ποίημα_Chapter 140

Κύριε, σώσε με από τους κακούς και προστάτεψέ με από τους βίαιους.

Σχεδιάζουν το κακό στις καρδιές τους και συχνά συγκεντρώνονται για να πολεμήσουν.

Κάνουν τις γλώσσες αυτών αιχμηρές σαν φίδια, και τα στόματά τους περιέχουν δηλητήριο κόμπρας. (Xila)

Κύριε, σώσε με από το χέρι των ασεβών και προστάτεψέ με από τους βίαιους. Σχεδίασαν να με ρίξουν κάτω.

Οι περήφανοι μου έστησαν κρυφά παγίδες και σχοινιά. Έβαλαν δίχτυα και παγίδες στην άκρη του δρόμου. (Xila)

Κάποτε είπα στον Κύριο, “Είσαι ο Θεός μου”. Κύριε, άκουσε προσεκτικά τη φωνή της έκκλησης μου.

Κύριε Θεέ, η δύναμη της σωτηρίας μου, κάλυψες το κεφάλι μου εν τη μέρα του πολέμου.

Κύριε, μην εκπληρώνεις τις επιθυμίες των κακών ανθρώπων. Μη ακολουθείτε το σχέδιό τους, γιατί μπορεί να γίνουν αλαζόνες. (Xila)

Οσοι με περικυκλωσιν με τα κεφαλα αυτων υψωμενα, ας καλυψει αυτος η κακια των χειλων αυτων.

Μπορεί να πέσει κάρβουνο πάνω τους. Είθε να ριχτούν στη φωτιά, σε βαθιά λάκκα, και να μην ξανασηκωθούν ποτέ.

Όσοι μιλούν κακά λόγια δεν θα μπορέσουν να σταθούν σταθεροί στη γη. Η καταστροφή θα κυνηγήσει τους βίαιους και θα τους καταστρέψει.

Ξέρω ότι ο Κύριος θα εκδικηθεί τους φτωχούς και θα παρακαλέσει τους άπορους.

Οι δίκαιοι θα δοξάσουν το όνομά σου. Ειλικρινοί άνθρωποι θα ζουν μπροστά σου.