εργασία_Chapter 19

Ο Job απάντησε,

Πόσο καιρό θα ενοχλείς την καρδιά μου και θα με συντρίψεις με λόγια;

Με εξευτελίσατε δέκα φορές. Δεν ντρέπεσαι να με κακομεταχειρίζεσαι.

Αν κάνω πραγματικά λάθος, είναι δικό μου λάθος.

Θέλεις πραγματικά να με υπερβάλλεις και να με κατηγορείς με τον εξευτελισμό μου ως απόδειξη.

Πρέπει να ξέρεις ότι ο Θεός με ανέτρεψε και με περικύκλωσε με δίχτυ.

Φώναξα για έλεος, αλλά δεν απάντησα. Παρακαλάω, αλλά δεν μπορώ να κριθώ.

Ο Θεός έχει μπλοκάρει το μονοπάτι μου με έναν φράχτη, εμποδίζοντας με να περάσω. Κάνει το μονοπάτι μου σκοτεινό και πάλι.

Μου αφαίρεσε τη δόξα μου και έβγαλε το στέμμα από το κεφάλι μου.

Μου επιτέθηκε από παντού και πέθανα, τραβώντας την ελπίδα μου σαν δέντρο.

Ο θυμός του ξέσπασε εναντίον μου, με έκανε εχθρό του.

Ο στρατός του ήρθε μαζί, χτίζοντας μια διαδρομή μάχης για να μου επιτεθεί. Φτιάξε στρατόπεδο γύρω από τη σκηνή μου.

Έχει χωρίσει τους αδελφούς μου μακριά, προκαλώντας αυτούς που ξέρω να αποξενωθούν εντελώς από μένα.

Οι συγγενείς μου έχουν κόψει τους δεσμούς μαζί μου. Οι στενοί μου φίλοι με ξέχασαν.

Όσοι μένουν στο σπίτι μου και οι υπηρέτριες μου με θεωρούν ξένο. Με βλέπουν σαν ξένο στα μάτια τους.

Φώναξα τον δούλον μου, κι αν τον παρακάλεσα με το στόμα μου, δεν απάντησε.

Στη γυναίκα μου δεν αρέσει η μυρωδιά του στόματος μου. Η έκκληση μου περιφρονείται επίσης από τους συμπατριώτες μου.

Ακόμα και τα παιδιά με περιφρονούν. Αν σηκωθώ, όλοι γελάνε μαζί μου.

Οι στενοί μου φίλοι με μισούν. Το άτομο που αγαπώ συνήθως στράφηκε εναντίον μου.

Το δέρμα μου είναι σφιχτά δεμένο με τα κόκκαλα μου. Μου έμεινε μόνο το δέρμα των δοντιών μου για να ξεφύγω.

Φίλε μου, λυπήσου με. Καημένε μου. Επειδή το χέρι του Θεού μου επιτέθηκε.

Γιατί φαίνεται να με αναγκάζετε σαν θεοί, νομίζοντας ότι το να τρώω τη σάρκα μου δεν είναι αρκετό;

Είθε τα λόγια μου να γραφτούν τώρα και να καταγραφούν σε βιβλία.

Χαρακτηρίστε με σιδερένια στυλό, ρίξτε μόλυβδο σε βράχο και διατηρήστε για πάντα.

Ξέρω ότι ο Λυτρωτής μου ζει και τελικά θα σταθεί στο έδαφος.

Αφού καταστραφούν η σάρκα και το δέρμα μου, θα δω τον Θεό έξω από το σώμα μου.

Θέλω να τον δω μόνη μου, με τα ίδια μου τα μάτια, όχι σαν ξένος. Η καρδιά μου έχει σβήσει μέσα μου.

Αν πεις, “Πόσο βαριά θα τον αναγκάσουμε;” Η ρίζα του προβλήματος βρίσκεται σ’ αυτόν.

Πρέπει να φοβάσαι τα σπαθιά και τα μαχαίρια. Επειδή η οργή πυροδοτεί την τιμωρία του σπαθιού, ώστε να ξέρετε ότι υπάρχει κρίση.