εργασία_Chapter 17

Η ψυχή μου καταστράφηκε, οι μέρες μου σβήνουν. Ο τάφος ετοιμάστηκε για μένα.

Υπάρχουν πολύ αστείοι άνθρωποι γύρω μου, συχνά τους βλέπω να με προκαλούν.

Είθε ο Κύριος να μου δώσει αποδείξεις και να εγγυηθεί για μένα. Ποιος άλλος θα ήθελε να τσιμπήσει μαζί μου εκτός από σένα;

Επειδή τύφλωσες τις καρδιές τους, δεν θα τις ανυψώσεις.

Κατηγορήστε τους φίλους του, θεωρήστε τους ως κάτι που πρέπει να αφαιρεθεί, και τυφλώστε ακόμη και τα μάτια των παιδιών του.

Ο Θεός με έκανε να γελάσω μεταξύ των ανθρώπων. Επίσης μου έφτυσαν στο πρόσωπο.

Τα μάτια μου είναι θολά από θλίψη. Το σώμα μου είναι σαν σκιά.

Οι έντιμοι άνθρωποι θα εκπλαγούν από αυτό. Αθώοι άνθρωποι πρέπει να σηκωθούν για να επιτεθούν σε εκείνους που δεν είναι ευσεβείς.

Ωστόσο, οι δίκαιοι άνθρωποι πρέπει να κρατήσουν το μονοπάτι που περπατούν. Οι άνθρωποι με καθαρά χέρια πρέπει να ασκήσουν περισσότερη δύναμη.

Όσο για όλους σας, μπορείτε να συζητήσετε ξανά. Δεν μπορώ να βρω κάποιον σοφό ανάμεσά σας.

Οι μέρες μου πέρασαν. Το σχέδιό μου έχει αποκοπεί από αυτό που επιθυμεί η καρδιά μου.

Μετατρέπουν τη νύχτα σε ημέρα, λέγοντες, “Το φως είναι σχεδόν σκοτάδι”.

Αν ελπίζω ότι ο Κάτω Κόσμος θα είναι το σπίτι μου, αν μείνω στο σκοτάδι,

Αν πεις στην αποσύνθεση, είσαι ο πατέρας μου. Είστε η μητέρα και οι αδερφές μου.

Λοιπόν, πού είναι η ελπίδα μου; Ποιος μπορεί να δει τι ελπίζω;

Μέχρι να ξεκουραστούν στη σκόνη, αυτή η ελπίδα θα κατέβει στις πύλες του Κάτω Κόσμου.