Έξοδος_Chapter 15
Εκείνη την εποχή, ο Μωυσής και οι Ισραηλίτες τραγούδησαν προς τον Κύριο, λέγοντες, Θέλω τραγουδήσει προς τον Κύριο, διότι αυτός υπερνίκησε πολύ και πέταξε τους ίππους και τους ιππείς αυτού στη θάλασσα.
Ο Κύριος είναι η δύναμή μου, η ποίηση μου έχει γίνει η σωτηρία μου. Αυτός είναι ο Θεός μου, θα Τον δοξάσω, είναι ο Θεός του πατέρα μου, θα Τον τιμήσω.
Ο Κύριος είναι πολεμιστής και το όνομά Του είναι Κύριος.
Τα άρματα και ο στρατός του Φαραώ έχουν ριχτεί στη θάλασσα από τον Κύριο, και οι εκλεκτοί αυτού διοικητές έχουν βυθιστεί όλοι στην Ερυθρά Θάλασσα.
Τα βαθιά νερά τους βύθισαν, και έπεσαν ως πέτρες στα βάθη.
Κύριε, το δεξί σου χέρι δείχνει δύναμη και δόξα· Κύριε, το δεξί σου χέρι συντρίβει εχθρούς.
Εσείς ασκείτε μεγάλη δύναμη και ανατρέπετε τους αναστηθέντες διά να σας επιτεθούν· εξαπολύετε θυμόν άγριον ως φωτιά, καίγοντας αυτούς ως άχυρο σπασμένο.
Η ανάσα μέσα στη μύτη σου κάνει το νερό να συγκεντρώνεται σε σωρούς, τα μεγάλα νερά στέκονται όρθια σαν φράγμα, και τα βαθιά νερά της θάλασσας συμπυκνώνονται.
Ο εχθρός λέει: “Θα κυνηγήσω, θα προλάβω, θα μοιράσω τα λάφυρα, θα ζυγίσω την επιθυμία μου πάνω τους”. Θέλω να βγάλω ένα μαχαίρι και να τους σκοτώσω με τα ίδια μου τα χέρια.
Όταν φυσά ο άνεμος, η θάλασσα τους βυθίζει, και βυθίζονται σαν μόλυβδος στα μεγάλα νερά.
Κύριε, ανάμεσα στους θεούς, ποιος μπορεί να είναι σαν εσένα. Ποιος μπορεί να είναι σαν εσάς, άγιος και ένδοξος, να δοξάζεται και να φοβάται, να κάνει θαύματα.
Έστειλες το δεξί σου χέρι και η γη τα κατάπιε.
Έφερες τους ανθρώπους που λύτρωσες με το έλεος σου και με την δύναμή σου τους έφερες στον ιερό σου τόπο.
Οι ξένοι έτρεμαν όταν άκουσαν αυτό, και ο πόνος έπιασε τους κατοίκους των Φιλισταίων.
Εκείνη την εποχή, οι αρχηγοί του Εδωμ τρομοκρατήθηκαν, οι ήρωες του Μωαβίτη συγκλονίστηκαν από τρόμο, και οι καρδιές των κατοίκων της Χαναάν καταβροχθίστηκαν.
Φόβος και τρόμος κατέβηκαν πάνω τους. Κύριε, εξαιτίας της δύναμης του βραχίονα σου, είναι ακίνητοι σαν πέτρες, περιμένοντας να περάσει ο λαός σου, περιμένοντας να περάσει ο λαός σου, περιμένοντας να περάσει ο λαός που λύτρωσες.
Πρέπει να τους φέρεις και να τους φυτέψεις στο βουνό της κληρονομιάς σου. Κύριε, αυτή είναι η κατοικία, την οποία έκανες για τον εαυτό σου, και Κύριε, είναι η αγία, την οποία έχτισαν οι χείρες σου.
Ο Κύριος θα βασιλεύει για πάντα.
Και οι ιπποι του Φαραω και τα αμαξα και οι ιπποι κατεβαιναν εις την θαλασσαν, και ο Κυριος εκαμεν την θαλασσαν να επιστρεψει και να καταπληξει αυτους μονο οι Ισραηλιτες περιπατησαν εις ξηράν εν τη θαλασσα.
Η αδελφή του Ααρών, η προφητεία Μιριαμ, κράτησε τύμπανο εν τη χείρα αυτής, και όλες οι γυναίκες βγήκαν μαζί της να χορέψουν με τύμπανα.
Απεκριθη η Μυριαμ και ειπε, Ψαλτε δοξα προς τον Κυριον διοτι υπερνικησε πολλα και ριξε τους ιππους αυτου και τους ιππους αυτου εις την θαλασσαν.
Ο Μωυσής οδήγησε τους Ισραηλίτες μπροστά από την Ερυθρά Θάλασσα στην έρημο Σουρ, όπου περπατούσαν για τρεις ημέρες αλλά δεν μπορούσαν να βρουν νερό.
Όταν φτάσαμε στη Μάρα, δεν μπορούσαμε να πιούμε το νερό εκεί επειδή ήταν πικρό, οπότε το μέρος ονομαζόταν Μάρα.
Και ο λαος παραπονεθη προς τον Μωυσην, λεγοντες Τι θελομεν πιει;
Ο Μωυσής φώναξε προς τον Κύριο, και ο Κύριος έδειξε σ’ αυτόν ένα δέντρο. Και πέταξε το δέντρο στο νερό, και το νερό έγινε γλυκό. Και εκαμεν εκει ο Κυριος νομους και κανονισεις εις αυτους και εδωκεν αυτους,
Και ειπεν, Εαν ακουσετε προσεχτως τον λογον Κυριου του Θεου σας και καμητε το δικαιο ενωπιον μου και προσεχετε τας εντολας μου και φυλατλετε παντας τους νομους μου, τοτε δεν θελω φερει επι σας την αρρωστιαν, την οποιαν εφερα επι τους Αιγυπτιους, διοτι εγω, ο Κυριος, σας επουλωσα.
Και ηλθον εις Ελιν, οπου ητο δωδεκα πηγες υδατων και εβδομηκοντα φοινικων, και στρατοπεδευσαν πλησιον της ακρης του υδατου.