Βιβλίο του Ιερεμία_Chapter 8

Εκείνη την εποχή, τα οστά του βασιλέως του Ιούδα, τα οστά των ηγετών αυτού, τα οστά των ιερέων, τα οστά των προφητών και τα οστά των κατοίκων της Ιερουσαλήμ θέλουσι αφαιρεθεί εκ των τάφων, είπε ο Κύριος,

Διασκορπισμένοι κάτω από τον ήλιο, το φεγγάρι και τα αστέρια στον ουρανό, τα οποία κάποτε αγαπούσαν, υπηρετούσαν, ακολούθησαν, αναζητούσαν και λατρεύονταν. Αυτά τα οστά δεν θα συλλέγονται ή θα θαφτούν πλέον, αλλά θα γίνουν κοπριά στο έδαφος.

Και οι υπόλοιποι άνθρωποι αυτής της κακής φυλής, όπου κι αν τους οδήγησα, προτιμούν το θάνατο παρά τη ζωή. Αυτό είπε ο Κύριος των δυνάμεων.

Τους λέτε: “Αυτό λέει ο Κύριος: Πέφτουν άνθρωποι και δεν αναστέλλονται ποτέ;” Ο κόσμος γυρίζει και δεν ξαναγυρίζει;

Γιατί αυτοί οι άνθρωποι της Ιερουσαλήμ επιμένουν στην αποστασία τους; Κρατούν γερά στην εξαπάτηση και αρνούνται να γυρίσουν πίσω.

Άκουσα προσεκτικά και τους άκουσα να μιλούν λόγια ανεντιμότητας. Κανείς δεν μετανοεί εκ των κακών αυτών πράξεων, λέγων, Τι έπραξα; Ο καθένας γύρισε στο δικό του μονοπάτι, σαν άλογα που έτρεχαν κατευθείαν στο πεδίο της μάχης.

Οι πελαργόι στον ουρανό ξέρουν ότι έρχονται και φεύγουν τακτικά. Το περιστέρι, το χελιδόνι και ο λευκός γερανός περιμένουν επίσης την επόμενη εποχή. Αλλά ο λαός μου δεν γνωρίζει τον νόμο του Κυρίου.

Πώς μπορείς να πεις ότι έχουμε σοφία και ο νόμος του Κυρίου είναι μαζί μας; Κοίτα, το ψεύτικο στυλό του λογοτέχνη παίζει με το ψέμα.

Οι σοφοί άνθρωποι αισθάνονται ντροπή, πανικοβλήθηκαν και αιχμαλωτίστηκαν. Τι σοφία έχουν στην καρδιά τους όταν εγκαταλείπουν τον λόγο του Κυρίου;

Και θελω δωσει τις γυναικες αυτων εις αλλους και τους αγρους αυτων εις αλλους εις κληρονομιαν. Επειδή είναι άπληστοι από τους μικρότερους έως τους μεγαλύτερους και από τους προφήτες έως τους ιερείς, όλοι ενεργούν ψευδώς.

Θεραπεύουν απαλά τις πληγές του λαού μου, λέγοντας, “Είναι ασφαλές τώρα”. Είναι ασφαλές τώρα. Στην πραγματικότητα δεν υπάρχει ειρήνη.

Αισθάνονται ντροπή για τις αποτρόπαιες πράξεις τους; Διαφορετικά, δεν έχουν ντροπή ή ντροπή. Επομένως, θα πέσουν μεταξύ εκείνων που έπεσαν. Όταν απαιτήσω τιμωρία από αυτούς, θα πέσουν. Αυτό είπε ο Κύριος.

Ο Κύριος είπε, “Θα τους καταστρέψω εντελώς”. Δεν θελουσι εισθαι σταφυλια επι του αμπελου, ουδε καρπος επι της συκης, και τα φυλλα θελουσι μαρασει. Ό,τι τους έδωσα, θα φύγει από αυτούς.

Γιατί καθόμαστε ακίνητοι και δεν κινούμαστε; Πρέπει να μαζευτούμε και να μπούμε στην οχυρωμένη πόλη, όπου θα παραμείνουμε σιωπηλοί. Διοτι Κυριος ο Θεος ημων εκαμεν σιωπηλους και εδωκεν εις ημας υδωρ χολης δια να πιωμεν, διοτι ημαρτησαμεν εναντιον του Κυριου.

Ελπίζουμε για ειρήνη, αλλά δεν μπορούμε να επωφεληθούμε από αυτήν. Όταν ήλπιζα να αναρρώσω, απροσδόκητα, φοβήθηκα.

Όταν άκουσε το άλογο του εχθρού να χύνει τη μύτη του από τον Νταν, το δυνατό άλογο του ζήλεψε και ολόκληρη η γη έτρεμε. Επειδη ηλθον δια να καταβροχθωσι την γην ταυτην και παντα επι αυτης, δια να καταβροχθωσι την πολιν ταυτην και τους κατοικους αυτης.

Κοίτα, θα στείλω δηλητηριώδη φίδια ανάμεσά σας, εκείνους που δεν υπακούουν στη μαγεία, και θα σε δαγκώσουν. Αυτό είπε ο Κύριος.

Έχω ανησυχίες, μακάρι να μπορούσα να αυνανιστώ. Η καρδιά μου ζαλίζεται μέσα μου.

Ακούστε, η κραυγή του λαού μου προέρχεται από μακρινή γη, λέγων, Δεν είναι ο Κύριος εν Σιών; Δεν είναι ανάμεσά τους ο βασιλιάς της Σιών; Γιατί με εκνευρίζουν με τα γλυπτά είδωλα τους και τους άχρηστους θεούς των ξένων χωρών”, είπε ο Κύριος;

Το φθινόπωρο σιταριού έχει περάσει, η θερινή περίοδος έχει τελειώσει και δεν έχουμε ακόμα σωθεί.

Και ειπεν ο προφητης, Εξαιτίας της πληγης του λαου μου, και εγω τραυματιστηκα. Πονάω και ο πανικός με έχει πιάσει.

Δεν υπάρχει λιβάνι στο Gilead; Δεν υπάρχει γιατρός εκεί; Γιατί οι δικοί μου δεν μπορούν να αναρρώσουν;