ποίημα_Chapter 84

Κύριε των δυνάμεων, πόσο ωραία είναι η κατοικία σου.

Ζηλεύω και λαχταρώ τον ναό του Κυρίου. Η καρδιά μου, το σώμα μου, καλεί τον ζωντανό Θεό (ή ζητωκραυγάζει).

Κύριε των δυνάμεων, βασιλιά μου και Θεέ μου, σπουργίτια βρήκαν σπίτια για τους εαυτούς τους στο θυσιαστήριο σου. Το χελιδόνι βρήκε μια φωλιά για να κρατήσει τα κοτόπουλα του.

Όσοι ζουν στον ναό σου έτσι είναι ευλογημένοι. Θέλουν ακόμα να σε επαινέσουν. (Xila)

Όσοι βασίζονται στη δύναμή σου και την επιθυμία σου να πάνε προς το μονοπάτι της Σιών είναι ευλογημένοι.

Πέρασαν από την Κοιλάδα των Δακρύων και την μετέτρεψαν σε γη πηγών. Και ευλογημένος με φθινοπωρινή βροχή, καλύπτοντας ολόκληρη την κοιλάδα.

Περπάτησαν με μεγάλη δύναμη, ο καθένας πήγαινε στη Σιών για να εμφανιστεί ενώπιον του Θεού.

Κύριε Θεέ των δυνάμεων, άκουσε την προσευχή μου. Θεέ του Ιακώβ, σε παρακαλώ άκου προσεκτικά. (Xila)

Θεέ μου, είσαι η ασπίδα μας. Παρακαλώ κοιτάξτε κάτω και δείτε το πρόσωπο του χρισμένου σας.

Το να μείνεις στην αυλή σου για μια μέρα είναι καλύτερο από το να μείνεις αλλού για χίλιες μέρες. Προτιμώ να είμαι θυρωρός στο ναό μου παρά να ζω στις σκηνές των ασεβών.

Διότι Κύριος ο Θεός είναι ο ήλιος και η ασπίδα, δίνοντας χάρη και δόξα. Ποτέ δεν άφησε κανένα όφελος σε όσους ενεργούν με ακεραιότητα.

Μακάριοι όσοι σε εμπιστεύονται, Κύριε των δυνάμεων.