ποίημα_Chapter 74
Θεέ μου, γιατί μας εγκατέλειψες για πάντα; Γιατί εκπέμπεις καπνό οργής προς τα πρόβατα στο βοσκοτόπι σου;
Θυμήσου την συναγωγήν, την οποίαν απέκτησες κατά τους αρχαίους χρόνους, την οποίαν λύτρωσες ως φυλή της κληρονομίας σου. Και θυμήσου το όρος Σιών, όπου πάντα κατοικούσες.
Παρακαλώ κάντε ένα βήμα και δείτε την έρημη γη όπου ο εχθρός έχει κάνει όλες τις κακές πράξεις στο ιερό.
Οι εχθροί σου βρυχώνται ανάμεσά σου. Σήκωσαν τη σημαία τους ως σύμβολο.
Μοιάζουν με ανθρώπους που σηκώνουν τσεκούρια και κόβουν δέντρα στο δάσος.
Όλα τα γλυπτά στο ιερό είναι τώρα σπασμένα με τσεκούρια και σφυριά.
Καψαν τον αγιον σου τοπον με πυρ, βεβηλωσαν τον τοπον του ονοματος σου και κατεστρεψαν αυτον εως γης.
Και ειπον εν ταις καρδιας αυτων, θελομεν καταστρεψει παντα, και εκαμον παντας τους οικους του Θεου καθ’ ολην την γην.
Δεν βλέπουμε το λογότυπό μας. Δεν υπάρχουν άλλοι προφήτες. Κανείς ανάμεσά μας δεν ξέρει πόσο θα διαρκέσει αυτή η καταστροφή;
Θεέ μου, πόσο καιρό θα καταριέται ο εχθρός; Θα βλασφημίζει ο εχθρός το όνομά σου για πάντα;
Γιατί τράβηξες το δεξί σου χέρι; Σε παρακαλώ απλωθείτε από την αγκαλιά σας και καταστρέψτε τους.
Ο Θεός είναι ο βασιλιάς μου από την αρχαιότητα, φέρνοντας σωτηρία στη γη.
Κάποτε χρησιμοποίησες την ικανότητά σου να διαχωρίσεις τη θάλασσα και να σπάσεις τα κεφάλια των μεγάλων ψαριών στο νερό.
Κάποτε έσπασες τα κεφάλια των κροκόδειλων και τα έδωσες σε άγρια ζώα ως τροφή. (Το αρχικό κείμενο του ζώου είναι “άνθρωποι”.)
Κάποτε έσπασες τον βράχο, και το νερό έγινε ποτάμι και ποτάμια και αποξήρυξες τους μακρύς ρέοντες ποταμούς.
Η μέρα σου ανήκει και η νύχτα σου ανήκει. Το φως και ο ήλιος είναι αυτό που έχετε ετοιμάσει.
Όλα τα όρια της γης καθορίζονται από εσάς. Καλοκαίρι και χειμώνα είναι οι επιλογές σας.
Κύριε, ο εχθρός έχει προσβάλει και ο ανόητος λαός βεβηλώσει το όνομά σου.
Μην εμπιστεύεστε τη ζωή του περιστεριού σας σε άγρια θηρία. Μην ξεχνάς για πάντα τις ζωές των φτωχών ανθρώπων σου.
Σε παρακαλώ, θυμήσου τη διαθήκη που έκανες. Επειδή τα σκοτεινά μέρη της γης είναι γεμάτα κατοικίες βίας.
Μην αφήσεις τους καταπιεσμένους να επιστρέψουν ντροπιασμένους. Ας δοξάσουν οι φτωχοί και οι φτωχοί το όνομά σου.
Θεέ μου, σήκω και παρακάλεσε τον εαυτό σου. Θυμήσου πόσο ηλίθιοι σε προσβάλλουν όλη μέρα.
Μην ξεχνάς τη φωνή του εχθρού σου. Ο θόρυβος αυτών που σας αντιτίθενται συχνά ανεβαίνει.