να συγχωρήσεις τις αμαρτίες τους… αλλιώς, σε παρακαλώ σβήσε το όνομά μου από το βιβλίο που έγραψες.

Και ειπεν Κυριος προς τον Μωυσην, Οποιος με προσβαλει, θελω εξαλειψει το ονομα αυτων απο του βιβλιου μου.

Τώρα πηγαίνετε και οδηγήστε τον λαό αυτόν στον τόπο που σας είπα, και ο αγγελιοφόρος μου θα σας οδηγήσει τον δρόμο, αλλά την ημέρα που θα το απαιτήσω, θα απαιτήσω την τιμωρία τους.

Ο λόγος που ο Κύριος σκότωσε τον λαό ήταν επειδή έκαναν μοσχάρια με τον Ααρών.