ποίημα_Chapter 64

Όταν θρηνώ, Θεέ μου, άκουσε τη φωνή μου. Σε παρακαλώ προστάτεψε τη ζωή μου από τον τρόμο των εχθρών μου.

Κρύψε με από τα σχέδια των κακοποιών και τις ταραχές των κακοποιών.

Ακονίζουν τις γλώσσες τους σαν μαχαίρια, εκφράζοντας πικρές και δηλητηριώδεις λέξεις, σαν βέλη που έχουν συγκριθεί με ακρίβεια.

Για να πυροβολήσει ένα ολόκληρο άτομο στα κρυφά. Ξαφνικά τον πυροβόλησαν χωρίς φόβο.

Ενθάρρυναν ο ένας τον άλλο να επινοήσουν κακά σχέδια. Συζήτησαν κρυφά να στήσουν παγίδα και είπαν: “Ποιος μπορεί να δει;”.

Αυτοί συνωμοτούν το κακό και λένε, “Εμείς συνωμοτούμε με όλη μας τη δύναμη”. Οι σκέψεις και το μυαλό τους είναι βαθιά.

Αλλά ο Θεός θέλει να τους πυροβολήσει. Ξαφνικά πυροβολήθηκαν από βέλη.

Σίγουρα θα σκοντάψουν και θα πληγωθούν από τη γλώσσα τους. Όποιος τα δει θα κουνήσει το κεφάλι του.

Ο καθένας πρέπει να φοβάται, να διακηρύσσει το έργο του Θεού και να κατανοεί τις πράξεις Του.

Οι δίκαιοι θα χαρούν στον Κύριο και θα καταφύγουν σ’ αυτόν. Όποιος είναι όρθιος στην καρδιά του πρέπει να καυχηθεί.